Misschien heb je het al gemerkt; ik probeer allerlei info over biblejournaling te verzamelen en hier op mijn website te plaatsen. Zo volledig mogelijk en zo overzichtelijk mogelijk. Een aantal Nederlandse websites geven wel wát aan info, maar toch miste ik een pagina waar alles gemakkelijk en overzichtelijk en vooral gratis en zonder winstoogmerk te vinden valt.
Zo zet ik wat feitjes op een rij van wat biblejournaling wel of juist niet is.
Probeer ik een overzicht te geven van de meest gebruikte materialen en in welke mate ze geschikt zijn om mee te biblejournalen.
Heb ik in de Bijbeljournalinggroep op facebook rondgevraagd naar de meest typische beginnersfouten en deze verzameld.
Heb ik een pagina met linkjes naar youtube-kanalen over BJ, instagram en betrouwbare webshops toegevoegd (Ik heb nergens aandelen of affiliatie links mee).
enz enz.
Owja – ik heb ook een portfolio toegevoegd. Gewoon voor de leuk. 🙂
Ik zou het fijn vinden wanneer je even rondkijkt via het menu en me laat weten wat je nog mist of wat volgens jou anders moet. Schrijfvoutjes of grammaticale wantoestanden mag je ook doorgeven 😛
(Delen – zie qr code onderin- wordt gewaardeerd. Op mijn instagram post ik vaker foto’s van mijn maaksels.)
Met onze tong zegenen we onze Heer en Vader, en we vervloeken er mensen mee die God heeft geschapen naar zijn evenbeeld.
(Jakobus 3:10)
Jakobus 3:10 vond ik altijd al ‘lastig’. Lastig omdat
…het zo menselijk is om er af en toe een sneer uit te gooien, of … omdat wat je voelt ook recht heeft op bestaan ook al valt dat de ander niet altijd goed, of … omdat iemand soms iets heel goed kan bedoelen maar het gezegde faliekant verkeerd is en je daardoor nog dieper het putje in zinkt of, … omdat je niets zegt omdat je de ander niet wil kwetsen of teleurstellen en je jezelf hier achteraf wel om voor de kop kan slaan.
Zegen en vloek zijn niet altijd goed te onderscheiden. Vooral niet vooraf. Wat mij tot vloek lijkt kan zelfs (op den duur) een zegen blijken. Of wat tot zegen bedoeld was kan…
Vanuit menselijk perspectief is het soms zo lastig te bepalen of iets zegen of vloek is.
Maar ik zie het in deze waarschijnlijker wat ingewikkelder dan dat wat Jakobus in deze verzen bedoelde. Al is dat ook ok. Ik denk niet dat mijn worstelende gedachten iets denken wat er lijnrecht tegenover staat.
Vandaag had ik het er met iemand over dat ik niet het type was wat rustig main stream meehobbelt. Mijn denkkader waagt zich met regelmaat buiten de veel bewandelde (christelijke) paadjes. Ik wil zelf denken, uitzoeken, grenzen opzoeken keuzes maken en in die grensstreek de ander ontmoeten… En hoewel je juist in de grens bijzondere dingen leert; dat levert nogal eens (negatieve) kritiek op.
Ik ben niet het type wat haar mond houdt. Het is alsof er een continue drive in me zit die mezelf en de ander aan het denken wil zetten en andere perspectieven wil belichten. Ik wil weten en ontdekken ‘waarom’. En wie zegt ‘Daarom.’ vraag ik ‘Waarom daarom?’ .
“Dat is hoe en wie je bent, dat kan je niet verloochenen. Zo zit je in elkaar.” liet mijn gesprekspartner me vanmiddag weten. Ik hoorde “Zo heb Ik je gemaakt.”
Het is vaak een vreselijke dooddoener ‘Zo ben ik nu eenmaal.’ En daarmee heb je dan je eigen handelen gerechtvaardigd… Maar in dit geval… zo ben ik echt. Maar ik ben ook het type wat eerlijk en open wil zijn… en het type wat de ander wil plezieren. En dus zit ik eeuwig te balanceren tussen de keuze om mezelf uit te spreken en het kunnen incasseren van kritiek of niet gezien/ niet gewaardeerd te worden (en laat ik in dat laatste niet altijd even sterk zijn.) Met als gevolg dat ik -voor mijn gevoel- te vaak m’n mond hou en dus mezelf tekort doe. Of zo lang mn mond hou dat daarna de bom al dan niet inwendig barst.
“Rivieren van levend water zullen stromen vanuit het hart van wie in mij gelooft.”
(Joh 7:38).
Wanneer je verder leest in Jakobus 3 lees je dat hij het spreken vergelijkt met een waterbron. Er kan niet én zoet water én zout water uit één en dezelfde bron ontspringen… En wanneer ik dan denk aan dit mooie vers uit Johannes 7 mag ik beseffen dat wanneer ik gestaag uit de juiste Bron put, het soms meer een vloek is om te zwijgen dan dat het is om te spreken – ook al bevallen mijn woorden de ander niet. Want ‘zo ben ik nu eenmaal’.😉
(Geschreven naar aanleiding van de #invogelvlucht challenge van @Bettuelle. Meer van mijn maaksels vind je op instagram.
De tekening hierboven is mijn na-maaksel; het origineel is van @polinabright . Ik gebruike waterbrushpens. )
Ik vraag me af welke slimme geraffineerde communicatiedeskundige deze term ‘het nieuwe normaal’ heeft bedacht. Want ‘het nieuwe normaal’ is niet normaal. Het is niet normaal dat we angstvallig bij elkaar uit de buurt moeten blijven, onze ouderen of broers en zussen niet meer ongegeneerd kunnen bezoeken, elkaar niet meer een troostrijke of liefdevolle knuffel kunnen geven. Het is niet normaal. En dat mag het ook nooit worden.
Ik durf voorzichtig en met enige schroom te betwijfelen of al deze maatregelen werkelijk zo gezond zijn. En of de term ‘het nieuwe normaal’ een slimme zet is. De term creëert de illusie van gezondheid. Het maakt dat we makkelijker meelopen in de ingeslagen weg van de ‘veiligheidsmaatregelen’. An sich niet verkeerd om je terminologie slim te kiezen. Maar gezondheid omvat veel meer dan alleen je fysiek.
Zeker voor de zwakkeren in onze samenleving: het zijn juist de ouderen, de fysiek – verstandelijk of emotioneel begrensde medemensen die voor hun kwaliteit van leven afhankelijk zijn van het intermenselijke contact. Beeldbellen, kaartjes, of enigerlei digitaal contact is in mijn bescheiden ervaring slechts een misleidend surrogaat wat meer het geweten sust dan dat het de lading dekt.
Het ‘nieuwe normaal’ dreigt kwantiteit van leven te vervangen voor haar zusje kwaliteit.
Waar 3 vrienden – na weken van gehoorzame quarantaine- nu elkaar per toeval ontmoeten op de kade… en op de gepaste afstand van het ‘nieuwe normaal’ even weer die kwaliteit-van-leven voeden. En hun honger naar intermenselijk contact voorzichtig en met kleine hapjes te eten geven, nu worden ze door de overheid weggezet als criminelen en met een fors bedrag beboet. Inclusief een strafblad met verstrekkende gevolgen.
Het 16jarige meisje wat na het vakken vullen zonder al teveel nadenken dezelfde route als altijd naar huis fietst en een tijdelijk bord met toegangsverbod over het hoofd ziet wordt beschuldigd van het negeren van de noodverordening, beboet en net als anderen bestraft met een strafblad. Een opleiding in het onderwijs, de zorg of bij het leger kan ze nu vergeten…
‘Thuisblijven’ is nu het heersende mantra. Met het strand als mijn achtertuin en met de zekerheid van een goed vast inkomen valt dit mij niet al te lastig. Maar je zal maar net je baan kwijt zijn en vijf hoog in de binnenstad wonen met drie kleine kinderen. Het is haast normaler geworden om 3x per dag je hond uit te laten dan dat je je met kinderen kp straat vertoont.
Het onderscheid tussen waarden en normen neemt af. De norm van ‘het nieuwe normaal’ vervangt waarden waar vrijheidsstrijders voor gevochten hebben. En ook al is oorlog vele malen erger; er is nu geen echte vrijheid om bij elkaar te komen, ook niet als je voldoende afstand houdt. Want 3 is al teveel. Er is geen echte vrijheid om te gaan of te staan waar je wil want vele parken en stranden zijn verboden terrein. Er is geen echte vrijheid van handel: want vele ondernemers moeten hun deuren gesloten houden.
Begrijp me niet verkeerd: ik zeg niet dat we massaal alle regels overboord moeten gooien. Dat we weer allemaal naar de kerk of moskee kunnen en zonder gêne onderlinge afstand moeten negeren. Dat is niet waar ik op doel.
Ik zeg ook niet dat we geen afstand meer moeten houden of dat wie hoest weer de straat op mag gaan.
Ik vraag wel om te blijven strijden voor onze waarden. Want door te geloven in ‘het nieuwe normaal’ dreigen we daar met enig moment aan voorbij te gaan.
Onze koning zei het gister zo treffend:
“Niet wegkijken. Niet goedpraten. Niet uitwissen. Niet apart zetten. Niet ‘normaal’ maken wat niet normaal is. En: onze vrije, democratische rechtsstaat koesteren en verdedigen. Want alleen die biedt bescherming tegen willekeur en waanzin.”
Het nieuwe normaal is niet normaal. Laten we stoppen met dit onszelf wijs te maken.
(Extra noot: nogmaals: ik zeg hier niet dat je je niet aan de regels van de overheid moet houden. Of dat regels niet nodig zijn. Integendeel. Er zijn altijd meer kanten aan een verhaal; ik belicht er maar één.
De hele toespraak van de koning lees je oa hier. )
Vandaag start Bettuelle op haar website met een biblejournaling challenge #invogelvlucht. Op haar website lees je haar overdenking bij deze Psalm en dan vooral het stukje dat we onder Zijn vleugels mogen schuilen.
Wanneer kuikentjes bij hun moederkloek schuilen zijn ze niet alleen beschermd tegen allerlei gevaar: het is ook de plek waar de angstige geluiden van de buitenwereld gedempt worden en waar de hartslag van hun mams heel goed hoorbaar is.
Zo mogen wij ook schuilen bij de Vader, ons onder Zijn vleugels veilig en geborgen weten. Maar het is het luisteren naar Zijn hart wat liefdevol voor ons klopt wat ons ten diepste kalmeert.
Luister naar Hem; naar Zijn wezen, naar Zijn liefde.
(Meer biblejournaling vind je op mijn instagram) Pagina gemaakt met Faber Castell Gelatos – plaatje van de vleugels via google gevonden, ingekleurd en ingeplakt)
Let me take refuge under Your wings- silence the world for me and let me listen to the heartbeat of your love.
Today @bettuelle started a #biblejournalingchallenge on her website. It’s all gonna be bird-themed. She started with #Psalm 36:7
Bettuelle compared the Lords wings in this verse with the wings of a chicken. Little chicks hear their mothers call and hide under her wings. When they are together, covered by her wings they can hear her calming heartbeat, feel her warmth and are protected against wind and rain and danger.
When I thought about hiding with God, under His wings, I obviously thought about the protection part. But I never really realized that it’s the place to hear His heartbeat. You know you are safe with Him. But listening to His heart, His love, is the thing that will calm you.
(Created this page with a picture I found via google and colored – pasted – background colored with Faber Castell Gelatos.)
(Please do not copy anything on this page without asking. When my drawings inspire you to create yourself I appreciate a tag on social media.)
And at the ninth hour Jesus cried with a loud voice, “Eloi, Eloi, lema sabachthani?” which means, “My God, my God, why have you forsaken me?”
After His painful cry on Friday it became silent… but in the past 2000 years it was only on one day everyone thought He was dead. At Sunday it became clear. He was risen.
Now we can proclaim with a clear voice: He is risen. He is alive!
In het negende uur riep Jezus met luide stem ‘Eloï Eloï, Lema Sabachtani’ wat in onze taal betekent ‘Mijn God, Mijn God, waarom hebt u mij verlaten?’
Na zijn roep op vrijdag werd het stil. Stille zaterdag. Maar gedurende de afgelopen 2000 jaar is er maar 1 dag geweest waarop iedereen geloofde dat hij dood was. Die zondag werd het snel en voor velen duidelijk…
En met luide stem verkondigen we ook nu vandaag; Hij leeft! De Heer is waarlijk opgestaan.
Vanmiddag zou de inzegeningsdienst geweest zijn (hubby start in Parousia Zoetermeer als voorganger)… maar door Corona en alle nodige maatregelen kon het niet doorgaan.
Dus vanmorgen tijdens de livestream werd er even kort voor ons als ‘voorgangersstel’ gebeden. (En eerlijk: dat vind ik meer dan prima- het groots opgezette met veel aandacht hoeft voor mij niet persé, al begrijp ik ook dat het om iets gaat wat voor de hele gemeenschap van belang is. We zijn bedolven onder de lieve snailmail en attenties van gemeenteleden. Dus – mij hoor je niet klagen!!)
Voor mijn gevoel voelde het vanmorgen onwennig en rommelig (zonder dat ik t negatief bedoel) dat zie ikzelf terug in mijn aantekeningen. Dit omdat ik aan het begin van de dienst mee voor de camera moest (en dat stiekem liever niet wilde 🙈)… er daarna diakenen werden ingezegend … er daarnaast ook avondmaal was … al die camera’s en apparatuur wat stond te draaien (en mij afleidde ondanks dat ik zo min mogelijk rondkeek) .. iemand die vaak heen en weer liep (geen kritiek; we hebben oplettende regelaars nodig!) … dit gebeurt gewoon behind the scenes als je aanwezig bent bij de ‘making of’ van een livestream.
Hoort er dus allemaal bij zullen we maar zeggen. 🤪
Dus mn aantekeningen zijn onvolledig en rommelig. Maar dat is ok. Het gaat bij #preekaanTEKENINGen niet om ‘alles’ te horen en te kunnen noteren. Het gaat om precies dát te horen wat God tegen jou (mij) zegt en om daar met een betere focus naar te luisteren, ondanks omstandigheden.
En ach, wat is rommelig? Het is hooguit een reflectie van hoe je iets zelf ziet of ervaart. De 1 zegt rommel, de ander heeft overal ideeën liggen en een derde vind het een georganiseerde chaos of complexe orde. Maar God kijkt en spreekt daar dwars doorheen.
Wat er vanmorgen voor mij qua boodschap uitsprong?
“Laat niet op je neerkijken, maar word niet hoogmoedig. Wees nederig zonder de underdog te worden.”
Een kijkje in 1 van mijn bijbels. In januari 2019 begon ik in deze bijbel te journalen. (Ik journal echter in 4 verschillende bijbels en een notitieboek – elk met net weer andere stijl)
A look in one of my bibles. In this one I started journaling in Januari 2019. But I journal in 4 different bibles and a notebook. Each has its own style.
We have a God that doesn’t do ‘a pie in the sky’ kinda promises! We have a God that is near, honest, strong and helpful even in ways we can’t imagine.
Our victory isn’t about beating war cancer or Corona… our victory isn’t assured because of how great we lead or handle or heal… our victory is assured because God is with us. He, the Almighty one, goes above and beyond to be with us. We are never alone. We never have to face our struggles alone.
So in Joshua 1:1-9 God’s people faced the problem of having no leader, no land, no safe haven… the land was given and God certainly could have simply eliminated all their enemies with a mere thought; but He calls them into partnership with Himself to see His will done.
And so God called Joshua to lead them. He was called to boldness in God. Even a great leader like Joshua needed encouragement. Not because of a low self esteem or a lack of self-confidence but because of a growing God-confidence.
To grow in God-confidence we must focus on God. Follow His lead (and law).
Do NOT be frightened…For the LORD your God is with you wherever you go: The final encouragement, repeated from Joshua 1:5, reminds us that Joshua’s success did not depend solely on his ability to keep God’s Word. It depended even more on God’s presence with him.
These days of self-isolation and worrying news messages… focus on God and your God-confidence.
Don’t feed the fears but drink in His love and feed yourself with the hope He has given and still is giving in His presence.
(The drawing is inspired by different photo’s online. The little ‘Hope’ bottle is an idea I got from this Dutch website eyespired.nl).
Feel free to use this drawing as a printable- but when posted on social media: please tag me (and eyespired). + only for personal use; no spreading or making money out of it.
We hebben een grote God die niet aankomt met loze beloften. Onze God is dichtbij, altijd aanwezig, sterk en hulpvaardig.
Onze kracht of overwinning bewijst zich niet in het winnen van een oorlog, in het verslaan van kanker of Corona… onze overwinning is niet gebaseerd op hoe we herstellen, leiden of hoe goed we de dingen zelf aanpakken… onze overwinning ligt in het feit dat God nabij is. Hij, de Almachtige, gaat verder dan ver om bij ons te kunnen zijn en blijven. We zijn nooit alleen. Geen enkele worsteling hoeven we ooit alleen in de ogen te kijken.
In Jozua 1:1-10 zien we God’s volk – zonder leider, zonder land, kijkend op de belofte die ze hadden gekregen maar nog niet hadden toegeëigend. God had het land al beloofd en Hij had heel gemakkelijk met een knip van zijn vingers alle vijanden van de kaart kunnen vegen. Maar dat deed Hij niet. Hij wilde dat een partnerschap met het volk. Samen.
En dus riep God Jozua. Zijn leven lang was hij assistent geweest, nooit zelf de leider. En God roept hem op moedig te zijn. Niet omdat Jozua een gebrekkige eigenwaarde had. Mozes had hem waarschijnlijk niet voor niets als assistent. Maar God wilde dat hij moed putte uit Hem. Uit Zijn kracht. Jozua moest niet zozeer zelfzeker en zelfbewust zijn maar zeker van God en bewust van Hem en Zijn aanwezigheid.
Om te groeien in een Gods-bewustzijn en in het zeker zijn van Hem en Zijn hulpvaardige aanwezigheid is het noodzakelijk dat Jozua (en wij) zich focust op God en wat Hij wil (zijn wet).
Wees niet bang – staat er – want God is altijd nabij.
Jozua’s succes was echter niet alleen of vooral afhankelijk van zijn focus, zijn vermogen om zich aan de regels te houden. Het was vooral afhankelijk van God’s aanwezigheid.
In deze tijden van zelf-isolatie, social distancing en zorgwekkende nieuwsberichten mogen – moeten- we ons des te meer focussen op Hem. Zodat we niet onze angsten voeden maar ons vertrouwen in Hem.
Voed je met Zijn liefde en drink de hoop die Hij je geeft. Want Hij is nabij. Hij is sterk en moedig in onze plaats- waar we dat zelf niet zijn.
(Tekening geïnspireerd door diverse foto’s. Het kleine hoop-flesje is getekend naar een foto die ik zag op eyespired.nl)
Je mag mn tekening prima als printable of kleurplaat gebruiken maar enkel voor persoonlijk gebruik- niet ter vermenigvuldiging of met winstoogmerk. En wanneer je deelt op social media vergeet me (en eyespired) niet te taggen).
Meer #biblecreative verwerkingen vind je op mijn instagram.
**Als er iets is wat ik nu weiger: mijn leven laten beheersen door Corona. Zet de tv of radio aan en het is Corona wat de klokt slaat. Nieuwsberichten worden eindeloos herhaald, uitgekauwd, geanalyseerd, gedeeld, grandioos ontkend of stellig benadrukt. Scroll op social media en velen delen massaal diverse hoaxes, anderen strooien hun mening rond over al dan niet binnen blijven, wel of niet werken …
Enerzijds snap ik het – maar anderzijds: … nee ik ga er niet op in…. Ikzelf wil me focussen op andere dingen. Zoals het feit dat ik mijn zoons nu heerlijk 3 weken in huis heb, of dat we meer dan genoeg eten hebben, dat ik ongegeneerd thuis kan blijven en kan tekenen. Dat we een overheid hebben met ministers die werken tot ze erbij neervallen, dat we gezegend zijn met vele toegewijde zorgmedewerkers, dat er vele kunstenaars nu opstaan en online gratis lesjes geven (zoals @goudenlijntjes op insta – elke avond om 21:00) …
Bovenal, in bizarre tijden als deze, wil ik me focussen op God’s nabijheid. Op Zijn troostende liefde en Zijn kracht. En op hoe ik dát kan uitdragen.
Want Hij is er – ook in benauwdheid en lijden. Zijn armen staan wijd open om je te troosten, te sterken en je angst over te nemen. (1 Kronieken 16:10-12)
Vanmorgen tijdens de preek (via Parousia Zoetermeer) sprak Boudewijn van Schoonhoven ook over God als onze hoop en redder en hoe we als kerk ons kunnen voorbereiden op een crisis…
Het is juist in tijden van nood dat je hulp biedt. In tijden van angst dat je vertroosting biedt… laten we als christen juist nu Hem reflecteren in alles wat we zeggen en doen (en posten op social media 😉).
Wie het leuk vindt om te journalen: op insta zijn er verschillende artiesten die zich nu juist richten op bijbelteksten die je troost bieden of juist afleiden van angst. Ikzelf volg er een aantal en tag ze in mijn post. Gebruik eventueel de hashtags #nofearjournaling of #biblecreative
** Het mag duidelijk zijn dat niemand in mijn directe omgeving tot noch toe geïnfecteerd is met Corona. Waneer dit wel zo zou zijn zou het uiteraard meer impact hebben en zou ik e.e.a. mogelijk anders ervaren. Het is met deze blog niet mijn bedoeling het leed wat anderen ervaren te bagatelliseren of te ontkennen.
#preekaantekeningen 22-3-2020
SEEK THE LORD AND HIS STRENGTH 1 Chronicles 16:11
We can access His strength by seeking Him continually (by praying, walking with Him, worshiping, praising, drawing… doing everything we do for Him) . God’s arms are open wide; lets focus on His loving presence instead of fear!
These days you can’t turn on the radio or tv without hearing something about Corona instantly… on social media you just have to scroll your fees to find an opinion on the topic of staying in, how gouvernement or other countries handle… and it’s so easy to join- or to let fear in.
That’s why I am happy with several initiatives that answer the call not to let fear win; to focus on the good.
I’m thankful for all those nurses and doctors working their buts off… thankful for having my 2 sons close to me, thankful for having enough food, for the time I can spend on drawing… for all those artists who decided to give a free online tutorial (like @goudenlijntjes on insta – every evening at 21:00 CET)
And above all I thank God for His strength and love and comfort. Especially in times like these He is near. As christians we should spread that news more often.
Those who like to journal: follow #biblecreative or #nofearjournaling on instagram. Several artists (like @makewells and @fischtales and more are hosting a challenge on focussing on God instead of fear) Or just go to my insta 😉
**It may be obvious that no one I know has been infected yet. With this blog it’s not my intention to ignore ore downplay or hurt those who do.
Het paard wordt gereed gemaakt voor de strijd. De overwinning hangt af van de Heer.
Spreuken 21:31
In de tijd van deze schrijver vormden paarden een belangrijk element tijdens oorlog. Het gebruik van goed getrainde paarden kon de overwinning bepalen.
Maar een paard kon niet ongetraind aan een slag meedoen. Het moest intensief getraind en opgeleid worden.
Vergelijk het ook maar eens met de paarden die door de politie worden ingezet, of voor prinsjesdag. Voordat ze mee kunnen lopen in de drukte van de stad moeten ze leren omgaan met die drukte, met het lawaai, met onverwachte schrikmomenten. Een ongetraind paard in die situatie zou zelfs een extra gevaar opleveren.
Zo wil de schrijver van deze spreuk ook duidelijk maken dat je niet onvoorbereid de strijd in kunt gaan. Je moet leren omgaan met de middelen en mogelijkheden die je ter beschikking staan. Oefenen, trainen, hard werken.
Maar zelfs al heb je dat allemaal gedaan en win je de strijd: dan nog komt de eer aan God toe.
Jij moet je voorbereiden maar Hij is het die de overwinning geeft.
(Paard is 1 van m’n aquarels die momenteel als sticker te verkrijgen zijn bij @lucinde. )
Proverbs 21:31
The horse is prepared for the day of battle,
But deliverance is of the Lord.
The horse is prepared for the day of battle: In the days these proverbs were written, the effective use of the horse in the war could be overwhelming against the enemy. These horses had to be trained; it was wise to prepare the horse for the day of battle.
But deliverance is of the Lord: Though it is wise to make the best preparations for battle, ultimately one should not trust in horses or preparation, but in God Himself. Deliverance is of the Lord, not only of horses and preparation.
“We often give the credit of a victory to man, when they who consider the circumstances see that it came from God.”
