Bible journaling 

Hoewel inkt, verf en washitape ook wel leuk is om mee te werken merk ik dat ik qua journalen het liefst blijf bij mijn Micronpennetjes en mijn doos pastelpotloden van Bruynzeel Design.

De laatste tijd werk ik ook steeds meer gelaagd. Dit wil zeggen. Ik teken de ‘buitenlijnen’ met mn micronpen (ik kocht in Amerika een setje met veel verschillende kleuren in de dikte 01) en dan begint het inkleuren.  Ikzelf werk meestal van licht naar donker. Ik zet dan de lichtste plekjes in mn tekening aan, fixeer de kleur met spray fixative voor pastel (ik heb die van Talens momenteel maar elke andere voldoet ook – geen haarspray want dat kan op den duur verkleuren of gaan plakken).  Pas na het fixeren ga ik verder met de volgende, iets donkerdere kleur.

Het voordeel van dit gelaagd werken is dat de kleuren niet mengen en smoezelig worden, maar dat ze meer in elkaar opgaan. Op deze wijze kan je heel veel kleuren over elkaar aanbrengen waardoor de tekening meer diepte krijgt. Vooral bij ‘haar’ is het effect goed zichtbaar. Het lijkt dan wel of je allemaal sprietjes haar ziet in plaats van gewoon een dik vlak met 1 bruine massa.

 Ook bij het tekenen van huid geeft dit een veel dieper effect. Voor bovenstaande tekening bij Psalm 121 gebruikte ik voor de huid maar liefst 1 geeltint, 2 tinten ‘huidskleur’, 2 kleuren rood, 4 tinten bruin en een tint grijs. Zie je niet maar toch ook weer wel.

 Ook wanneer je heel klein en fijn werkt (je blijft wel scherpen trouwens) is het tussendoor fixeren erg prettig. Dit voorkomt dat je halverwege de kleur uitveegt over de rest van je blad. Voor de huidskleur van mijn versie van Koningin Wasti gebruikte ik overigens 6 verschillende bruinen, 2 roden, 2 huidskleurige tinten en 2 gelen.

Eigenlijk zou ik nog meer kleuren tot m’n beschikking willen hebben. Weet iemand waar ik losse potloodnummers (of een veel grotere doos) van Bruynzeel design kan kopen? 😇 dan doe ik mezelf een vroeg sinterklaaskadootje 😁😅
Meer journaling? Volg me op instagram! (Naam: Saralindenhols)

BE a Pokémon!

pokemonOp social media ontploft momenteel het gristelijke bommetje over hoe occult Pokémon wel is. Volgens mij (onbedoeld?) aangezwengeld door een EO berichtje waarover half gristelijk Nederland valt. Door je in te laten met dit soort series en spelletjes zou je je inlaten met de duivel en je je op zijn speelterrein begeven.  Sommige gristelijke sites doen er gretig een schepje bovenop en komen met ellenlange (zeer eenzijdige) verslagen waarom je het beste anti kan zijn. Ze vergeten echter bronvermelding of achtergrondstudie te vermelden, laat staan dat ze een eerlijk beeld van meerdere mogelijke bijbelse interpretaties weergeven…

zucht.

Tijdens m’n theologie-opleiding hadden we het op een bepaald moment over het ‘spookhuismodel’ en het ‘bunkermodel’; bij het ene model zie je overal demonen achter en is e.e.a. al vreselijk snel occult. Het andere model ziet nergens een probleem. Rara waar ik de huidige ‘bom’ onder schaar.

 

Ik kijk met een gerust hart naar Harry Potter, Twilight of Salem, sterker nog, ik geniet van die spanning en fantasie. Want dat is het voor mij; fantasie. En daarmee begeef ik me niet op gevaarlijk terrein, daar ben ik van overtuigd.  Sterker nog, wanneer Paulus aangeeft dat offervlees gewoon door christenen gegeten kan worden, laat hij zich met occultere zaken in dan dat ik nu een pokémonspelletje zou spelen. Offervlees werd gebruik in diverse riten waarbij afgoden direct werden geëerd, opgeroepen en gediend. En hoewel pokémon in oorsprong, qua verhaallijn, geïnspireerd werd door Shintoïstische denkbeelden: noch de serie, noch het spel zijn feitelijke rites in een gevaarlijke occulte wereld. Maar ook Paulus zijn kanttekening mag hier gelden. Heb je het idee dat je zwak staat, door de spelletjes verleid wordt tot afgoderij, of ben je er bang voor: doe er dan niet aan mee. Maar verbiedt het een ander ook niet, en ga er vooral niet dramatisch over doen omdat zij wel iets ‘durven’ wat jij niet durft.

 

Nog een reden om dit soort dingen niet te snel als occult te bestempelen: Satan’s werkterrein is vooral daar waar je het niet verwacht. Hij werkt in op je geduld, op je gevoel voor tijd (of een gebrek eraan), hij werkt aan je afhankelijkheid van geld, waardering en eigenwaarde….  Je kan je zorgen maken om de ‘grootse’ dingen zoals het al dan niet occult bezig zijn, maar door je daarop te focussen verlies je misschien wel het werkelijke gevaar uit het oog: de kwetsbaarheid van onze kinderen die vaker op school en bij de opvang zijn dan gezellig bij pap en mam thuis, of de kwetsbaarheid van ons huwelijk waar we veel te weinig voor bidden of in investeren, de kwetsbaarheid van ons veel te grote ego en het groteske belang om onszelf te kunnen ontplooien …

 

prayerNee, ik maak me geen zorgen om occulte pokémons. Sterker nog: ik denk dat we er allemaal beter eentje kunnen zijn. Want hoeveel moeite doen jij en ik er nog voor om middenin de stad gezien te worden? Als christen wel te verstaan… Hoe belangrijk vinden wij het nog dat mensen ons zoeken én kunnen vinden EN daarbij weten dat we gezanten zijn van de Allerhoogste? Vergelijk eens hoeveel tijd je kwijt bent aan ‘kerkzaken’ … en hoeveel tijd je daadwerkelijk bezig bent om heel bewust een zoutend zout en lichtend licht te zijn? Ziet jouw omgeving je als de eeuwige veroordelende vingerwijzer of als iemand waar ze lol mee kunnen maken zowel als iemand die ze kan helpen bij problemen?  Wees nou maar gewoon een Pokémon: iemand waar mensen graag mee omgaan, graag naar kijken, naar toe komen als ze hulp nodig hebben in plaats van dat ze je mijden, en iemand die laat zien hoe groot en machtig de God is die je dient.  Zorg er wel ff voor dat je niet op een verkeersgevaarlijke plek staat 😉

 

(Noot: ik heb het hier niet over mogelijke gevaren die het Pokémonspelletje in het verkeer ed. kunnen veroorzaken , noch over de gepaste leeftijdsgrens van dit soort series en spelletjes!)

 

Ouders van tegenwoordig

 Zucht. Soms vraag ik me af waarom ik nog in het onderwijs sta. Niet omdat ik het lesgeven zat ben hoor. En nee de pubers van tegenwoordig kan ik nog prima handelen. Het zijn de ouders waar ik geregeld hoorndol van word. Wat een zeikerds en betweters is dat ras soms. 

Natuurlijk kennen (de meeste) ouders hun kinderen erg goed. Maar elke ouder heeft 1 of meerdere blinde vlekken als het om zijn of haar kind betreft. Zeker pubers zijn zo aan lichamelijke zowel als sociaal-emotionele veranderingen onderhevig dat je het als pa en moe alleen maar bijhoudt als je er overdreven beschermend bovenop zit en zelfs dan is het plaatje nooit compleet.

*newsflash* ELK kind heeft zo zijn tekortkomingen en ELKE puber zal daar toch echt zelf de veranwoording voor moeten leren dragen.  
Bijna iedereen weet dat er een best grote groep ouwelui bestaat die hun nageslacht qua intellect veel te hoog inschatten. Maar wist je dat de categorie ‘doe mijn kind maar een niveautje lager’ ook ruim is vertegenwoordigd?  

Wij onderwijskrachten worden steeds minder serieus genomen. Maar als een kind op school – door wat voor omstandigheden dan ook- het niveau niet laat zien… Dan is de kans heel groot dat het dat niveau niet heeft! 

(Ik heb het hier even niet over de pubers met een stoornis oid – dat is iets andere koek.)  

Ouders denken zich steeds meer te kunnen bemoeien over wat we onderwijzen en hoe zij vinden dat wij professionelen dat zouden moeten doen. Maar sorry hoor, ik zeg de huisarts toch ook niet hoe hij me moet onderzoeken en wat hij moet denken dat er aan mij mankeert? Wanneer ik mijn auto naar de garage breng ga ik de monteurs toch niet vertellen hoe ze de olie moeten verversen laat staan hoe ze bepaalde onderdelen moeten vervangen!?  
Afgelopen week was het weer raak. Een aantal leerlingen hielden een zwaar belabberde presentatie. Om een lang verhaal kort te maken: het was na een uitgebreid gesprek overduidelijk dat ieder lid flink in gebreke was gebleven en ze kregen een 4,4. Behoorlijk prut dus. Voor de goede orde: ik werk met een uitgebreide lijst van punten waarop gescoord kan worden en de meeste leerlingen scoren in totaal al snel een 7 of hoger en ook een 10 is niet onmogelijk.   Enfin, krijg ik ‘smiddags een mail van moeder X… Toon duidelijk op standje verwijtend. Alles lag aan de andere pubers en niet aan die van haar. 

Uiteraard antwoordde ik keurig en beleefd en geef ik mijn beeld op het geheel.  Nog geen paar uur later vind ik een envelop in mijn postvak. Erin een krantenartikel (foto) met wat zinnetjes onderlijnd waaruit moest blijken dat ik mijn werk niet goed deed. Hoezo passief-agressief.  Werkelijk, van zoiets kan ik witheet worden.  

Bijna had ik de neiging om wat andere zinnetjes in rood te onderstrepen en het bericht mee terug te geven. Daarmee aantonend dat moeders zwaar selectief leest en uiterst subjectief is en mij als pro mijn werk moet laten doen. Maar nee, ik hou me in. (Ik schrijf wel een blog 😜)  


De dag erna heb ik weer een presentatie. Enthousiast als ze zijn maken deze leerlingen al tijdens de pauze het lokaal in orde. Wanneer de bel gaat en ik binnenwandel zit de hele klas al klaar en openen ze hun presi uiterst origineel en weten ze bijna 30 minuten lang de hele klas te boeien. Halverwege moet ik van ze meedoen met een groepsopdracht. En wanneer zij als ware juffen en meesters langslopen steekt 1 van hen zijn duim omhoog en zegt met brede grijns ‘Goed zo Sara’. 
 

Mijn dag kan niet meer stuk. 


(En ja dat laatste groepje kreeg een 10, nee niet omdat ze mij een pluim gaven maar gewoon omdat ze het geweldig hadden voorbereid en uitgevoerd!) 


Ps: lees mijn disclaimer! Eea aan info kan verdraaid zijn om de privacy van ouders zowel als leerlingen te beschermen – hoe irri ze soms ook zijn 😅

Hoogbejaarde wellust in de bijbel

saraGeloven is niet easy. Sommige verhalen in de bijbel zijn namelijk zo ‘ongelooflijk’ – ik bedoel dit dan niet in de zin van geweldig maar eerder in de zin van ongeloofwaardig. (Oeps, dit is haast vloeken in de kerk, als je er niet tegen kan: klik nu weg!) 

Neem het verhaal van Abraham en Sarah: God had ze een groot nageslacht beloofd maar een kind kregen ze maar niet, laat staan een heel nageslacht. Pas toen Sarah heel oud was en ze al zoiets hadden van ‘we moeten de belofte misschien  maar figuurlijk opvatten’  kwamen er een stel vreemdelingen voorbij die vertelden dat ze alsnog zwanger zou worden.

We lezen er veel te vaak overheen, en vinden Sarah gelijk ongelovig of zelfs ondankbaar omdat ze lacht om deze boodschap. Maar weet je wel hoe oud Sarah was? NEGENTIG! Maak hier eens een plaatje van in je hoofd. Hoe zie je haar voor je? Sara was niet zomaar al enigszins op leeftijd, nee, ze was ronduit hoogbejaard. Wanneer je er verschillende vertalingen op naslaat lees je dat ze zichzelf als verwelkt of zelfs als versleten beschouwt. Geen wonder dat ze moet lachen wanneer ze dit hoort!

Ik, ik ben al lang en breed versleten! Denken ze nu werkelijk dat ik op mijn leeftijd nog zin in een nummertje heb? Waar moet ik de energie vandaan halen? Zo een oud mens als ik? En Abraham, wat dacht je zelf? Die is nog 10 jaar ouder, hij is al bijna 100 jaar, moet hij ‘m nog omhoog kunnen krijgen? Werkelijk? 

Maar ze wordt echt zwanger en krijgt een zoon. Hoe onmogelijk en ongeloofwaardig het allemaal ook leek, God kwam zijn belofte na. Niet via omstandigheden die meerdere mogelijke interpretaties hadden kunnen hebben maar via een tastbare, levensechte, letterlijk huilende en schijtende baby.   En wederom lachte Sarah. Maar deze keer niet uit ongeloof.

 

Hoe ongeloofwaardig sommige dingen ook lijken, ik hou me maar vast aan de gedachte dat bij God niets onmogelijk is.

 

 

(Bijschrijfbijbel: gebruik gemaakt van Micronpen 01 en pastelpotloden van Bruynzeel Design, afgewerkt met Spray Fixatief voor pastel.)

Change of face, place or pace

sara mobiel maart 2010 163Wanneer je bij jezelf ontdekt dat het vuur qua geloof  wat minder wordt heb je mogelijk nood aan “A change of face, place or pace”.

Een verandering van gezicht, plaats of pas. Soms heb je iets of iemand  nodig om je de juiste spiegel voor te houden, maar door iedere keer op dezelfde mensen te rekenen kan er gewenning optreden. Of soms (in mijn geval) kunnen (sommige) mensen -christenen zowel als ongelovigen – je juist afleiden van waar het in het geloof om draait. Af en toe daar verandering in aanbrengen is dus wijs.

Zo kan een verandering in plaats net zo een aanwakkerend effect hebben. Doe je stille tijd eens een keer geheel ergens anders. Bij wijze van zit je een keer aan de keukentafel ipv op de bank. Maar een keer in het bos of op het strand kan ook ontvlammend werken.

Wat voor mezelf het beste werkt is een verandering in pas. Even een ander ritme. Te vaak val ik in de kuil van haast-je-rep-je. Ben ik druk met werk, kinderen, huishouden of …. Een verandering in ritme, het inhouden van de tred waarmee ik aan alles voorbij loop is dan noodzakelijk om mijn vuur weer op te doen laaien. Dan is het tijd om te stoppen met lopen. Op mijn Heer te wachten, Hem weer voor te laten gaan en weer achter Hem gaan ipv voorop te rennen. Mij helpt het om te journalen in mijn bijbel. Gewoon al lezend tekenen. Het ontspant en motiveert me tegelijk.

Ik heb een aantal jaren qua geloof in de koelkast gezeten (op zich niet verkeerd hoor), het face-gedeelte hoeft voor mij niet zo (vooral niet in de kerk – sorry luitjes), qua plek zit ik het liefst op vakantie wat niet altijd kan en dus is mijn ritme heel belangrijk. Dus met regelmaat zit ik aan de keukentafel (toch weer die ‘place’) te tekenen.

Dit schilderij maakte ik jaren geleden (2008 als ik me niet vergis) maar is voor mij nog steeds actueel.

Hoe zit het met jouw liefde voor God? Heb jij nood aan “a change of face, place and pace?”

marcus 1015jeremia 4psalm 83

Een gezegend liefdeloos huwelijk

12032846_10206318898945718_9003962628064943760_oHet zal je maar overkomen; je zusje was helemaal hoteldebotel van die super aantrekkelijke hunk die met zijn plotselinge aanwezigheid het hele dorp op z’n kop zette. Aan de manier waarop hij soms opschrikt of achterom kijkt merk je dat hij wat op zijn kerfstok heeft en je vader weet er duidelijk meer van. Behalve z’n goede looks en de bereidheid te werken bezit hij niets, maar wanneer de maanden verstrijken blijkt hij handig, slim en inventief en weet hij iedereen voor zich te winnen. Vooral je zusje. Een steek gaat door je hart. Het is altijd je zusje die bij de kerels in de smaak valt. Je beseft dat je niet moeders mooiste bent maar toch doet het je verdriet.

En dan, na zeven jaar van knoeterhard werken komt de dag dat de held eindelijk met je zusje mag trouwen. De voorbereidingen zijn al wekenlang aan de gang; de uitnodigingen gingen de deur uit, de nodige dieren werden geslacht, zoete lekkernijen in honing geweekt, heel wat kruiken wijn werden aangevoerd en de kleurrijke bruidsjurk met gouden tierelantijnen is al veel te lang de eyecatcher in het vrouwenverblijf. Je hebt nog nooit zoveel kleuren gezien in 1 kledingstuk. Het gewaad is een koningin waardig. Je vindt het gaaf voor je zusje dat ze eindelijk mag trouwen met de man die maar liefst zeven jaar op haar wilde wachten, maar stiekem had je zelf …

Maar je vader heeft andere plannen. Je zusje wordt met een smoes weggelokt en jij moet in haar plaats met de oudere dames mee. Je wordt gewassen, je lijf ingesmeerd met de geurende oliën die eigenlijk voor je zusje waren besteld en voor je het weet ben je gehuld in al de lagen delicate stof van die mooie jurk en valt de sluier voor je ogen. Met een laatste zet sta je ineens voor de man van je zus haar dromen en wordt de huwelijksceremonie voltrokken. Hoe kan je vader je zus dit aandoen? Hoe kan hij dit jou aandoen? Waar is Elohim? Waarom staat God dit toe? Wat zal er gebeuren wanneer de waarheid boven tafel komt? Wat als hij het ontdekt voor …  je weet zeker dat dit je leven lang als een schandvlek zal zijn.

De wijn vloeit rijkelijk, de nacht valt, hij lacht en liefkoost en de olieën op je huid vermengen zich met zijn zweet. Misschien komt het toch nog goed.

Echter, wanneer de verneveling zich samen met de nacht terugtrekt openen zijn ogen. Zichtbaar ontdaan duwt hij je ruw van zich af en stormt de kamer uit. Woest wanhopig probeert hij verhaal te halen bij je vader, je zus huilt tranen met tuiten en terwijl de nieuwe onderhandelingen beginnen moet jij over tot de orde van de dag. Je huishoudelijke taken roepen. Je hebt je erbij neer te leggen. Je man wil je niet maar het huwelijk is geconsumeerd, je zult het ermee moeten doen. Nog een keer zeven jaar werkt je echtgenoot voor je vader. Hij moest en zou je zus als vrouw hebben. Wanneer hij ’s nachts bij je komt weet je dat zij het is naar wie hij werkelijk verlangt.

12046787_10206318897505682_6667307864322009137_nHet verhaal van Leah en Rachel (Genesis 29) heb ik altijd een vreselijk en dramatisch verhaal gevonden. Blind voor wat God voor hem op het oog had werkte Jakob  14 jaar lang om de mooie Rachel zijn vrouw te kunnen noemen. Wat een drama voor Leah. Je zal maar in een liefdeloos huwelijk zitten. Je zal je man maar moeten delen met je bloedmooie zusje.  …  Maar in een tijd waarin kinderen je status en toekomst vormden bleef Rachel onvruchtbaar en werd Leah gezegend met een heel stel zonen. Rachel mag dan de beauty zijn, maar wat mooi is aan de buitenkant hoeft niet vruchtdragend te zijn aan de binnenkant. Leah mag dan niet de voorkeur van haar man dragen, om haar heen krioelen de handjes en voetjes en kirren de stemmen van haar nageslacht en daarin blijkt de voorkeur van God. Dwars door alle afwijzing heen leert ze dat wat de mens negeert vaak door God wordt geselecteerd. Hij kiest de ongekozene. Hij is het die toekomst en status uitdeelt.

De jaren verstrijken en hoewel Rachel duidelijk zijn favoriet blijft, groeit Jakobs liefde voor Leah. Na jaren, wanneer de jonge schoonheid begint de verbleken opent God alsnog Rachel haar schoot en schenkt haar kinderen. Het is Rachels zoon die jaren later het gezin van de hongerdood redt. Het is de bloedlijn via Leah waaruit Jezus wordt geboren.

Wat in de ogen van mensen tot mislukken gedoemd lijkt, wordt bij God tot zegen geleidt, maar je moet wel de bereidheid hebben jaren van ogenschijnlijk onrecht te slikken.

(meer bible journaling: volg me op Instagram of Pinterest)

Bemoedigend bible journalen 

    De afgelopen weken heb ik mezelf flink bezig gehouden. De angst voor de operatie van morgen zit er behoorlijk in en ik heb geen zin om mijn tijd te verspillen aan gepieker en bangmakerij. Gelukkig zijn de eerste paar schoolweken altijd lekker druk en mag ik mentor zijn van een brugklas. Overdag was ik dus lekker bezig. ‘S avonds, wanneer manlief de deur uitging en de kids hun ‘ding’ deden nam ik alle tijd om heerlijk te bible journalen.   
 

 Foto’s van maaksels post ik op de facebook pagina waar de journalingcommunity zich ophoudt. Dagelijks vult mijn newsfeed zich allerlei creatieve uitlatingen van iedereen uit die groep. Het is heerlijk om je gedachten zo te laten vullen met beelden en woorden uit de Bijbel. Het maakt dat ik iedere dag weer zin heb om in mn bijschrijbijbels (ik heb er inmiddels 2) te kruipen en creatief aan de slag te gaan.  Ontspanning. 

De afgelopen dagen koos ik met name teksten die mezelf bemoedigden. En wat een reacties kreeg ik erop! Af en voelde ik me een beetje overdonderd door de vele lovende complimenten en lieve bemoedigingen.  

 

 Omdat velen me vroegen naar hoe ik die intense kleuren voor elkaar krijg (zonder dat ze doordrukken op het dunne bijbelpapier) hier een korte uitleg. 

Nodig:  (Micron)pennen, potlood, pastelpotloden, fixative, distress inkt, make-up-sponsjes, eventueel gelmedium. 

Voorbereiding: om te voorkomen dat eea doorbloedt moet je je pagina’s voorbereiden. Dit kan je een ‘beetje’ doen door er gewoon met fixative over te sprayen, maar dan laat eea soms nog een beetje door. Ik zit daar niet mee maar als je de andere kant echt ‘schoon’ wil houden gebruik je clear gesso of (zoals ik) gel medium (bij V&D gekocht). Het handigste is om een ‘worm’ op een oud bankpasje oid te spuiten en dan met een platte haal over je blad uit te strijken. Zo dun mogelijk met zo min mogelijk gewrijf.  Met een haardroger de blz droog blazen (door de hitte gaan de meeste kreukels eruit).  

Achtergrond: ik breng de inkt van het midden naar de randen toe aan. Met een make-up-sponsje van de action wrijf ik de inkt in cirkels uit. Wanneer ik wissel van kleur, breng ik de nieuwe kleur altijd deels over de vorige aan voor een mooie overgang. Op sommige foto’s zie je dat ik gebruik maak van een stencil om vormen aan te brengen, dit doe ik als laatst.   Wanneer ik her en der wat lichtere kleuren wil of ik wil wat kleuraccenten, gebruik ik pastelpotloden en wrijf ik deze goed uit met mijn vingers. Wanneer het uitwrijven preciezer moet gebruik ik een doezelaar. 

Tekening / tekst: afhankelijk van het soort medijm wat ik gebruik om de blz voor te bereiden maak ik de tekening als eerste of laatste. Met gelmedium als ondergrond ruïneer je je micronpennen en dus moet je dan of voor een ander soort fineliner kiezen of eerst de tekening zetten en daarna pas je blz. preppen.  (Micron drukt niet door dus kan veilig zonder medium gebruikt)  (Hoe je een tekening van een blaadje af kan overnemen lees je in de vorige blog) 

 

 Afwerking: witte vlekjes of witte letters kan je aanbrengen met witte inkt of witte gelpennen. Maar omdat ik deze niet heb gebruik ik een correctiepen (type-ex). De vlekjes maak ik 1 voor 1 maar je kan ook distress-ink-spray gebruiken. Voor deze laatste moet je blad wel met medium voorbereid zijn.  Wanneer ik helemaal klaar ben fixeer ik de boel met ‘fixative’. 

Het klinkt veel ingewikkelder dan het is maar gewoon ‘proberen’ en onthouden dat journaling a matter of heart is, not art 😇  

(Zit je niet op (mijn😅) Facebook – mn maaksels zet ik meestal ook op Instagram, gebruikersnaam: saralindenhols)  

   

   

Biblejournaling waarop letten?

Zoals beloofd een blog met hoe je het biblejournalen kan aanpakken. Er zijn haast oneindig veel mogelijkheden maar in deze blog belicht ik vooral de basis.

IMG_7342Wat je nodig hebt? Je kan beginnen met alleen maar een bijbel (of notitieboekje) en een pen of potlood!  Wanneer je een pen kiest let er dan vooral op dat deze niet doordrukt! Bij de Hema heb je al een soort van gelpennetjes van maar 1 Euro maar ik werk het liefst met pennen van Micron die vaak in Zentanglesetjes worden verkocht. Micron drukt niet door al zal het wel doorschijnen, maar dat laatste voorkom je haast niet. Naast de pennetjes kleur ik het liefst met pastelpotloden van Bruynzeel Design. Het nadeel van ‘goedkope’ potloden is dat ze weinig kleurstof in zich hebben en dat je nogal hard moet drukken voor voldoende kleurafgifte. Met de dunne blaadjes van de bijschrijfbijbel is dat niet prettig werken: de blaadjes kreuken of scheuren zelfs makkelijker. Bruynzeel pastels zijn erg zacht, geven een mooie intense kleur en je kan de kleuren mooi in elkaar over laten doezelen of – voor een ander effect- bewerken met penseel en water of met een soort terpentine. Je moet je tekening na afloop wel fixeren anders gaan de kleuren smoezelen (door elkaar lopen) of afgeven op de tegenover liggende bladzijde.  Wanneer je alleen werkt met pennetjes en potloden (met fixative) voorkom je dat je blz. gaan kreukelen. Zodra je werkt met inkt, water of iets wat vochtig is ontkom je niet aan dit kreuken al kan je dat wel beperken door een blad te ‘preppen’ oftewel voor te bereiden. Maar daarover in een andere post meer. Een ideale tip die ik via één van de facebookpagina’s opdeed was het maken van een testblad. Achterin je bijbel heb je altijd wel een paar lege (notitie)blaadjes. In ieder geval in de bijschrijfbijbel wel. Ik heb een paar van deze blaadjes in gebruik om materiaal op uit te testen. Zo kan ik zien wanneer iets wel of niet doordrukt of hoe materialen op elkaar reageren.

  • Kies materiaal wat niet doordrukt!
  • Gebruik de laatste paar bladzijden in je bijbel als testblaadjes!
  • Fixeer je bladzijde wanneer je zachte materialen als pastels of potloden hebt gebruikt.

IMG_7037Hoe begin je? Uiteraard lees en overdenk je eerst het uitgekozen tekstgedeelte. Hoe je dat doet is aan jezelf. Sommige mensen vinden het waardevol om de verzen uitgebreid te bestuderen, anderen vinden het ‘simpel’ lezen al voldoende. Doe vooral waar je je prettig bij voelt en wat past bij hoe je in het geloof staat.

Soms lees ik een gedeelte wel 3 of 4 keer over meerdere dagen verspreid voor ik een ‘beeld’ of idee krijg wat ik erbij wil doen. De ene keer is het een heel duidelijk beeld, van bijvoorbeeld een kind, een boom of bloem, de andere keer blijven alleen dezelfde woorden of een bijpassende spreuk hangen. Soms een combi. Soms blader ik door Pinterest of google images op zoek naar ideeën. Het gebeurt ook met regelmaat dat ik het idee van een ander gewoon jat omdat ik het zo mooi vind. Voordeel; binnen de ‘journalingwereld’ word dit jatten vooral als een compliment opgevat.

  • Voor ideeën: zoek naar voorbeelden op Pinterest of Google Images of meld je aan bij de facebookpagina ‘Bijbel journaling groep’. Je mag me ook volgen op instagram.
  • Zoek op termen als drawingcloser, biblejournaling, craftbijbel, bijschrijfbijbel, art journaling.
  • Leuke sites voor zowel tips als ideetjes al aanschaf materialen: Bible art Challenge (Amerikaans), Lucilight (Nederlands)

IMG_7344Wanneer je geen held bent met tekenen is het het gemakkelijkste om met de tekst zelf te werken. Op Pinterest heb ik gezocht naar mooie lettertypes en deze voor mezelf uitgeprint. Op deze manier leerde ik mezelf wat sierletters, want geloof me, mijn handschrift is niet het allermooiste. Je hebt op youtube ook allerlei tutorials hoe je eea mooi kan schrijven. Je hebt er ook heel wat filmpjes over hoe je allerlei creatieve technieken in je bijbel kan toepassen.

Ben je niet zeker van jezelf en wil je absoluut voorkomen dat je iets in je bijbel ‘verknalt’? Bedenk dan eerst dat het God niet gaat om de uiteindelijke uitwerking van je maaksel maar om het proces en het feit dat je de moeite deed met Zijn Woord aan de gang te gaan. Doe je dan alsnog liever stapje voor stapje 😉 maak dan gebruik van mooi papier. Op de foto rechts zie je dat ik een soort van dun scrappapier heb gebruikt (deze kocht ik bij Walmart maar bij de meeste hobbywinkels hebben ze keuze genoeg!) Ik hou van dun papier, dan ‘bladert’ je bijbel nog makkelijk. De vlinder in de foto en de glitter was allemaal al voorgedrukt. Ik heb er gewoon een randje omheen gedoodled en tekst aan toegevoegd. Ben je handig op de pc kan je ook iets digitaal uitwerken, printen, knippen en plakken.  Ik heb nog steeds het idee om iets met een leuke gezinsfoto te maken en dat dan als een losse tip-in in te voegen. Want je kan iets ‘plakken’ maar je kan ook iets ‘los’ invoegen. Ik maak ook wel eens gebruik van doorzichtig papier en maak dat dan alleen bij de rand vast als een soort extra blaadje (voorbeeld). Voordeel van tip-ins: je hoeft niet te letten op al dan niet doordrukkende materialen.

  • IMG_7106Wanneer je ‘plakt’ gebruik dan ‘collall’. Deze lijm sijpelt niet door je blad heen.
  • Werk je graag groot, donker en/of met doordrukkende materialen: gebruik ’tip-ins’.
  • Met washitape, rub-ons en stickers kan je ook eea versieren of benadrukken.
  • Gebruik carbon- of grafietpapier.

11372258_875133582533892_787154077_nHeb je een bepaald beeld in je hoofd maar kan je niet tekenen? Zoek dan op internet naar een passende tekening of foto en zet deze met carbon-of grafietpapier over in je bijbel. Je kan ook eerst zelf op een los blad wat tekenen en als je er tevreden over bent het dan op deze manier overzetten. Het is heel simpel! Je leg het carbonpapier met de carbonlaag naar beneden op je bijbelblad, je zorgt dat je je eigen afbeelding op de juiste plek potitioneert en dan trek je de afbeelding met een pen of potlood over. Nadeel van carbon: je kan het niet uitgummen. Grafietpapier is wel uitgumbaar.

De laatste tip die ik in deze blog wil meegeven: bescherm tijdens het schrijven en tekenen je onderliggende bladzijden. Leg er een groot vel papier onder – eventueel ook op het naastliggende blad. Dan voorkom je ‘ongelukjes’.

Zo – dit was zo ongeveer de basis wel. Wanneer er animo is voor wat tekst en uitleg over andere materialen of technieken zoals Inkt of werken met terpentine enzo, dan volgt daar nog wel een andere blog over.

Hoop dat er nog meer mensen mee durven te beginnen. Ook al vind je jezelf niet zo creatief: its a matter of HEart, not art! 

Noot achteraf: bij bol.com kan je zowel de zentanglesetjes met micronpennen als goede pastelkleurpotloden als de afwerkende spray (merk Talens) krijgen. 

Vakantiewerk en zalm 

Mn rug is ondanks de pijnstilling niet al te best, veel kunnen we dus niet ondernemen. Het half uurtje bessen plukken een paar dagen geleden deed me niet goed al verlekkeren we ons nu wel om de likeur die in de maak is.  

  

  

  

  

  

We vermaken ons dus vooral op en rond de camping. Patrick organiseerde eerder al een spelmiddag met darts, tafeltennis en hotdogs boven kampvuur grillen. Gister sloot hij met de pubers de deal dat ze, in ruil voor een paar uur werk een rondje op de quad mochten en hij ze ’s avonds op zijn Pontonboot zou meenemen om te vissen. Met een boekje in de zon genoot ik dus van de rust. Kids met elkaar aan de klus: een complete weg aanharken en een berg hout kloven, zagen en van het strandje naar het houthok slepen. 

Van de camping naar t strand is best een klim maar gelukkig mocht ik mee op de quad en zo had ik ondanks mn rug ook mijn uitje van de dag. 

Tussendoor had ik er een weespuber bij. Z’n ouders waren op pad en dus was ik ‘backup-mama’. Dikke lol. 

‘S avonds op tijd de bbq aan want onze heren gingen hun loon innen. Visgerei mee, dikke trui aan en mama met de afwas laten zitten. 😁 

Bij de buren heerlijk koffie gedronken tot de mannen met grote verhalen over zalm en snoek weer terug waren. Daarna vloeide de ‘casis’ rijkelijk en tot laat bij het kampvuur.   

Heerlijk, vakantie. En echt niet dat ik mn rug de pret laat bederven. 

Omhoog ↑