10 kadootjes onder de 10€ … en meer

Het liet even wat op zich wachten – maar hier is dan eindelijk die lang beloofde blog met 10 leuke creatieve kadootjes onder de 10€. Vorig jaar schreef ik al een nieuwsbrief over een alternatieve Black Friday en een blog met 9 creatieve kadootjes onder de 10, 20 en 30€. Maar nu dus 10 leuke ideetjes onder de 10€.

En de oplettende lezer telt gelijk al heel veel meer ideetjes. Veel plezier!

1. Ik kan natuurlijk niet beginnen zonder even mijn stempelsetjes onder de aandacht te brengen. Nu zie je hier op de foto mijn allernieuwste setjes die begin december te verkrijgen zijn. Maar ze zijn nu al in pre-order te bestellen!

Maar denk ook aan de Summer sweethearts of de Christmas Crew – die perfect zijn voor het biblejournalen – of om kerstkaartjes mee te maken. Alle setjes zijn onderling te mixen wat het extra leuk maakt.

Een setje kost tussen de 6,45 en 6,75 afhankelijk waar je ze koopt. Bij de be creative shop krijg je 5% korting met de code SaraLindenhols.

2. Sinds een poosje volg ik @ Marjannemaakt op Instagram. En steeds weer wil ik een keer zo een fantastische flessentuin bij haar maken. Maar het komt er nooit van.

Maar ze verkoopt via haar website ook super leuke originele kadootjes zoals deze blijmakertjes vanaf 4,95. Hoe origineel wanneer je met de kerstdagen ergens gaat dineren – en in plaats van een bloemetje voor de gastheer -of vrouw neem je zo een droogbloemetje in fles voor ze mee? Het zou bij mij in huis ook niet misstaan!

En sowieso: met een bloemetje als dit is het 3 vliegen in 1 klap: Je bent origineel, je maakt er iemand blij mee en je steunt een kleine creatieve ondernemer. En als je dan toch bij Marjanne een kijkje neemt … kijk dan ook even naar haar workshops!

3. Wanneer je een creatief iemand wil verrassen doe je het nooit fout met iets van het bekende topmerk Caran D’ache. Echt niet. En deze schetspotloden zijn echt hip. Ze zijn ideaal om te gebruiken in een sketchjournal of bullet want ook al vallen ze goed uit te gummen; het hoeft niet! Dat is zo het leuke aan dit lichtblauwe, wanneer je er met een pennetje overheen gaat, dan stoort het blauwe gewoon niet meer. + het geeft iets origineel aan je schets!

Maar eerlijk is eerlijk. Het was Yassmin van Yassart.creative die me deze tip gaf!

Je shopt deze toffe potloden bij Hobbyshop-online voor maar 4,95. Voor de eerlijkheid: dit is een affliliatielinkje. Daar merk jij weinig van maar ik krijg dan een klein percentage.

4. Ok. Ik zit er 30 cent naast … voor 10,30 Euro shop je deze super toffe Zentangle Apprentice tool set. Deze 10 delige set is speciaal ontwikkeld voor zowel kinderen als beginners in het Zentangle. Er zitten 3 fineliners in, in precies die diktes die voor Zentangle ideaal zijn, een potlood en doezelaar waarmee je dat schaduweffect zo mooi kan creëren en maar liefst 5 apprentice tiles. En uiteraard zit er ook een instructieboekje bij met tips en trucs. Dus voor 10,30 € heb je echt een onwijs leuk koopje!

Ook voor de iets meer ervaren tekenaar is dit een super leuk setje.

5. Hier ben ik zelf echt fan van. Elke keer wanneer ik een hobbywinkel binnenstap check ik of ze deze in huis hebben. Dit is een setje van 3 witte grafiet potloden. Ze zijn ook per stuk verkrijgbaar in gradatie 2, 3 en 4. Ze zijn uiterst betaalbaar en heel veelzijdig. Zo gebruik ik ze om op gekleurd of zwart papier een schets op te zetten – doordat het grafiet is, is het heel gemakkelijk om het uit te gummen. Sterker nog, vaak wrijf ik het al weg. Maar ik gebruik het ook om tijdens het schilderen op doek even de compositie te bepalen.

Het merk Gioconda staat bekend om hun kunstenaars-kwaliteit. Dus vind ik 3,49 echt een koopje. Koop je ze los zijn ze 1,25 €. Geloof me, hier maak je een creatieveling blij mee!

6. Ik zag hem bij Yassmin, en een vriendin zag hem weer bij mij … deze opvouwbare cup van Faber Castell is i-de-aal. Echt. Nooit meer je penselen onnodig in het water laten staan waardoor ze krom trekken… en ook geen nattigheid op je werkblad. Hij kost 3,75€ bij de Be Creative Shop maar met mijn code Saralindenhols krijg je 5% korting.

Wil je een creatieveling echt verrassen – combineer deze cup () dan met een flesje Oost-Indische Inkt (4,25€) en een fijn penseel van Talens. Leren tekenen en schilderen met deze inkt is echt een oefening waar een creatieveling zich zoet kan houden!

Bij hobbyshop-online scoor je hem trouwens ook in het turquoise, blauw of rood voor maar 2,99€.

7. Sowieso een algemene tip – check voor heel veel super toffe ideetjes onder de 10€ ook een keer op de sale pagina van de leukere hobbywinkels. En de betere shops laten je een max prijs invullen bij de filters zodat je ook nietsboven de 10€ te zien krijgt.

Hier op de foto zie je middenin een trendy black journal voor maar 4,50€ en een stel Edding gelpennen voor maar 3,50€ – met deze combi heb je een super tof en creatief kado voor maar 8 Euro!

En nogmaals… met de code Saralindenhols krijg je bij de Be Creative Shop (van het sale linkje) daar bovenop nog eens 5% korting!

8. 16 november gaf ik een live workshop voor de Be creative Roadmap. Tijdens deze live (terug te kijken) ging ik aan de slag met de heerlijke oil pastels van Pentel. En deze zijn maar 8,95. En ze zijn zo tof! Deze mag je gewoon niet missen!

9. De foto doet deze shopper geen eer aan. Want de kleur is in real life veel sprankelender. En in het echt voel je hoe stevig hij is, zie je hoe netjes hij is afgewerkt en dat hij een rits heeft.

Zelf kreeg ik hem van Esther en Lars van de Be Creative Shop vanwege de leuke samenwerking op Kreadoe. Maar eerlijk waar, ik was al tijden op zoek naar een handige tas-voor-erbij. Want als je voor de klas staat is 1 tas vaak niet genoeg haha.

En in deze tas past haast alles – mijn Chromebook, boeken, agenda, lunch en thermobeker; het past er allemaal in. Ideaal. En toen ik hoorde dat hij maar 6,5€ kost stond ik helemaal versteld. (En dan ook nog korting met mijn code niet te vergeten…)

10. Last but NOT least … Ben je al een keertje wezen kijken in de Etsy-shop van mijn collega-dinnetje Yassmin? Ik heb die onwijs gave pin van haar op mijn spijkerjasje gepind. Het is 100% haar eigen design en eigen makelij. Maar je kan ook leuke ansichtkaarten, kleurplaten en prints van haar shoppen. Haast alles is er onder de 10€ en je steunt er een super-lieve creatieve ondernemer mee. En je maakt mij ook extra blij als je dat doet!

Beautiful blobs – Maar ik wil nog wat onder je aandacht brengen. Het kost dan misschien iets meer dan 10 Euro … Voor maar 15€ kan je bij Yassmin een onwijs gave 2 uur durende live workshop scoren. Kan je er niet live bij zijn? Je kan een jaar lang terug kijken. Ik heb deze workshop al 3x gekocht. 1 geef ik er weg in mijn Drawing Diva’s Facebookgroep en ik ga hem zelf ook met een vriendinnetje volgen (die uiteraard haar eigen ticket heeft want we gaan niet valsspelen voor deze prijs :P)

Dat is sowieso mijn oproep ook wel een beetje: support de kleine ondernemers! Ik weet inmiddels als geen ander dat het er op social media altijd veel mooier en makkelijker uitziet dan dat het in werkelijkheid is.

En dus wil ik je met liefde nog even wijzen op mijn limited edition ansichtkaarten. 8 stuks voor 15€ en dan zitten de verzendkosten (van bijna 3€) erbij in begrepen.

Maar ook heb ik momenteel flinke kortingen op merendeel van mijn cursussen. Ik noem het de Sinterkerst en oudeennieuw kortingen maar dat is het stiekem niet. De afgelopen 2 jaar heb ik heel veel gemaakt en geprobeerd. En ik merk dat ik er zelf ook heel veel van geleerd heb, qua filmtechniek en presentatiestijl vooral. En nu wil ik ruimte voor nieuwe dingen maken. En dus moet het oude langzaam wijken.

Dus als je nu geen 35 of 39,95 wil betalen maar slechts 25 … dan is het nu de tijd om even te scrollen in mijn webshop!

Geen behoefte om veel uit te geven maar wil je me wel supporten in het ook gratis blijven aanbieden van lives en inspiratie… Je kan me op een kopje koffie trakteren!

En sowieso – wat je ook koopt : verpak het in liefde.

Laat je me weten of je wat aan deze tips hebt?

Daar vind ik wat van …

Hier in huis hebben we een gezegde; Daar vind ik wat van. Dat zeggen we over het algemeen wanneer we een zeer uitgesproken mening hebben over een actie of gedachte van een ander. We zeggen het wanneer we het hartgrondig oneens zijn met iemand en wanneer onze eigen mening zo gepaard gaat met emotie dat de kans bestaat dat het veroordelend overkomt. Of dat we de ander onbedoeld in een kwaad daglicht stellen. En dat willen we dan niet. Maar we willen wel duidelijk laten weten dat we niet gediend zijn van de actie of mening van die ander. En dan zeggen we dus ‘Daar vind ik wat van.’

De opmerking ‘Wij vieren geen Halloween, wij vieren het leven, dankzij Jezus die het licht geeft’ …Nou daar vind ik wat van.

Ik heb deze opmerking, of verschillende varianten erop, de afgelopen dagen (en elk jaar weer) meermaals de revue zien passeren op socials. Het levert een tweedeling. Wie is voor en wie is tegen? En is het nu goed of zit jij met jouw mening aan de foute kant en weet ik het beter?

Nu heb ik niets met Halloween. Maar dat heeft helemaal noppes te maken met mijn geloof of mijn christen zijn want ik heb ook helemaal niets met Kerst. Oh jee, een vrouw van de dominee die Kerst geen bal aan vindt… (pun intented). Het is toch echt zo.

Feiten op een rij (en vergeef me mijn heel-kort-door-de-bocht-schrijverij)

◦ Sinterklaas: startte als katholieke christelijke legende en vermengde zich later met Germaanse mythologieën. Het werd een tijd lang gevierd in de kerk als feest waar de rijken iets voor de armen deden. Maar is nu een feest van vooral de rijken en heeft niets meer te maken met kerk.

◦ Halloween: van All hallows eve. Was aanvankelijk een katholieke gedenkdag van de heiligen – op 13 mei, maar werd door Paus Gregorius de zoveelste al in 800-zoveel verplaatst naar 1 november. Dat viel ‘toevallig’ samen met het Keltische Samhein. Hierdoor gingen gevestigde cultuur en verworven godsdienst zich mengen. Lange tijd was de invulling echt katholiek. Hoe het nu gevierd wordt heeft nog weinig te maken met Allerheiligen. Maar net zo min met Samhein.

◦ Kerst: de geboorte van Jezus werd in de eerste paar eeuwen op verschillende data gevierd. De Romeinse kerk wilde daar 1 datum voor. Het werd 25 december. Tijdens de winterzonnewende- die stond toen nog foutief gepland. Velen (inclusief mezelf) hebben heel erg lang geloofd dat deze datum haar oorsprong vond in het Joelfeest (Yule), of dat de datum gebruikt werd om Germanen te kerstenen. Nieuw onderzoek van prof. Dr. P. Van Nuffelen beweert heel wat anders. Maar de Amerikaanse Sinterklaas – de kerstman- deed het hele christelijke aspect van het feest sowieso op haar grondvesten schudden. En nu dragen we foute truien met rendieren, zetten we een kerstmuts op en zingen we ‘All I want for Christmas is you’ van Mariah Carey – tot zover de wijd verbreide zeer christelijke vormgeving.

Mijn punt: tradities veranderen. Dat is een kenmerk van tradities. Nog nooit bleven ze eeuwenlang hetzelfde. Never. Wat AL deze tradities wel met elkaar gemeen hadden, ongeacht hun oorsprong: dat ze gaan over liefde: naastenliefde, verbroedering, ergens samen doorheen gaan, samen naar iets toeleven. En: naar elkaar omkijken (Ja zelfs Samhein).

En wat vergeten we met al onze stellige voor-of tegen meningen; precies dat. En daar vind ik wat van.

Zullen we dat ‘naar elkaar omkijken’ terugbrengen in al onze meningen? Dan maakt het niet uit wat de oorsprong van wat dan ook is; of aan welke kant jij of ik ook staan. Dan hebben we echt iets om samen te vieren.

ID: Ik heb me afgelopen week kostelijk vermaakt in het schilderen van deze pompoenen. Ik had amper een uur de tijd maar ging toch aan de slag. Een beetje in Halloween-sfeer. Love it. Ik gebruikte van Gogh waterverf en mijn Clairfontaine aquarelle boekje. Je kan deze verf en het boekje scoren bij Be Creative Shop – en met de code Saralindenhols krijg je er 5% korting.

DISCLAIMER: Ik heb niets tegen 1 van deze feestdagen. Ik heb er echter ook niet perse iets voor – qua oorsprong dan. Voor wat betreft Halloween: hoe het nu soms gevierd wordt: ik vraag me soms af of kleine kinderbreintjes al genoeg bestand zijn tegen te enge schrik-omstandigheden. Dus vind ik voorzichtigheid wel geboden. Maar daar mag jij gerust anders over denken.

Als een dief in de nacht

Onze samenleving verarmt in hoog tempo. Ik schrik van de hoeveelheid discriminerende en rascistische opmerkingen die te pas en te onpas weerklinken uit zogenaamd zelfbehoud.
Je kan ook haast niks goed meer doen of er wordt gezocht naar het addertje onder het gras. De zoektocht naar persoonlijke vrijheid en eigen recht neemt dramatische proporties aan en verplettert het beetje participatiegedrag wat onze samenleving nog rest. … Het recht wordt steeds vaker in eigen handen genomen, emoties escaleren in dreigende taal en gebalde vuisten.
“Handen af van onze…” is de leuze die met priemende vingers en verwijtende blikken wordt gecommuniceerd.

Kleine zowel als grote momenten die de bedoeling hadden om plezier en samenhorigheid te brengen worden bedolven onder onbezonnen taal, achterdocht en zelfs haat of geweld.

Triest. Waar gaat het met onze maatschappij naar toe? “De maatschappij dat ben jij” was ooit een leuze. Er niets tegen doen, is wat mij betreft hetzelfde als meedoen. Maar hoe je je steentje bijdraagt ten goede of ten kwade kan niemand voor een ander bepalen.

Denk er eens over na… In wat voor maatschappij wil jij leven en hoe kan jij bijdragen aan de verwezelijking ervan?

Jaren geleden wist mijn broer het dramatisch heersende gedrag te vangen in een sinterklaasgedicht. Haat, homofobie, geweld… Alles wist hij erin te vangen.

Het gedicht op zich vond en vind ik behoorlijk grappig … Lees het op z’n Vlaams, lees de humor en tegelijk de tragiek:

Als een dief in de nacht.

’t is 5 december midden in de nacht,
ik lig in bed, de klok tikt zacht,
’t is 4 uur, ik maak me kwaad,
ik kan nie slapen, ‘k weet geen raad.

Plots, opeens en onverwacht,
gepiep, gekraak, geluid heel zacht.
Een voetstap, gebonk, een deur uit het slot,
Miljaar deju, iemand in mijn kot!

Een rover, bandiet, misschien de buren,
ik sluip, ik waak en zit te gluren.
Een donkere schim, een bruin gelaat,
Miljaar deju het is een Kroaat!

Ik vlieg erop en molesteer,
ik sla, ik schop en hij gaat neer.
Langs mij staat nog een illegaal,
‘k bewerk zijn smoel met nog meer kabaal.

Hij gaat neer en ik trap hem na,
hij brult en tiert en schreeuwt “Mamaaa”.

En dan staat daar een ouwe vent,
Bejaard, seniel en incontinent.
Hij zwaait en zwiert met ’n wandelstok,
’t is een janet: hij draagt een rok!

Ik denk, ik peins, wie is die vent?
Die baard, die jurk, ik heb hem gekend…
Miljaar de dieu, ik ken die dwaas,
’t is nondedoeme de Sinterklaas !

IMG_4972.JPG

Populistisch, racistisch en toch christelijk?

Waarom erger ik me eraan? Waarom stoort het me dat (sommige) mensen ondoordachte stellingen blijven delen op social media? Waarom vind ik het buitengewoon tergend wanneer een mede-christen een foto op haar statusafbeelding plaatst, die ik ronduit racistisch vind, puur omdat ze haar pro-pieten standpunt wilt onderstrepen?

Je mag er uiteraard ook niks van zeggen… Traditie is traditie en daar blijven anderen met hun poten vanaf.

Nu ben ikzelf geen heilig boontje. Absoluut niet. Ook ik hou ervan om soms op (zeer) prikkelende wijze mijn mening te verkondigen. Dus mea culpa; hand in eigen boezem.

Hoe komt het dan dat het me in sommige gevallen zo stoort?

Vroeger was de hoeveelheid informatie die je tot je kreeg lang niet zoveel als nu. Via krant, radio, tv en internet word je tegenwoordig overstelpt met berichten, argumenten, stellingen en meningen. Filteren is er niet meer bij, directe stellingname lijkt haast noodzakelijk. Tijd voor kritisch nadenken is er niet meer… Waardoor de ene na de andere hoax zich een weg baant naar de realiteit. Collateral damage nemen we voor lief omdat we onze dure tijd vooral niet aan nadenken en info filteren besteden.

Gevolg: onze eigen Piet verheffen we tot afgod en maken we belangrijker dan de (gekwetste) mensen om ons heen. Het geeft niet dat we ons in onze strijd racistisch uitlaten of bepaalde geloofsgroepen welwillend discrimineren. Andersdenkenden mogen oprotten en onze voorbeeldfunctie, zelfs ons christelijk gedrag, moet wijken voor die ene stelling waar we ons zo onnadenkend, zonder enig onderzoek achter schaarden. Social media zegenviert over Christus wanneer ze elke mogelijkheid tot zelfreflectie bij voorbaat al elimineert. Ere zij de God van onze mening, ere zij ons gevoel.

En op zondag? Dan doen we eventjes heilig, zingen in zogenaamde overgave mee, gedragen we ons christelijk en zijn we ons van geen kwaad bewust.

Waar maak ik me ook druk om? Vandaag is het zondag, dus laten we ons hart van racisme drenken in de saus van vergetelheid, de spiegels vooral een ander voorhouden en onszelf bemoedigen met hoe geliefd we als Zijn kinderen zijn … Geen kip die het merkt… Of wel?

IMG_4703.JPG

Over zwarte klazen en de waarheid achter Piet – en hoe een samenleving racisme overwint.

Prent uit 1850
Prent uit 1850

Ik leer mijn leerlingen altijd dat je alleen maar een heldere mening kan vormen wanneer je gedegen onderzoek hebt gedaan en alle voor en tegens tegen elkaar hebt afgewogen… Maar wat de Zwarte Pieten discussie betrof, had ik niet eens de feiten op een rij. Vaag dacht ik, van horen zeggen, te weten waar het Sinterklaasfeest vandaan kwam. Maar Piet?

Ik leer mijn stuudjes ook dat je nooit op 1 bron moet afgaan en de geloofwaardigheid  van iedere opmerking en site moet overdenken. Dat in acht genomen besloot ik wat dieper in de Piethistorie te duiken…

 

Nikolaas van Myra

Sinterklaas is een eeuwenoud feest waarbij het al sinds de 15de eeuw de gewoonte was om de Heilige Nikolaas van Myra te eren en herdenken door op 5 december je schoen te zetten in de kerk. Wie het kon opbrengen deed geld in de schoenen. Op 6 december werd de opbrengst dan bij elkaar gesprokkeld en verdeeld onder de armen.  Nikolaas was als wees opgegroeid en toonde als volwassene een grote betrokkenheid voor de armen. Legendes over hem verhalen van zijn geneeskundige krachten: zo zou hij gestorven kinderen weer tot leven gewekt hebben.

Op een 15de eeuws schilderij wordt hij afgebeeld terwijl hij een blank duiveltje onder zijn voet bedwingt.  Echter een zelfde type icoon wordt ook met andere heiligen afgebeeld. De ene keer met een zwart duiveltje, de andere keer met een grimmige klauwende duivel.  Maar van een knecht, laat staan zwart, was geen sprake.

 

Zwarte Klaas!

In de 16de en 17de eeuw liepen er in de aanloop naar Sinterklaas wel Zwarte Klazen door de stad (Amsterdam – Nikolaas was intussen de beschermheilige van de stad.). Sunderklazen werden ze genoemd.  Dit gebruik was overgewaaid uit de Germaanse mythologie waarbij een godin met aardig wat duivelse trekjes luie mensen bestrafte en hardwerkende lui beloonde. Een beetje á la het sprookje van vrouw Holle. De Sunderklazen klopten de week voor Sinterklaas overal aan de deur om te vragen of er nog stoute kinderen waren. Sunderklaas zou zogenaamd de stoute kinderen in een zak meenemen. Klaas had dus ook een boeman kant!  Het gebruik hield in Nederland echter geen stand (behalve op Texel) en verdween weer.  Wat wel bleef was de zak. ‘De man met de zak’ is trouwens een wereldwijd beeld. In haast elke taal en elke cultuur is wel een dergelijk figuur bekend. Met regelmaat worden deze figuren met de duivel in verband gebracht.

Van blank naar zwart

In latere tijd kreeg Sinterklaas wel een knecht maar deze was aanvankelijk blank. Zo zijn er afbeeldingen uit 1800 waarop de Sint staat met een blanke helper. Echter, in de schilderkunst werd in die tijd vaak gebruik gemaakt van een Moorse bediende, om de status van de afgebeelde persoon te verhogen.  Rijke lui konden zich ‘een Moor’ veroorloven, doste de bediende in leuke kleding uit al was het een pop. Niet veel later verscheen Sint op plaatjes met een zwarte helper.

Maar of het nu de schilderkunst was die het idee als eerste opperde om de ouwe goedzak wat extra status mee te geven of dat de zwarte knecht uit een geschreven bron ontstond is niet duidelijk. In ieder geval was de echte Nikolaas al eeuwenlang dood voor Piet ten tonele kwam.

 

Piet een slaaf?zwarte Piet

In een zeer onbekend boekje, vermoedelijk uit 1832, wordt – in Nederland-  voor het eerst over een zwarte helper gesproken.  Sommigen hebben het vermoeden dat het boekje een soort van proefdruk was op het eerste beroemde boek van Jan Schenkmans ‘Sint Nicolaas en zijn knecht’.  In zijn boek is de knecht een aardige vriendelijke helper van de Sint. Op geen enkele wijze insinueert Jan Schenkman dat de knecht een slavenstatus kende. Bedacht moet worden dat de slavernij in die tijd, in Nederland, al sterk onder druk stond en hevige kritiek te verduren had. Wanneer je de pedagogische aard van het boekje in acht neemt valt het zelfs te betwijfelen dat Jan hiermee de slavernij promootte, integendeel zelfs: de heilige Klaas is nog steeds degene die bestraft en stoute kinderen de zak in mietert.

 

Pietje de dood of schilderkunst?

In de jaren na Schenkmans boek worden de minder leuke kanten van de Sint steeds meer overgedragen op de knecht die uiteindelijk de naam Pieter krijgt.  Moren werden in die tijd, vooral in de kunst,  nogal eens vergeleken met de duivel en de duivel had sinds de late Middeleeuwen vaak de naam Zwarte Peter (Pieter, in België nu nog steeds Pietje de dood). In Duitsland kende men de knecht Ruprecht (vergelijkbare oorsprong als Sunderklaas) en met deze vergelijking kreeg de Germaanse mythologie weer voet aan de grond.

Maar of het nu lag aan de schilderkunst, het bijgeloof wat de mensen van  Moren hadden of dat het lag aan de oeroude mythen: Pieter, Zwarte Piet nam uiteindelijk volledig de minder leuke kanten van Sinterklaas over: het was niet langer Sinterklaas zelf die de stoute kinderen strafte of met de roe zwaaide, maar Piet.

Van stereotype naar kindervriend

In de loop van de twintigste eeuw werd bedacht dat als 1 Piet voor hilariteit kon zorgen, dat meer Pieten dat ook konden. In 1934, bij de eerste officiële intocht in Amsterdam, waren 6  Zwarte Pieten aanwezig:  6 Surinaamse matrozen die daar voor anker lagen. Het stereotype van een Piet was toen nog  een onhandig, niet al te snugger figuur die zich van een brabbeltaaltje voorzag.

Naarmate de Nederlanders steeds meer vertrouwd raakten met de immigranten uit de koloniën paste men echter het beeld van Piet steeds meer aan en verloor hij meer en meer typerende kenmerken.  Het kroeshaar werd vervangen door krulhaar, de oorringen verdwenen en het zwarte uiterlijk werd bruiner. Het verhaal dat ze zwart zagen van het roet uit de schoorstenen kwam in omloop en deed hun afkomst vervagen. Het brabbeltaaltje verdween zowel als de kwade trekken. Zwarte Piet ontwikkelde zich tot populaire kindervriend.  Dit laatste niet in het minst om te voorkomen dat mensen zich negatief aangesproken zouden voelen tijdens dit kinderfeest. Wat dat betreft is Zwarte Piet voor mij juist hét symbool van hoe een samenleving racisme overwint…

 

Rest mij, na mijn vorige blog,  wederom de vraag: hoe komt het –  na al die veranderingen (van aardig naar duivels naar mega populair)-  dat er nog steeds mensen zijn die zich gediscrimineerd voelen door Zwarte Piet?

 

 

 

 

Bronnen die ik oa. raadpleegde:

Historische achtergrond Zwarte Piet (Site tegen racisme en discriminatie.)

Wikipedia over Zwarte Piet, Sunderklaas en Sinterklaas. (Zacht uitgedrukt: niet mijn favo bron, maar deze bracht me weer op andere bronnen.)

Jan Schenkman, Sinterklaas en zijn knecht (Het originele boek)

Artikel ‘Geschiedenis van Zwarte Piet’ van Martijn Boere

Eugenie Boer- Dirks, Nieuw licht op Zwarte Piet (Volkskundig Bulletin, 1993)

De Tijd: godsdienstig- staatkundig blad. Datum: 6 december 1859 (Voorpagina artikel)

www.historien.nl

Zwarte Piet voegde zichgeruisloos bij Sinterklaas (Artikel uit nu.nl)

Meertens Instituut

Zwarte Piet was ooit een boeman (artikel uit dichtbij.nl)

 

Leuk om ook te lezen over Sinterklaas en over Witte Piet

 

20140709-141815-51495394.jpg

Zwarte Piet wordt racistisch door hoe men voor of tegen hem pleit…

Zwarte-Piet-2Las ik gister nog een blog van Vrouwke vandaag lees ik met groeiende verbazing de vele reacties op de facebookpagina van Pietitie. Altijd leuk om ergens samen over na te denken wanneer de meningen heel uiteenlopend zijn. Tenminste, zolang iedereen de eer aan zichzelf houdt en respect blijft opbrengen voor de ander.

Ik moet bekennen, ik maak me er ook wel eens schuldig aan. Dat ik emotie laat spreken boven mijn gezond verstand, bedoel ik.  Maar toch … zucht … Begrijp me goed: ik ben helemaal pró Piet.  Zwarte Piet wel te verstaan. Maar de wijze waarom sommige voorstanders denken te kunnen communiceren … ik begrijp meer en meer waarom er een groeiende groep mensen is die zich het slachtoffer voelen van racisme.

 

Natuurlijk kan ik ook wel lachen om de grapjes als ‘Heb de Afrikaantjes alvast maar uit de tuin gehaald.’ En ‘Voorlopig eten we alleen nog wit brood.’  Een beetje spotten moet kunnen. We moeten niet te soft worden met elkaar. Maar wanneer denken we eens na over de vraag hoe het komt dat de groep tegenstanders groeit? Hoe het komt dat zovelen het idee hebben dat ze gediscrimineerd worden en dat ze ervan overtuigd zijn dat dit feest daartoe bijdraagt?

Iemand leerde me ooit: “Met een discussie win je hooguit het gesprek, niet het hart.”

Hoopt Pietitie  de discussie te winnen dat Zwarte Piet moet blijven? Met het soort reacties wat er merendeel verschijnt, vrees ik dat áls het gesprek al gewonnen wordt… menig harten kouder dan koud blijven en er never nooit gesproken kan worden over een echte ‘win’-situatie.

 

Het was ijdele hoop…

Ik was hartstikke fout in het idee dat mensen op fora en sites als deze, mogelijk, misschien, heel soms, in staat zijn om hun eigen denkbeelden en emoties even door de loep van het verstand te benaderen…  Misschien was ik die loep of mijn verstand zelf ook even kwijt dat ik dacht te moeten reageren …

In ieder geval, in een vlaag van verstandsverbijstering schreef ik er het volgende:

De samenleving verarmt steeds meer met overdreven wetgeving als gevolg.

Sommigen geven hun kids geen gedegen waarden en normen of een liefdevol thuis mee en als die kids zich in een coma zuipen denken we t op te lossen met een alcoholverbod…
Wanneer kinderen zich op school kleden als waren ze op t strand dan voeren we een kledingregel in.
Wanneer we niet langer de tijd nemen om onze kinderen op te voeden met respect voor zichzelf en elkaar vallen we van onze stoel dat racisme voet aan de grond krijgt en verbieden we Zwarte Piet… 

Het probleem in onze samenleving is niet Zwarte Piet, niet het roken, niet het drinken … Het probleem zit in de verloedering van waarden en normen en het ruimschoots de tijd nemen om onze kinderen gedegen op te voeden tot respectabele volwassenen. En we geven de schuld aan de regering (vooral Rutte) dat zij er niets aan doen. Ondertussen wordt vergeten dat we zelf beslissen dat beide ouders fulltime moeten werken omdat we én een groot huis willen én een flat screen verdienen én 2 auto’s willen rijden én minstens 4 paar schoenen willen én en en… Mensen worden met steeds minder tevreden… Vinden dat ze veel meer rechten hebben… Dat spiegelen we elkaar en onze kinderen al decennia lang voor. Het maakt dat we steeds meer onszelf en onze eigen dingen voorop stellen.
Wanneer we geen alcoholverbod willen moeten we beginnen met een dermate goede relatie met onze kinderen op te bouwen (kost tijd!!!) dat ze niks liever willen dan ons goede voorbeeld te volgen…
Als we geen rookverbod willen moeten we beginnen met meer rekening te houden waar we roken, of wanneer anderen er last van hebben, dat we geen werktijd inruilen voor rookpauzes, enz enz…
Als we willen dat Zwarte Piet blijft: moeten we zelf beginnen met het stoppen en bestrijden van discriminatie… En dat begint bij hele kleine dingen – misschien wel met het beginnen écht te luisteren naar hen die tégen zijn. … Wat doet ze pijn, waarom en op welke andere wijzen kunnen we ze laten weten dat we ze wél accepteren, waarderen, naar waarde schatten en serieus nemen…

Maarja – dit zal wel n heel impopulaire mening zijn – mensen werken liever aan de fouten van een ander dan aan die van zichzelf 😅

 

Niet slecht hé voor deze domme Belgische buitenlander XD  Heel even leefde ik in de illusie dat er echt verstandige respectabele mensen op deze site rondwaarden (behalve ik dan :P) omdat Enid Ubbergen gelijk reageerde met “Hehe, eindelijk iemand die in 2014 normaal kan redeneren.” En José Stevens de Swart reageerde met ” Ik ben blij dat eindelijk iemand iets intelligent zegt hierover.” Thanks dames… geen idee wie jullie zijn maar jullie redden mijn eer … een beetje…

Mijn eer was van korte duur door de reactie van ene Rina Roos: “wat hebben huizen en auto`s met zwarte piet maken? zwarte PIET MOET GEWOON BLIJVEN, HET HEEFT NIETS MET RACISME TE MAKEN, HIER WORDEN MENSEN JUIST RACISTISCH VAN.”

Ik moet echt stoppen met denken dat mensen reageren op dat wat je schrijft … Weinig mensen lezen echt wat er staat, de meeste vullen gewoon hun emotie in als in copy-paste. En denken dan dat ik zeg dat …  Zucht.  Ik poogde nog 1 reactie (ik weet het – hier moet je echt een heel domme Belg voor zijn.)

Je moet wat ik schrijf wel goed lezen @Rina. Ik bedoel niet dat zwarte piet met racisme te maken heeft. Wel dat het toch voor veel mensen zo voelt (hoe onbegrijpelijk jij en vele anderen dat ook vinden). Dat sommigen dit zo voelen heeft een (in mijn ogen) duidelijke oorzaak. Die oorzaak vind je in hoe de maatschappij zich de laatste jaren ontwikkelt. Diezelfde houding van ‘dan maar iets verbieden’ vind je terug in het rookverbod en in het alcoholverbod. Maar iets ‘verbieden’ doe je pas als een ander niet uit zichzelf op een juiste wijze met iets omgaat. Jezelf, elkaar en je kinderen leren hoe je met dingen omgaat (dingen als racisme, alcohol etc) kost vooral veel tijd én energie. Maar hoe willen we die tijd kunnen spenderen als we het vergaren van spullen en eigen rechten meer tijd geven dan gedegen opvoeden?
Huizen ed hebben dus ip niks met Piet te maken maar wel met tijdsbesteding. Tijd kan je maar 1 x besteden. Als we het nou meer zouden besteden aan liefdevolle aandacht geven, aan betrokkenheid in woord en daad, aan een goede consequente opvoeding enz enz dan krijgen we een samenleving die het niet nodig heeft dat allerlei dingen verboden moeten worden. En als we járen geleden begonnen waren aan zo een samenleving te werken had nu niemand gezeurd over zwarte Piet, noch over alcohol of andere zaken…

En of je ergens racistisch van wordt: dat ligt niet aan de ander maar 100% aan jezelf. Wij bepalen allemaal zelf of en hoe we mee willen doen aan deze hype en of we ons willen laten leiden door een gevoel van onrecht of door een streven naar vriendelijkheid, ruimte voor gesprek en samen-leven. 

JosvanVeldhuizen vroeg mij in reactie waarom ‘wij’ ‘onze’ samenleving weer moesten aanpassen aan de gekleurde medemens. Hij zal het vast niet racistisch bedoeld hebben – daar ben ik van overtuigd –  maar ik vroeg me toch een beetje af of hij de allochtone medemens bedoelde of ook de autochtone – of hij dat die kleurtjes per definitie niet bij het ‘ons’ vond horen?

Nou, of mijn reacties enig effect hebben valt vast te betwijfelen. In ieder geval: ik onttrek me voorlopig van deze site. Begrijp me goed: ik kan me helemaal vinden in hun leuze “Ik ben 100% tegen racisme en 100% voor Zwarte Piet.” Maar ik twijfel er sterk aan of deze oneliner ook maar 1 hart van de tegenpartij wint wanneer er zo onnadenkend, tactloos, emotioneel of zelfs racistisch gereageerd wordt zoals sommigen doen…

 

Laat mij het dus even zo stellen:   Zwarte Piet is pas racistisch door hoe de mensen vóór of tégen zijn bestaan pleiten.

 

Mijn moment met God

mijnmomentmetGodJe eigen schrijfsels ‘officieel’ gedrukt zien staan doet je wat. Tenminste, mij wel. Al stelt het absoluut niet veel voor, een beetje trots ben ik wel. Het is geen boek-boek geworden maar een soort van kalender. Het is een soort van dagboekkalenderachtiggeval wat je met een ‘ingebouwd’ standaardje op je tafel te showen kan zetten. Er staan 52 overdenkingen in, voor elke week van het jaar 1. En 6 stukjes zijn van mijn hand (eigenlijk 5 en een kwart :P) Mijn naam staat niet op de auteurslijst, niet op de achterkant, sterker nog je moet hem echt ‘zoeken’ zo klein staat ie her en der in de kantlijn – dus zo ‘belangrijk’ ben ik niet. Maar het zijn wel MIJN schrijfsels…

Sommige dingen die ik ‘destijds’ schreef beleef ik nu heel anders, of zijn een beetje op de achtergrond verdwenen, maar nu zetten ze me weer aan het denken of haal ik er zelfs een bemoediging uit. Bizar “Ik bemoedig mezelf wel” – haha – wie kan dat van zichzelf zeggen :D? En zo gebeurt het dat wat ik jaren geleden uit geloof schreef, mijn geloof van nu weer sterkt…

Vandaag las ik een stukje van Femmie van Santen – over de eeuwige ontevreden vrouw van kabouter Piggelmee. Ik kende het hele verhaal niet maar de clou was dat ze nooit tevreden was, altijd mopperde en steeds meer wilde maar uiteindelijk gewoon weer daar belandde waar ze ooit gestart was. Wij mensen kunnen ook wat afmopperen en steeds meer willen. Deze periode leent zich daar bij uitstek voor! Ik merk het aan mezelf… Met regelmaat weer online shoppen: je digitale ‘karretje’ helemaal vullen om uiteindelijk (mopperend) toch maar niks te kopen… Ik wil (nog steeds) zwarte laarzen, een -rode- crockpot en liefst ook een nieuwe -rode- keukenmachine, een ‘Noors’ vest, sneakers met bont, nieuwe mascara van Maybeline én niet te vergeten: een TATTOO! … Dinsdag moet ik voor controle weer naar de plastisch chirurg maar eigenlijk, als ik het geld had (en manlief stond het toe) … :B En dan mijn wensen voor in huis … Of voor man en kinderen … ik wil, ik wil, ik wil.

We mógen verlangen naar meer. Op zich is er niets mis met het reikhalzend uitkijken naar dat wat je mogelijk nog mag ontvangen… Of om ‘zin’ te hebben in het kadootjes uitpakken, iets te ontvangen of om iets voor jezelf te willen kopen (ook dat wat je eigenlijk helemaal niet nodig hebt). De kunst is om ondertussen tevreden te zijn met dat wat je reeds hebt. Zoals altijd gaat het hierin weer om de balans.  Mopperen is defenitely een symptoom van ontevredenheid … Sjacherijnen of ‘klagen’ al helemaal.   … Mmm, ik denk dat ik gewoon een heel ‘duidelijk’ wensenlijstje opstel en dat ’toevallig’ op manliefs bureau laat slingeren van de week. Daarmee sla ik 2 vliegen in 1 klap; hij zit niet met het vreselijke probleem dat hij niet weet wat hij voor me moet kopen én ik krijg dat wat ik wil zonder mopperen.

Heerlijk, zo een overdenking uit ‘Een moment met God’

Omhoog ↑