Ik ben tegen racisme.
Ik ben tegen elke vorm van discriminatie (leeftijdsdiscriminatie, vrouwendiscriminatie, discriminatie op basis van uiterlijk of nationaliteit…)
Ik ben ook tegen vandalisme en tegen geweld.
En tégen het meelopen omdat iets ineens hot en happening is.
We kunnen de geschiedenis niet wissen. Het weghalen van standbeelden of veranderen van straatnamen verandert de geschiedenis niet. Het ontkent deze juist. Het stopt de boel in de doofpot. Is dat wat we willen? Willen we niet juist bewustwording? Bekendheid? Een betere samenleving? Gaan we dat bereiken door plunderingen of vandalisme?
Willen we onze kinderen leren dat racisme en discriminatie zo erg is dat het rechtvaardigt dat we andermans eigendommen vernielen? Of dat je als slachtoffer ervan net zo discriminerend mag zijn naar alle ‘witte’ mensen en ze standaard mag beschuldigen van ‘white priveledge’ als ze het even niet met je eens zijn?
Want als dat het geval is: dan moet ik op school toestaan dat een leerling die gepest wordt om haar armoedige afkomst en uiterlijk het eigendom van haar medestudent mag vernielen. Immers als zij de merktas en merkschoenen van haar klasgenoot ziet als symbool van opportunisme – en zij gepest wordt om haar armoede… dan mag ze die spullen toch bekladden?
Misschien een overtrokken vergelijking. Nou ja – laat het misschien er maar van af. Maar toch… Ik wil schoolpesterijen in geen enkel geval vergelijken met institutioneel racisme… ik wil hiermee wel een punt maken.
Als vandalisme om grote dingen mag: dan mag het ook om kleine dingen. Of zie ik dat zo krom? Of wie vertelt mij waar de grens ligt?
Tony Chocolonely bedacht dat ze wel aan ‘streetart’ konden doen om zich ze uiten tegen racisme. Het was in mijn bescheiden witte onwetendheid echter niets meer of minder dan een slappe marketingstunt of in ieder geval een misplaatst statement.
Want dat standbeeld wat zij nu ineens in de verdomhoek zetten en wat zij niet vinden kunnen in de buurt van hun winkel: dat staat er al jaren. Ze kozen er zelf voor dáár hun winkel te openen. Jarenlang hebben ze er niets van gevonden.
En sowieso: sinds wanneer is het bekladden van een beeld ‘street art’. By all means, je kan de boel verdraaien en dat verdraaien tot kunst verheffen! (Zeg dat tegen de bedrijven die meermaals mogen dokken om graffiti van hun muren te laten verwijderen) En heeft Tony’s ooit – in de landen waar ze pleiten voor eerlijk handel drijven – de huizen van de oneerlijke handelaars beklad? Nee natuurlijk niet! Dat zou ze de kop kosten. Dat kan in die cultuur niet!
Nou het kan ook niet in de Nederlandse cultuur!
Maar dat ik dat vind ligt vast aan mijn white priveledge onwetendheid. Of het feit dat ik ‘maar’ een ‘import Nederlander’ ben. Vergeef me.
(Disclaimer: met deze blog wil ik niemand beledigen, noch ontken ik het kwaad wat racisme heet. Zie hierover mijn vorige blog. Wel wil ik ermee mijn ongenoegen delen over oa. het vermeende goedpraten van vandalisme – en ja dat doe ik met mijn eigen schurende stijl. )
Geef een reactie