Tag: vertrouwen

“Zo ben ik nu eenmaal.”

Met onze tong zegenen we onze Heer en Vader, en we vervloeken er mensen mee die God heeft geschapen naar zijn evenbeeld.

(Jakobus 3:10)

Jakobus 3:10 vond ik altijd al ‘lastig’.
Lastig omdat

…het zo menselijk is om er af en toe een sneer uit te gooien, of
… omdat wat je voelt ook recht heeft op bestaan ook al valt dat de ander niet altijd goed, of
… omdat iemand soms iets heel goed kan bedoelen maar het gezegde faliekant verkeerd is en je daardoor nog dieper het putje in zinkt of,
… omdat je niets zegt omdat je de ander niet wil kwetsen of teleurstellen en je jezelf hier achteraf wel om voor de kop kan slaan.


Zegen en vloek zijn niet altijd goed te onderscheiden. Vooral niet vooraf. Wat mij tot vloek lijkt kan zelfs (op den duur) een zegen blijken. Of wat tot zegen bedoeld was kan…

Vanuit menselijk perspectief is het soms zo lastig te bepalen of iets zegen of vloek is.

Maar ik zie het in deze waarschijnlijker wat ingewikkelder dan dat wat Jakobus in deze verzen bedoelde. Al is dat ook ok. Ik denk niet dat mijn worstelende gedachten iets denken wat er lijnrecht tegenover staat.

Vandaag had ik het er met iemand over dat ik niet het type was wat rustig main stream meehobbelt. Mijn denkkader waagt zich met regelmaat buiten de veel bewandelde (christelijke) paadjes. Ik wil zelf denken, uitzoeken, grenzen opzoeken keuzes maken en in die grensstreek de ander ontmoeten… En hoewel je juist in de grens bijzondere dingen leert; dat levert nogal eens (negatieve) kritiek op.

Ik ben niet het type wat haar mond houdt. Het is alsof er een continue drive in me zit die mezelf en de ander aan het denken wil zetten en andere perspectieven wil belichten. Ik wil weten en ontdekken ‘waarom’. En wie zegt ‘Daarom.’ vraag ik ‘Waarom daarom?’ .

“Dat is hoe en wie je bent, dat kan je niet verloochenen. Zo zit je in elkaar.” liet mijn gesprekspartner me vanmiddag weten. Ik hoorde “Zo heb Ik je gemaakt.”

Het is vaak een vreselijke dooddoener ‘Zo ben ik nu eenmaal.’ En daarmee heb je dan je eigen handelen gerechtvaardigd… Maar in dit geval… zo ben ik echt. Maar ik ben ook het type wat eerlijk en open wil zijn… en het type wat de ander wil plezieren. En dus zit ik eeuwig te balanceren tussen de keuze om mezelf uit te spreken en het kunnen incasseren van kritiek of niet gezien/ niet gewaardeerd te worden (en laat ik in dat laatste niet altijd even sterk zijn.) Met als gevolg dat ik -voor mijn gevoel- te vaak m’n mond hou en dus mezelf tekort doe. Of zo lang mn mond hou dat daarna de bom al dan niet inwendig barst.

“Rivieren van levend water zullen stromen vanuit het hart van wie in mij gelooft.”

(Joh 7:38).

Wanneer je verder leest in Jakobus 3 lees je dat hij het spreken vergelijkt met een waterbron. Er kan niet én zoet water én zout water uit één en dezelfde bron ontspringen… En wanneer ik dan denk aan dit mooie vers uit Johannes 7 mag ik beseffen dat wanneer ik gestaag uit de juiste Bron put, het soms meer een vloek is om te zwijgen dan dat het is om te spreken – ook al bevallen mijn woorden de ander niet. Want ‘zo ben ik nu eenmaal’.😉

(Geschreven naar aanleiding van de #invogelvlucht challenge van @Bettuelle. Meer van mijn maaksels vind je op instagram.

De tekening hierboven is mijn na-maaksel; het origineel is van @polinabright . Ik gebruike waterbrushpens. )

0

don’t feed the fears

(Scroll naar beneden voor Nederlands)

We have a God that doesn’t do ‘a pie in the sky’ kinda promises! We have a God that is near, honest, strong and helpful even in ways we can’t imagine.

Our victory isn’t about beating war cancer or Corona… our victory isn’t assured because of how great we lead or handle or heal… our victory is assured because God is with us. He, the Almighty one, goes above and beyond to be with us. We are never alone. We never have to face our struggles alone.

So in Joshua 1:1-9 God’s people faced the problem of having no leader, no land, no safe haven… the land was given and God certainly could have simply eliminated all their enemies with a mere thought; but He calls them into partnership with Himself to see His will done.

And so God called Joshua to lead them. He was called to boldness in God. Even a great leader like Joshua needed encouragement. Not because of a low self esteem or a lack of self-confidence but because of a growing God-confidence.

To grow in God-confidence we must focus on God. Follow His lead (and law).

Do NOT be frightened…For the LORD your God is with you wherever you go: The final encouragement, repeated from Joshua 1:5, reminds us that Joshua’s success did not depend solely on his ability to keep God’s Word. It depended even more on God’s presence with him.

These days of self-isolation and worrying news messages… focus on God and your God-confidence.

Don’t feed the fears but drink in His love and feed yourself with the hope He has given and still is giving in His presence.

(The drawing is inspired by different photo’s online. The little ‘Hope’ bottle is an idea I got from this Dutch website eyespired.nl).

Feel free to use this drawing as a printable- but when posted on social media: please tag me (and eyespired). + only for personal use; no spreading or making money out of it.

More #biblecreative on my instagram.

We hebben een grote God die niet aankomt met loze beloften. Onze God is dichtbij, altijd aanwezig, sterk en hulpvaardig.

Onze kracht of overwinning bewijst zich niet in het winnen van een oorlog, in het verslaan van kanker of Corona… onze overwinning is niet gebaseerd op hoe we herstellen, leiden of hoe goed we de dingen zelf aanpakken… onze overwinning ligt in het feit dat God nabij is. Hij, de Almachtige, gaat verder dan ver om bij ons te kunnen zijn en blijven. We zijn nooit alleen. Geen enkele worsteling hoeven we ooit alleen in de ogen te kijken.

In Jozua 1:1-10 zien we God’s volk – zonder leider, zonder land, kijkend op de belofte die ze hadden gekregen maar nog niet hadden toegeëigend. God had het land al beloofd en Hij had heel gemakkelijk met een knip van zijn vingers alle vijanden van de kaart kunnen vegen. Maar dat deed Hij niet. Hij wilde dat een partnerschap met het volk. Samen.

En dus riep God Jozua. Zijn leven lang was hij assistent geweest, nooit zelf de leider. En God roept hem op moedig te zijn. Niet omdat Jozua een gebrekkige eigenwaarde had. Mozes had hem waarschijnlijk niet voor niets als assistent. Maar God wilde dat hij moed putte uit Hem. Uit Zijn kracht. Jozua moest niet zozeer zelfzeker en zelfbewust zijn maar zeker van God en bewust van Hem en Zijn aanwezigheid.

Om te groeien in een Gods-bewustzijn en in het zeker zijn van Hem en Zijn hulpvaardige aanwezigheid is het noodzakelijk dat Jozua (en wij) zich focust op God en wat Hij wil (zijn wet).

Wees niet bang – staat er – want God is altijd nabij.

Jozua’s succes was echter niet alleen of vooral afhankelijk van zijn focus, zijn vermogen om zich aan de regels te houden. Het was vooral afhankelijk van God’s aanwezigheid.

In deze tijden van zelf-isolatie, social distancing en zorgwekkende nieuwsberichten mogen – moeten- we ons des te meer focussen op Hem. Zodat we niet onze angsten voeden maar ons vertrouwen in Hem.

Voed je met Zijn liefde en drink de hoop die Hij je geeft. Want Hij is nabij. Hij is sterk en moedig in onze plaats- waar we dat zelf niet zijn.

(Tekening geïnspireerd door diverse foto’s. Het kleine hoop-flesje is getekend naar een foto die ik zag op eyespired.nl)

Je mag mn tekening prima als printable of kleurplaat gebruiken maar enkel voor persoonlijk gebruik- niet ter vermenigvuldiging of met winstoogmerk. En wanneer je deelt op social media vergeet me (en eyespired) niet te taggen).

Meer #biblecreative verwerkingen vind je op mijn instagram.

0

Why God asks you to sacrifice …

(Scroll naar beneden voor Nederlandse vertaling)

(Genesis 22) The story of Abraham sacrificing Isaac seems to be a cold and harsh way of God to teach Abraham to ‘just have faith’. But what if this test wasn’t about producing faith rather than revealing it?

It makes you (me) look at the story in a complete different way! God already knew Abraham would trust Him. But He wanted to teach Abraham the difference between trusting the promise and trusting the Promiser. If God had promised me a thing, and then would’ve asked me something this contradictonaryb… I simply wouldn’t have understand. But that wasn’t God’s aim.

How about you and me? How often do we lack to see the potential God has given us? When He looks at you He know’s what you are capable of… we just have to learn to trust and believe Him before we will see it ourselves.

I guess- with all my anxieties I’m in faith elementaryschool – but hé – I’m in school and doing the best I can. And when circomstances seem to contradict God’s promises. We’ll just have to learn to trust Him in what He is doing. We’re in elementryschool… so how could we be able to understand the rocket science of faith? We don’t have to. He made us able to just trust!

You can find more of my pictures and thoughts on Instagram

Het verhaal van Abraham die Izaak moet offeren lijkt te veronderstellen dat God offers wil. Of in ieder geval dat Hij wil dat wij Hem willen gehoorzamen en in Hem vertrouwen maar Hij het zelf niet echt wil. 🤔 snap je nog? Het verhaal lijkt in ieder geval op een nogal harde en perverse manier om iemand wat vertrouwen bij te brengen.

Maar wat als God Abraham geen vertrouwen wilde bijbrengen maar juist wou onthullen hoe groot zijn vertrouwen reeds was?

Ik lees het verhaal dan in ieder geval met andere ogen. God kende Abraham goed genoeg om te weten dat hij Hem zou vertrouwen. Maar Hij wilde dat Abraham het verschil zou leren tussen het vertrouwen vanwege een belofte en het simpelweg vertrouwen om wie Hij was.

God had beloofd dat Hij via Isaak een groot nageslacht zou geven en dat Hij Isaak zou zegenen (Gen 21:12) maar leek nu iets te vragen wat regelrecht tegen die belofte in ging. Ik zou er geen ruk van gesnapt hebben…

Wat betreft geloof heb ik soms nog het gevoel op de basisschool te zitten. Maar hé, ik zit tenminste op school 😅 Hoe vaak hebben we niet een misplaatst gevoel van onvermogen, simpelweg omdat we niet alles begrijpen? Wanneer God ons aankijkt ziet hij één en al brok potentie. Hij weet wat we kunnen… en ook al lijken omstandigheden Zijn beloften soms tegen te spreken, en ook al lijkt iets ons soms onmogelijk… Hem vertrouwen is geen hogere wiskunde. We hoeven de wereld niet te begrijpen om te vertrouwen op Hem. En daartoe heeft Hij ons meer dan geschikt gemaakt.

Meer foto’s en gedachten vind je op mijn instagram.

0

Anxious for nothing

(Nederlandse vertaling onder het Engelse)

BE ANXIOUS FOR NOTHING but in everything by prayer and supplication, with thanksgiving, let your requests be made known to God. (Phl 4:6)

In Hebrew there is a word, lolidog which means “Not to worry.”

That is what the Lord is telling us here, “Not to worry.”

Be anxious for nothing is a command, not an option. To worry makes us the father of the household instead of being a child.

Everything is the proper subject of prayer. There are not some areas of our lives that are of no concern to God.

Prayer is a broader word that means all of our communication with God, but supplication directly asks God to do something.

Many of our prayers go unanswered because we do not ask God for anything. Here God invites us simply to let your requests be made known. He wants to know. God already knows our requests before we pray them; yet He will often wait for our participation before granting that which we request. And often He is granting our deeper longing, the thing we really need more than the thing we ask for… we tend to miss that aspect when we focus on what we want instead of focussing on God himself.

Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God (Fill. 4:6)

Wees niet bezorgd!

In het Hebreeuws is er voor ‘bezorgd zijn’ een bepaald woord: lolidog – wat net zoveel is als een opdracht van God om je niet druk te maken.

Ja, het is een opdracht. Een soort van bevel. Want door je zorgen te maken ga je op de stoel van de ouder (God) zitten in het gezin en niet op de stoel van het kind (we zijn immers Zijn kinderen). En dat is niet de bedoeling.

(Zou jij willen dat je kinderen zich zorgen maken?)

Alles is bespreekbaar in gebed. Werkelijk alles. Er is niets waar God het niet met je over wil hebben. En hoewel ‘bidden’ een relatief algemeen woord is voor het communiceren met God, is ‘smeken’ heel specifiek het bepleiten van iets. Het is het heel duidelijk maken en concreet vragen van iets wat je wil of nodig hebt.

Echter, veel van onze wensen eindigen onvervuld omdat we ze simpelweg niet bij God bekendmaken. Hij wil dat we onze zorgen en wensen actief bij Hem neerleggen. Niet zozeer opdat Hij ze dan 1 voor 1 inwilligen zal… Hij wil onze aandacht, onze woorden inclusief onze emotie. (Vandaar dat smeken) En vaak geeft Hij dan – op Zijn tijd- ons hetgeen we werkelijk nodig hebben ipv datgene wat we letterlijk vragen. Puur omdat Hij ons beter kent dan wijzelf. Maar wanneer we onszelf focussen op datgeen wat we willen hebben in plaats van op Hem zien we nogal eens niet dat Hij ons gebed reeds lang verhoord heeft.

0

My Shepherd

Even when I’m grazing the outskirts of the meadow, or when I choose not to stay in the middle of the flock, prefer the freedom of the margins; He is my Shepherd. I listen to His voice. And I trust my Lord to keep me safe, knowing He loves me and takes care of me!

Zelfs wanneer ik me begeef op de rand van wat men acceptabel vindt, zelfs wanneer ik meer geniet van het gras aan de rand van de wei dan dat ik me begeef in het midden van de kudde, zelfs wanneer ik meer geniet van afstand en rust dan het ‘sociale gemekker’ … Hij is mijn Herder! Ik vertrouw op Hem. Hij houdt me in de gaten, waakt over me, beschermt me. En ik weet: Hij heeft me lief en zorgt voor me.

0

Butterfly

(Scroll down for English translation)

Want al wat uit God geboren is, overwint de wereld;  en dit is de overwinning die de wereld overwonnen heeft: ons geloof. 1 Joh 5:4

Al jaren kies ik elk jaar een woord. Een woord wat ik bij me draag, klinkt raar en ik kan het niet goed uitleggen maar ik heb iets met woorden- en nu blijkt dit #onelittleword een hele hype te zijn…

EndureJarenlang was mijn woord ‘Endure’ (doorstaan/ volhouden) omdat ik voor mijn idee niet anders kon. Op een groot schilderij hing dit al die tijd aan de muur.

Begin dit jaar koos ik voor ‘Prosper’ (gedijen) omdat ik besloot

dat het tijd was voor meer. Meer dan alleen maar volhouden en meer dan alleen maar het gedoe ‘doorstaan’. Alsof ik me in een cocon wikkelde, klaar voor verandering.

1514714978468

Voor 2018 heb ik zitten twijfelen tussen thrive (ook gedijen maar dan meer: wel varen / tot bloei komen) of butterfly. Mijn keuze valt op butterfly. Kwetsbaar dartelend maar met de vrijheid te vliegen tot hoge hoogten.

 

God bescherm mij… maar sta me toe de wereld te overwinnen

… door geloof.

 

…because everyone who has been born of God conquers the world. This is the victory that has conquered the world: our faith. #1John5:4

For years my word has been ‘Endure’. Because it felt like it was the only thing I could. I even painted it on a large canvas and hung it in our livingroom. At the beginning 2017 I decided it was time for another word. I chose Prosper. It was like I needed to change things zo I created this cocoon … in a way. 

#myword for 2018 is butterfly. I doubted between thrive and butterfly. But it feels like I should come out of my cocoon – don’t know how, when or for what purpose. It just does.

So it’s my prayer the Lord will guide me, takes away my fears and grants me His wisdom so my wings won’t get burned by the sun . Because I want to conquer… to overcome the world … by faith.

0

You = Loved

(Scroll down for English translation)

Daniel zat in de ellende. Een Engel kwam, raakte hem aan en sprak de mooie woorden אִישׁ־חֲמֻדֹ֛ות = man van grote waarde, man van hoge achting, man die diep geliefd en gewenst is….

God wou dat Daniël wist hoe Hij over hem dacht, dwars door alle omstandigheden heen. Hij liet Daniel weten dat hij moest volhouden, sterk moest zijn want er zou nog meer ellende komen. Maar Daniel mocht weten dat het allemaal paste in Gods plan en dat Hij de boel onder controle had! En Daniel voelde zich gesterkt door deze boodschap en aanraking.

Wanneer jij jouw gevechten in het leven in de ogen kijkt: weet je gesterkt in de wetenschap dat God je intens liefheeft. Hij vindt je waardevol. Je bent door Hem gewenst. En dwars door alle ellende heen laat Hij je weten ‘Ik heb het onder controle’. Weet je door Hem gesterkt!

An angel spoke to Daniël… He touched him and spoke the beautiful words אִישׁ־חֲמֻדֹ֛ות = man of great value (to God), man of high esteem, man that is desirable, man greatly loved.

God wanted Daniel to know he was treasured, that he was of great value to Him… greatly loved. And he wanted him to be strong and of good courage for a war was at hand. But God wanted Daniel to know it was all part of the bigger plan. And God was in control.

When you fight battles in your life, know God is always in control. Walk His ways, fight on His behalf only and know yourself as a treasured, greatly loved child of Him!

More like this? Follow me on instagram!

0

Death & worship

(Nederlandse vertaling onder de Engelse tekst!)

David’s innocent newborn died… the Hebrew word מוּת says ‘executed’ or ‘dead as penalty’. God executed a baby. And David arose, went into the house of the Lord and worshiped… The Hebrew word here is שָׁחָה and stands for bowing down, or to prostrate oneself before a superior… so David didn’t arose to start singing in a happy clappy way of worshiping. He didn’t instantly shake of his sadness or grief… but he did instantly acknowledge that even in this harsh, almost cruel moment, God was his superior and deserved his honor and homage.

God’s innocent son also died because of the sin of others. Harsh and cruel so it seems. But only that way sins could be forgiven.

So this advent I want to remind myself to honor God as my superior and to bring Him homage, even when life seems cruel and harsh.

Bible journaling; I tried to draw my niece Jedidjah – because on this page in my bible Solomon is called this way. But the portret totaly failed. So I painted the page in these brownish colors to start over again. But then my heart was reading and listening to the depts of His words again and I only could write these words…

David had overspel gepleegd en als straf ligt zijn pasgeboren zoontje op sterven. Het Hebreeuws spreekt bij ‘sterven’ over executeren… God executeerd het kind vanwege de zonden van David. En wanneer David hoort dat het kind dood is, staat hij op en gaat naar de tempel om God te aanbidden. Het Hebreeuwse woord voor aanbidden moeten we niet vertalen in de zin van ‘zingen’ zoals dag in de kerk gedaan wordt: nee het staat voor diep neerbuigen voor een meerdere. Wat David doet is opstaan en erkennen dat God zelfs in dit harde zwaar verdrietige moment de Machtige is. David buigt en erkent dat God zijn meerdere is…. dat hij alles te accepteren heeft; ook het verdriet, lijden en de pijn.

God executeerde ook zijn eigen zoon voor de zonde van de mens. Alleen zo was het mogelijk dat de mens vergeven en zondenvrij gemaakt werd. Alleen zo was herstel van relatie mogelijk.

Deze advent wil ik gedenken dat ik – ook in zware en ogenschijnlijk onrechtvaardige tijden- Hem erken als mijn meerdere en voor Hem buig.

Meer journaling en gedachten als dit? Volg me op insta!

0

Veilig  als een leeuw in Sousse…  

 

 Kunnen we ons nog ooit ergens veilig wanen? Wanneer je je leven niet zeker bent in een museum, op het strand of zelfs niet in een winkelcentrum?   

Mijn bible art journaling challenge van Rebekah Jones bracht me vanmiddag bij spreuken 28:1 

Een rechtvaardige voelt zich zo veilig als een leeuw.  

Nu weet ik ook wel dat niemand compleet rechtvaardig is van zichzelf, maar dat is nou het mooie aan Jezus’ offer: door ons geloof in Hem zijn we dat wel!  

Hoe rijmt dit dan met Spreuken 28:1 en de vreselijke toestanden in deze wereld? 

Veilig zijn betekent hier niet dat je nooit verdriet zult hebben, nooit het slachtoffer zult zijn van een aanslag of dat lijden en sterven aan je deur voorbij zullen gaan.  

Een leeuw is de koning van de savanne. Hij staat aan de top van de voedselketen, heeft geen werkelijke vijanden, is de koning te rijk. Waar een hinde continue allert moet zijn voor roofdieren, sluimert en doezelt de leeuw uren achter elkaar zonder angst of onrust. Hij voelt zich compleet veilig. Toch kan ook hij aangevallen worden en ontkomt hij niet aan een gewisse dood.  

Veilig als een leeuw zijn betekent dat we deel uitmaken van Zijn plan en daarmee aan de top van de ‘geestelijke’ voedselketen staan. Zelfs al zou er ons fysiek het vreselijkste overkomen; onze ziel is veilig en geborgen in Hem. Niets kan ons scheiden van de Liefde van de Heer, geen kogelregen, geen bomaanslag; NIETS.  

Waar we dit jaar ook op vakantie gaan, op welk strand we ook liggen, we zijn veilig als een leeuw. 

(Stiekem toch blij dat wij in het noorden vakantie vieren 😅) 

0

(On)mogelijk bij God

 

 Wanneer ik ergens stevig van baal moet je niet bij me aankomen met een dooddoener als ‘God heeft vast wat anders op het oog voor je.’ Helemaal kriegel word ik daarvan. Waarom? Omdat daarmee mijn moeite of teleurstelling als een bagatel wordt afgeserveerd en er eigenlijk gezegd wordt ‘Stel je niet aan.’, ‘Ik heb geen zin in sip gedoe dus gedraag je aub weer vrolijk.’ of iets dergelijks. 


Wanneer je iemand wil bemoedigen kan je dat niet even snel snel doen. Bemoedigen en opbeuren doe je door eerst en vooral naast die persoon te gaan staan en hem of haar te laten weten dat je betrokken bent. Wanneer je veel dagdagelijks contact hebt is die betrokkenheid er vaak al sowieso maar wanneer je elkaar alleen maar af en toe op fakebook spreekt kan dat behoorlijk anders liggen. 


Het erkennen van andermans moeite of verdriet is een stap die je, wat mij betreft, nooit mag overslaan. Het toont gevoeligheid en medeleven. Pas wanneer je op dit niveau kan praten met elkaar kan je de ander wijzen op dat wat mooi, waardevol en bemoedigend is. Pas dan heeft het ook echt effect. 


Wanneer God Maria uitkiest om Zijn zoon negen maanden lang bij zich te dragen, te baren en op te voeden, stuurt hij een engel om dat schokkende nieuws op een persoonlijke wijze over te brengen. Ongetrouwd zwanger wezen kon je dood betekenen en anders in ieder geval een leven lang met de nek aangekeken, dus zoiets zet je niet even in een whappje of mail.  Hoe ze dat moet bolwerken in haar eentje?

“Bij God is niets onmogelijk.” Antwoordt de engel haar. 


Maar ze staat er niet alleen voor. Elisabeth ontvangt ook een wonder en daar kan ze voorlopig mee optrekken. God geeft haar iemand die haar begrijpt, iemand die naast haar staat en haar kan bemoedigen met dezelfde woorden als van de Engel. Niet als dooddoener maar als een belofte waar ze op mag vertrouwen.  


Dat vertrouwen wil trouwens niet zeggen dat God altijd in een leuke uitkomst voorziet. Maria moest tussen de beesten bevallen, heeft jarenlang als vluchteling geleefd, werd bij thuiskomst als overspelige aangekeken en ze kon uiteindelijk haar zoon, na een intense lijdensweg, begraven. Vertrouwen betekent dat je je eigen idee van wat goed is leert loslaten en welke uitkomst dan ook accepteert omdat je weet dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn… 




Wanneer jij ergens mee worstelt hoef je dat niet weg te stoppen. Je hoeft het niet te (laten) bagatelliseren. Je mag je twijfel of verdriet hardop erkennen, net als Maria. En daarnaast mag je weten dat bij God niets onmogelijk is en je Hem mag vertrouwen, wat de uitkomst ook zal zijn.  

0

Omhoog ↑