Misschien heb je het al gemerkt; ik probeer allerlei info over biblejournaling te verzamelen en hier op mijn website te plaatsen. Zo volledig mogelijk en zo overzichtelijk mogelijk. Een aantal Nederlandse websites geven wel wát aan info, maar toch miste ik een pagina waar alles gemakkelijk en overzichtelijk en vooral gratis en zonder winstoogmerk te vinden valt.
Zo zet ik wat feitjes op een rij van wat biblejournaling wel of juist niet is.
Probeer ik een overzicht te geven van de meest gebruikte materialen en in welke mate ze geschikt zijn om mee te biblejournalen.
Heb ik in de Bijbeljournalinggroep op facebook rondgevraagd naar de meest typische beginnersfouten en deze verzameld.
Heb ik een pagina met linkjes naar youtube-kanalen over BJ, instagram en betrouwbare webshops toegevoegd (Ik heb nergens aandelen of affiliatie links mee).
enz enz.
Owja – ik heb ook een portfolio toegevoegd. Gewoon voor de leuk. 🙂
Ik zou het fijn vinden wanneer je even rondkijkt via het menu en me laat weten wat je nog mist of wat volgens jou anders moet. Schrijfvoutjes of grammaticale wantoestanden mag je ook doorgeven 😛
(Delen – zie qr code onderin- wordt gewaardeerd. Op mijn instagram post ik vaker foto’s van mijn maaksels.)
And at the ninth hour Jesus cried with a loud voice, “Eloi, Eloi, lema sabachthani?” which means, “My God, my God, why have you forsaken me?”
After His painful cry on Friday it became silent… but in the past 2000 years it was only on one day everyone thought He was dead. At Sunday it became clear. He was risen.
Now we can proclaim with a clear voice: He is risen. He is alive!
In het negende uur riep Jezus met luide stem ‘Eloï Eloï, Lema Sabachtani’ wat in onze taal betekent ‘Mijn God, Mijn God, waarom hebt u mij verlaten?’
Na zijn roep op vrijdag werd het stil. Stille zaterdag. Maar gedurende de afgelopen 2000 jaar is er maar 1 dag geweest waarop iedereen geloofde dat hij dood was. Die zondag werd het snel en voor velen duidelijk…
En met luide stem verkondigen we ook nu vandaag; Hij leeft! De Heer is waarlijk opgestaan.
Vanmiddag zou de inzegeningsdienst geweest zijn (hubby start in Parousia Zoetermeer als voorganger)… maar door Corona en alle nodige maatregelen kon het niet doorgaan.
Dus vanmorgen tijdens de livestream werd er even kort voor ons als ‘voorgangersstel’ gebeden. (En eerlijk: dat vind ik meer dan prima- het groots opgezette met veel aandacht hoeft voor mij niet persé, al begrijp ik ook dat het om iets gaat wat voor de hele gemeenschap van belang is. We zijn bedolven onder de lieve snailmail en attenties van gemeenteleden. Dus – mij hoor je niet klagen!!)
Voor mijn gevoel voelde het vanmorgen onwennig en rommelig (zonder dat ik t negatief bedoel) dat zie ikzelf terug in mijn aantekeningen. Dit omdat ik aan het begin van de dienst mee voor de camera moest (en dat stiekem liever niet wilde 🙈)… er daarna diakenen werden ingezegend … er daarnaast ook avondmaal was … al die camera’s en apparatuur wat stond te draaien (en mij afleidde ondanks dat ik zo min mogelijk rondkeek) .. iemand die vaak heen en weer liep (geen kritiek; we hebben oplettende regelaars nodig!) … dit gebeurt gewoon behind the scenes als je aanwezig bent bij de ‘making of’ van een livestream.
Hoort er dus allemaal bij zullen we maar zeggen. 🤪
Dus mn aantekeningen zijn onvolledig en rommelig. Maar dat is ok. Het gaat bij #preekaanTEKENINGen niet om ‘alles’ te horen en te kunnen noteren. Het gaat om precies dát te horen wat God tegen jou (mij) zegt en om daar met een betere focus naar te luisteren, ondanks omstandigheden.
En ach, wat is rommelig? Het is hooguit een reflectie van hoe je iets zelf ziet of ervaart. De 1 zegt rommel, de ander heeft overal ideeën liggen en een derde vind het een georganiseerde chaos of complexe orde. Maar God kijkt en spreekt daar dwars doorheen.
Wat er vanmorgen voor mij qua boodschap uitsprong?
“Laat niet op je neerkijken, maar word niet hoogmoedig. Wees nederig zonder de underdog te worden.”
Een kijkje in 1 van mijn bijbels. In januari 2019 begon ik in deze bijbel te journalen. (Ik journal echter in 4 verschillende bijbels en een notitieboek – elk met net weer andere stijl)
A look in one of my bibles. In this one I started journaling in Januari 2019. But I journal in 4 different bibles and a notebook. Each has its own style.
We have a God that doesn’t do ‘a pie in the sky’ kinda promises! We have a God that is near, honest, strong and helpful even in ways we can’t imagine.
Our victory isn’t about beating war cancer or Corona… our victory isn’t assured because of how great we lead or handle or heal… our victory is assured because God is with us. He, the Almighty one, goes above and beyond to be with us. We are never alone. We never have to face our struggles alone.
So in Joshua 1:1-9 God’s people faced the problem of having no leader, no land, no safe haven… the land was given and God certainly could have simply eliminated all their enemies with a mere thought; but He calls them into partnership with Himself to see His will done.
And so God called Joshua to lead them. He was called to boldness in God. Even a great leader like Joshua needed encouragement. Not because of a low self esteem or a lack of self-confidence but because of a growing God-confidence.
To grow in God-confidence we must focus on God. Follow His lead (and law).
Do NOT be frightened…For the LORD your God is with you wherever you go: The final encouragement, repeated from Joshua 1:5, reminds us that Joshua’s success did not depend solely on his ability to keep God’s Word. It depended even more on God’s presence with him.
These days of self-isolation and worrying news messages… focus on God and your God-confidence.
Don’t feed the fears but drink in His love and feed yourself with the hope He has given and still is giving in His presence.
(The drawing is inspired by different photo’s online. The little ‘Hope’ bottle is an idea I got from this Dutch website eyespired.nl).
Feel free to use this drawing as a printable- but when posted on social media: please tag me (and eyespired). + only for personal use; no spreading or making money out of it.
We hebben een grote God die niet aankomt met loze beloften. Onze God is dichtbij, altijd aanwezig, sterk en hulpvaardig.
Onze kracht of overwinning bewijst zich niet in het winnen van een oorlog, in het verslaan van kanker of Corona… onze overwinning is niet gebaseerd op hoe we herstellen, leiden of hoe goed we de dingen zelf aanpakken… onze overwinning ligt in het feit dat God nabij is. Hij, de Almachtige, gaat verder dan ver om bij ons te kunnen zijn en blijven. We zijn nooit alleen. Geen enkele worsteling hoeven we ooit alleen in de ogen te kijken.
In Jozua 1:1-10 zien we God’s volk – zonder leider, zonder land, kijkend op de belofte die ze hadden gekregen maar nog niet hadden toegeëigend. God had het land al beloofd en Hij had heel gemakkelijk met een knip van zijn vingers alle vijanden van de kaart kunnen vegen. Maar dat deed Hij niet. Hij wilde dat een partnerschap met het volk. Samen.
En dus riep God Jozua. Zijn leven lang was hij assistent geweest, nooit zelf de leider. En God roept hem op moedig te zijn. Niet omdat Jozua een gebrekkige eigenwaarde had. Mozes had hem waarschijnlijk niet voor niets als assistent. Maar God wilde dat hij moed putte uit Hem. Uit Zijn kracht. Jozua moest niet zozeer zelfzeker en zelfbewust zijn maar zeker van God en bewust van Hem en Zijn aanwezigheid.
Om te groeien in een Gods-bewustzijn en in het zeker zijn van Hem en Zijn hulpvaardige aanwezigheid is het noodzakelijk dat Jozua (en wij) zich focust op God en wat Hij wil (zijn wet).
Wees niet bang – staat er – want God is altijd nabij.
Jozua’s succes was echter niet alleen of vooral afhankelijk van zijn focus, zijn vermogen om zich aan de regels te houden. Het was vooral afhankelijk van God’s aanwezigheid.
In deze tijden van zelf-isolatie, social distancing en zorgwekkende nieuwsberichten mogen – moeten- we ons des te meer focussen op Hem. Zodat we niet onze angsten voeden maar ons vertrouwen in Hem.
Voed je met Zijn liefde en drink de hoop die Hij je geeft. Want Hij is nabij. Hij is sterk en moedig in onze plaats- waar we dat zelf niet zijn.
(Tekening geïnspireerd door diverse foto’s. Het kleine hoop-flesje is getekend naar een foto die ik zag op eyespired.nl)
Je mag mn tekening prima als printable of kleurplaat gebruiken maar enkel voor persoonlijk gebruik- niet ter vermenigvuldiging of met winstoogmerk. En wanneer je deelt op social media vergeet me (en eyespired) niet te taggen).
Meer #biblecreative verwerkingen vind je op mijn instagram.
Het paard wordt gereed gemaakt voor de strijd. De overwinning hangt af van de Heer.
Spreuken 21:31
In de tijd van deze schrijver vormden paarden een belangrijk element tijdens oorlog. Het gebruik van goed getrainde paarden kon de overwinning bepalen.
Maar een paard kon niet ongetraind aan een slag meedoen. Het moest intensief getraind en opgeleid worden.
Vergelijk het ook maar eens met de paarden die door de politie worden ingezet, of voor prinsjesdag. Voordat ze mee kunnen lopen in de drukte van de stad moeten ze leren omgaan met die drukte, met het lawaai, met onverwachte schrikmomenten. Een ongetraind paard in die situatie zou zelfs een extra gevaar opleveren.
Zo wil de schrijver van deze spreuk ook duidelijk maken dat je niet onvoorbereid de strijd in kunt gaan. Je moet leren omgaan met de middelen en mogelijkheden die je ter beschikking staan. Oefenen, trainen, hard werken.
Maar zelfs al heb je dat allemaal gedaan en win je de strijd: dan nog komt de eer aan God toe.
Jij moet je voorbereiden maar Hij is het die de overwinning geeft.
(Paard is 1 van m’n aquarels die momenteel als sticker te verkrijgen zijn bij @lucinde. )
Proverbs 21:31
The horse is prepared for the day of battle,
But deliverance is of the Lord.
The horse is prepared for the day of battle: In the days these proverbs were written, the effective use of the horse in the war could be overwhelming against the enemy. These horses had to be trained; it was wise to prepare the horse for the day of battle.
But deliverance is of the Lord: Though it is wise to make the best preparations for battle, ultimately one should not trust in horses or preparation, but in God Himself. Deliverance is of the Lord, not only of horses and preparation.
“We often give the credit of a victory to man, when they who consider the circumstances see that it came from God.”
Afgelopen week was er een 5daagse mini challenge van @tekenjeboodschap . De #tekenjeboodschapchallenge ging niet om mooi of realistisch kunnen tekenen. Ze gaan er juist vanuit dat iedereen – ja echt iedereen- kan tekenen. Simpele kleine doodles kunnen je boodschap ook nog eens versterken en benadrukken. Icoontjes, symbooltjes en poppetjes kunnen zó ingezet worden tijdens een toespraak, training, preek of studie dat de boodschap beter ‘binnenkomt’ bij de hoorder.
Wat mij betreft moet elke docent, elke trainer en elke (s)preker deze simpele cursus een keer gedaan hebben… het kost niet veel tijd, je ontdekt dat (ook tegen beter weten in) ook jij kan tekenen + het maakt je boodschap behalve interessanter ook nog eens leuker…
Anyway… na 5 dagen met korte filmpjes en kleine opdrachtjes kwam er de opdracht om jezelf en je beroep te pitchen middels een tekening of filmpje…
Nu wilde ik deze opdracht niet gebruiken om mezelf of mn beroep te promoten… dus ik tekende het bovenstaande plaatje.
2 ringen 23+ = symbool voor mn huwelijk. 2 mannen-symbooltjes en melkflesjes: 2 volwassen zoons. Stapel boeken: bovenop met kruis = symbool voor mijn geloof – maar lees ook graag simpele romannetjes 😉. Wolkje en zon: mijn wisselende humeur (worstel oa met een aantal fobieën). Ik sta als docent levensbeschouwing voor de klas. Het schilderspalet als symbool voor mijn creativiteit.
De pijltjes: omdat alles bij elkaar hoort en je de verschillende onderdelen wel kan onderscheiden maar niet scheiden. En dwars door al mijn rollen en activiteiten heen: wil ik het liefst mezelf zijn. En dat zou iedereen moeten zijn.
Dus mijn boodschap is eigenlijk: Be-You-tiful. Wees jezelf. Altijd. En wees dat het liefst!
Meer van mijn geteken en de #tekenjeboodschapchallenge op mijn instagram.
No it’s not a #fridayintroductions 🤪 almost. @tekenjeboodschap is a Dutch company that hosted a challenge this week. They say EVERYONE can draw. And after this week I’m really convinced this is a fact!
Their 5day challenge ended with this assignment to pitch yourself and your profession… BUT I don’t want to use these skills to promote my own message… (maybe a little because I really think my students would benefit from visual elements!) But I want to use this #drawingyourmessage the other way around: to be able to draw someone else’s message within the time he’s talking, teaching or preaching- I want to upgrade my #sketchnote skills… that’s why I really liked this challenge. … so back to the my Pitch and what you see in it (hope it was obvious without my explanation 🤪)
* 2 rings and 23+ (resembling my happy marriage!) * 2 baby milkbottles with numbers 19 and 21 and male symbols (age of both my sons) * stack of books with on top the bible (I am a christian – but I also like to read simple novels 🤪) * rainy cloud and sun: resembling my moodswings and my #fightingdepressionandanxiety * My Job as a (High school) teacher – teaching about religion and Life philosophy) *painting as a symbol for my creativity *arrows: everything is connected : you cannot separate each part, just differentiate.
Neither of these defines who I am and yet they’re all important… I’m not my job, my skills or hobbies… I’m me. And you know: being yourself through it all often is the hardest part… And when it all comes together I mostly want to spread the message BE-YOU-TIFUL ; you are Gods original creation!
1: hij stond voor een dreigende koning maar was zich meer bewust van de grotere Macht dan van welke aardse groothejd dan ook. Zo mogen ook wij ons meer bewust zijn van Gods aanwezigheid wanneer we onze uitdagingen aangaan.
Soms stuurt God je niet naar een volgende uitdaging… soms zegt hij simpelweg ‘Mijn kind, het is nu even geen tijd meer voor drukte, openbaarheid, doen of gehaast… nu is het tijd dat je je een poosje terugtrekt, op adem komt, je je door Mij laat verzorgen… even back to basics!”
Soms moeten we net als Elia ons weer even leren focussen op de geest van Gods wet en niet op de letter ervan. God laat zich niet begrenzen door onze traditionele ideeën van wat goed of fout is, rein of onrein of van wat wij denken dat ‘hoort’.
De beek droogde uit vlak voor Elia’s ogen: God wil dat we op Hem vertrouwen, niet op zijn voorzienende geschenken…
Ik maakte gebruik van Jane Davenport krijtjes (net als Gelatos) en stencils; te verkrijgen bij @lucinde. De kraai waterverfde ik op een apart vel en knipte/plakte ik. Ik hou de tekst graag leesbaar: dus de plaksels over de tekst maakte ik vast met 2 aan elkaar gelijmde post-it blaadjes: zo haal ik ze er ook makkelijk weer af!
Lessons from Elijah in 1 Kings 17;
When he stood before king Ahab; he was more conscious of the presence of someone greater than an earthly king… as should we when we face out challenges.
Sometimes God fatherly says ‘There, my child, you’ve had enough of this hurry and publicity and excitement… hide yourself by the brook I show you and let me feed you for a while…’
The ‘unclean’ ravens brought his food… As Elijah we sometimes need to put away traditional ideas of clean/ unclean, wrong/ right, so God can emphasize on the spirit of the law before the letter of the law.
But the brook dried up; God wants us to trust Him, not His gifts…
I created the background of this page with Jane Davenport crayons and stencils I got from @lucilight
The raven I watercolored, cut and pasted on top. With a micron fineliner I added my thoughts.
Er was zoveel wat hij wilde vertellen, zoveel inzichten en openbaringen die hij wilde delen. Wilde hij alles met de juiste grandeur en finesse opschrijven, zou elk woord en elke zin vol symbolische dubbelzinnigheden moeten staan. Waar begon hij?
Jesaja wreef over zijn voorhoofd, met duim en wijsvinger gelijktijdig de contouren van zijn wenkbrauwen volgend. In gedachten verzonken sloot hij zijn ogen.
Het was alweer 700 jaar geleden dat het beloofde land daadwerkelijk het land van Israël was geworden. Gedurende 400 jaar had God geestelijke, militaire en politieke rechters gestuurd om het land te besturen. Maar, ontevreden als altijd, wou het volk meer. Net als de naburige landen had het een koning gewild. En die hadden ze gekregen; eerst Saul en toen David. Na de dood van Davids zoon koning Salomo, was het volk in een burgeroorlog verstrikt geraakt en in 2 delen uiteengevallen.
Inmiddels had het noordelijke rijk, Israël, alweer 18 koningen gekend. Geen van hen hadden ook maar iets goed betekend voor het volk. Allen hadden zich opstandig getoond ten opzichte van God. Het zuidelijke rijk, Juda, had iets minder pech gehad; niet alle elf koningen waren even slecht geweest. Er hadden er zelfs een paar tussen gezeten die werkelijk een goede poging hadden gedaan om God te gehoorzamen en het volk weer naar Hem te leiden. Maar het volk was nog steeds hoogmoedig en verwaand. En verschrikkelijk als het ging om uitbuiting van de armen.
Even dacht hij terug aan zijn vader Amoz; de godvruchtige man die hem de naam Jesaja had gegeven. Met hetzelfde Hebreeuwse stamwoord als de naam Jozua betekende zijn naam ‘De Heer redt’. Amoz had deze naam gekozen uit overtuiging dat God zou ingrijpen en zijn volk, ondanks hun ongehoorzaamheid, zou redden van alle politieke en geestelijke dreiging. Maar Jesaja zelf was ook overtuigd van de onontkoombaarheid van een goddelijk oordeel. Het aanhoudende onrecht zou eerst vernederd moeten worden.
Het was een sombere tijd. Het was het jaar waarin Koning Uzzia was overleden. Uzzia was bijna 70 jaar geworden. Zijn koningschap begon al toen hij zestien was! Als koning en man had hij gezocht naar Gods wil. Hij had militaire overwinningen behaald, had zich een uitstekende generaal, strateeg zowel als bouwmeester getoond. Maar alle zegeningen ten spijt was Uzzia afgedwaald en God had hem gestraft met een huidziekte. Na zoveel trouwe inzet was ook deze koning ten val gekomen. Waar ging het naartoe met de wereld? Het was hoog tijd dat er weer een profeet opstond die het volk Gods weg zou wijzen.
En toen ontving Jesaja een visioen;
In luid gedonder, met dikke kronkelende rook en terwijl de aarde op haar grondvesten leek te schudden verscheen God zelf aan Jesaja. Jesaja zag Hem zitten op een hoogverheven troon, gekleed in een mantel van eer en waardigheid. Het mocht duidelijk zijn: ook al was het een komen en gaan van aardse koningen; de werkelijke koning was nog steeds God zelf. De Almachtige liet zich niet begrenzen tot het einde van het tempelterrein en zelfs wereldlijke machten konden Hem niet beteugelen. De hele schepping was Zijn eigendom. God was werkelijk, puur en heilig. Dit aanschouwen van Zijn Majesteit leidde bij Jesaja tot een diep pijnlijk zondebesef. Bijna ging hij aan het kwellende gevoel ten onder toen een engel zijn lippen aanraakte met een gloeiend hete kool. Direct en zonder enige twijfel wist hij dat dit kooltje symbool stond voor de verzoenende kracht van offers. God zelf gaf dit offer aan hem om hem geschikt te maken. Diepe ontroering en dankbaarheid lichtte in hem op toen God vervolgens zei ‘Je schuld is geweken, je zonden zijn teniet gedaan.’ Wie was hij dat God zich met hem verzoende in plaats van andersom? Het visioen ging verder zonder dat God hem iets opdroeg of een bijzondere taak gaf. En hij besefte dat de Eeuwige zocht naar iemand die bereid was, iemand die het antwoord wilde zijn op Zijn prangende vraag. Iemand die net zo graag het volk en de wereld met Zijn liefde wilde bereiken…
Dus toen in de donder Gods stem weerklonk ‘Wie zal Ik sturen?’ twijfelde hij geen moment; ‘Hier ben ik Heer, zend mij!’
God dringt Zijn wil niet op maar verlangt vrijwilligers die Zijn liefde willen verkondigen. Hij zoekt geen mensen die vol van zichzelf voor Hem uitlopen. Hij zoekt mensen die het antwoord willen zijn op Zijn vraag. Hij zoekt zondige, onbekwame mensen die Hij geschikt kan maken. Mensen die Hij kan zenden. Wat is jouw antwoord?
“Wie zal ik sturen?”
Hier ben ik Heer, zend mij”
Ik verwerkte dit tekstgedeelte in mijn Illustrated Faith bijbel. Ik maakte de tekening van hoe Jesaja (hoe hij er in mijn hoofd uitzag) op een apart blad en maakte er een printable van. De kleurige achtergrond maakte ik van wateroplosbare krijtjes van Vicki Boutin in combi met een paar leuke stencils. (Ik verdeel de kleuren over het blad en wrijf ze uit met een licht vochtig doekje, met een stencil en een vochtig doekje neem ik dan weer kleur ‘weg’ of met versamagic inkt voeg je extra kleur toe.)
Verder gebruikte ik ook letterstickers en tekst stickers van Tim Holtz; alles voordelig verkrijgbaar via de webshop van @Lucinde (warm aanbevolen :)) Deze maand krijg je bij elke bestelling gratis de printable waarop oa. ‘mijn’ Jesaja en mijn ‘Paulus‘ staan. Je vindt in haar webshop ook nog meer printables en diecuts van mijn tekeningen.
Op instagram vind je meer van mijn creaties. Vragen? Neem gerust contact op!
(Niets van deze website mag zonder mijn toestemming gedeeld of verspreid worden. Bronnen voor dit verhaal, naast de Bijbel zelf, waren oa. de studiebijbel, David Guzik commentary en een studiemap van de ETA)
Mijmerend staarde hij voor zich uit. De grond onder hem voelde klam en koud. Aan de muren kleefde een benauwde duisternis. De lucht was zwaar en broeierig. In de gang weerklonk het zachte gejammer van een opgesloten en gekwelde ziel. Rammelende sleutels vergezelde het weerkaatsende gestamp van een van de bewakers. In de verte hoorde hij het geratel van vele handkarren en de kakafonie van handelende verkopers. Zijn gedachten dwaalden naar de marmeren straten en het eeuwige gekrioel van de zonovergoten markt. Het naderende onheil van een executie hing hem zwaar boven het hoofd. Toch kon de duisternis hem niet raken. Hij had onverwacht de ware helderheid van Geest ontvangen en ervoer een vurigheid die hij nooit voor mogelijk had gehouden.
Zelfs in deze roerige en onrustige tijd, hier in de gevangenis, overheerste in hem een diepe vrede. Voorzichtig maar niet onzeker hief hij met zijn donkere bariton een loflied aan. Even bestonden er geen donkere muren, was de realiteit van deze plek slechts een verre illusie, was er geen knagende honger, vluchtte elke vorm van angst. Een geladen stilte daalde neer, geluiden om hem heen verstomden.
Hij was dankbaar. Ook wel enigszins teleurgesteld. Misschien een tikkeltje weemoedig. Berustend. Er waren christenen en gristenen; medegelovigen die met een oprecht verlangen en met volle inzet hetzelfde nastreefden als hij, maar er waren ook gelovigen die hun oude natuur van competitie en rivaliteit nog niet hadden kunnen afleggen. Ergens begreep hij ze wel. Maar ook weer niet. De oude ‘Paulus’ zou heetgebakerd allerlei verwijten hebben uitgekraamd. Zijn ‘oude ik’ zou zich in de steek gelaten voelen, ongewaardeerd, mogelijk zelfs in de rug gestoken. Maar hij had het Licht geproefd en berustte. Niet dat hij opgaf. Dat nooit. Hij rekende het ze gewoon niet aan. Ergens voelde hij misschien wat verdriet, treurde hij om de houding en vooral om de gemiste kansen die ermee gepaard gingen . Maar Hij was boven alles dankbaar, want God had hem zoveel gegeven, zoveel laten zien, zoveel vergeven.
Natuurlijk vond hij het als mens moeilijk dat er over zijn hoofd heen geprofiteerd werd van zijn gevangenschap. Dat er gristenen waren die –soort van- blij waren dat hij even uit beeld was zodat ze zelf in de spotlights konden staan. Onbedoeld hadden zijn positie en bekendheid ervoor gezorgd dat anderen zich met hem gingen vergelijken. Er was een jaloersheid ontstaan en een wedijver. En al was het maar een klein groepje, hun ongenoegen had luid genoeg geklonken. Het had zelfs anderen geïnfecteerd.
De roddels waren hem wel vaker ter ore gekomen. Het had hem echter totaal niet geïnteresseerd of hij technisch goed kon preken, of hij wel welbespraakt en geleerd genoeg overkwam. Of hij meer of minder Hebreeuwse woorden gebruikte…Hoe vaak hij bij wie op visite ging…
Daar draaide het toch niet om? Maar blijkbaar had het anderen wel wat uitgemaakt. En nu hij gevangen zat werd het niet onder stoelen of banken gestoken dat er ook betere opties dan hem waren, dat hij zo zijn fouten had. Laag was het. Zielig.
Maar wat maakte het uit? Wat maakte het uit wie op de voorgrond stond? Als er maar gepreekt werd! Als er maar mensen werden bereikt met de meest grote, mooie en waardevolle boodschap ooit! En dus, alle weemoed ten spijt, ervoer hij vooral vreugde en dankbaarheid. Als hij dit alles zou overleven; dan leefde hij niet voor de goedkeuring van andere christenen. Hij leefde met volle inzet voor Christus! Zou hij sterven; dan was dat winst. Want hij wist waar hij na zijn dood zou opstaan.
Paulus sloot zijn ogen. De muren hoorden zijn zachte doch vastberaden gefluister;
“Want voor mij is leven Christus en sterven winst.”
(Ik maakte de tekening met pastelpotlood en verwerkte hem daarna in mijn bijbel. De letterstickers, kruis-stencil en inkt kan je vinden in de webshop van @lucinde. Ze verkoopt ook diecuts, gemaakt van mijn tekeningen en prachtig faith papier; handig wanneer je met een scrapbook stijl zoals op de bovenste foto wil biblejournalen. Biblejournalen vereist dus totaal geen tekentalent!
GRATIS: Wanneer je deze maand wat via Lucinde haar webshop bestelt ontvang je gratis een printable met onder andere ‘mijn’ Paulus. (Zie foto hieronder.) Andere printables kan je er voor slechts 1€ aanschaffen!
Meer van mijn maaksels vind je op instagram. Vragen over hoe ik eea maak of heb tips nodig: neem gerust contact op via instagram of het contactformulier!
(This time no translation – please comment, contact or email me when you really want to receive an English translation other than google translate 😉)
