Vanmorgen tijdens het journalen van 1 Johannes 5:14, viel me 2Johannes ook al op en ik ervaarde een duidelijke link met 1 Johannes 5. Al gaat het ene over communicatie met God en de ander over elkaar liefhebben: het begint beide bij de juiste instelling, bij dezelfde hartsgesteldheid. 

 Na het avondeten dit nog even uitgewerkt. De uitspraak is van Ghandi- totaal niet christelijk- maar ik vond hem wel enorm treffend. Prayer is not asking, its a longing of the soul. An admission of ones weakness. 

  Waar wij zwak zijn is Hij sterk en alleen wanneer we ons door gebed op Hem blijven richten kunnen we Zijn liefde voor anderen blijven uitdragen… 

Zelfs wanneer we met moeilijke mensen te maken hebben: ons gebed verandert hen niet zozeer als wel onze hartsgesteldheid. Liefhebben wordt dan een stuk gemakkelijker (wat overigens niet zegt dat grenzen stellen makkelijker wordt 😉)