Traveling journal 

(Scroll down for English translation) 

Vakantie is voor mij een tijd van rust, reflectie en vooral ook opladen. Erbij kunnen rondreizen is een voorrecht wat me daarbij helemaal doet loskomen van (bijna) alles wat ik thuis achterlaat. 
Al staan op de Ipad enkele honderden boeken, ik sleur alsnog een bigshopper vol aan leesmateriaal mee. Gemiddeld gaat er elke 2 á 3 dagen een boek doorheen. (We zijn nu 7 dagen weg en ik begin aan boek 5). Lezen doet me de wereld om me heen vergeten, brengt me naar andere tijden en mystieke oorden en laat me kennismaken met intrigerende karakters. Wanneer ik lees vergeet ik alles en iedereen om me heen. Een boek halverwege voor een aantal uren wegleggen is not done. Het moet uit… al moet ik tot de ochtend doorlezen. Daarom lees ik alleen wanneer ik vakantie heb.  
Het gekke is dat ik tijdens het reizen haast altijd vroeg wakker word. Normaal hijs ik me ’s ochtends met moeite uit bed maar niet op vakantie. Het frisse ochtendzonnetje en de serene stilte die alleen door tsjirpende krekels en fluitende vogels onderbroken wordt vormen de perfecte achtergrond om te journalen. Journalen is voor mij een vorm van uitrusten, reflecteren en opladen tegelijkertijd. Onmogelijk om dit op vakantie niet te doen. 
Waar we ook heen gaan, ik neem dus altijd wat spullen mee. In de caravan heb ik een klein kratje -past precies in een bovenkastje- met daarin mn potloden, pennetjes, schetsblok, 2 bijbels en nog wat andere prullaria. 
Manlief slaapt nog…. en ik zit aan m’n tafeltje, mijmerend over dat wat ik lees, denk, voel. Ik ontwerp, schets zoek op m’n telefoon de verschillende vertalingen op, schrijf en teken. Af en toe kijk ik op en geniet van mijn omgeving: gister keek ik nog naar de Finse bergen op dit moment heb ik uitzicht op de Noorse Fjorden. Mooier kan ik ’t niet hebben.  



(Ik kan dit nu veilig schrijven en posten omdat broerlief vakantie viert in ons huis.)
 

To me vacation is a time of rest, reflection and recharge. Traveling is a privilege that helps me forget about my (home)work, my ‘usual’ worries and leaving everything behind so I can focus on me for a while … 
Though my Ipad holds a few hundred books, I always carry as much paper as I can. The past seven days I read 4 books – no, not small ones! Reading is a way of leaving everything behind, meeting new interesting people, seeing mystical places (yup, I love fantasy) and enjoying true adventures! When I read a book I completely lose track of time, forgetting everything and everyone around me. Relaxation – Rest!   
Strange enough when traveling I always wake up early. (I usually have to drag myself out of bed!) No really, when I say early it like 07:00 in the morning – hubby doesn’t get out until it’s almost noon! And those few hours of silence are my favourite of the day. Birds start singing, early morning sun, a chilli wind, a cup of cheap coffee and a beautiful view on Gods nature. These moments are mine to reflect and recharge. So I journal! 
Wherever I go, I always bring some stuff to journal with me. Now, traveling through Scandinavia with our caravan, I have a small crate that fits perfect in one of the upper cabinets. It contains my favourite stuff. What I brought with me? 2 bibles: one Dutch and the other is my beautiful leather bound ESV interleaved one.😍 A sketchbook, my handlettering notebook, pencils (pastel), fixative, my pens, a few washi rolls, some stickers and stencils. That’s it. But it means the world to me. 
Hubby is stil asleep. I read, contemplate, pray, sketch, design, write and draw. And once in a while I look up to this awesome scenery: yesterday I enjoyed the mountains of Finland. This morning I’m in awe when I look at the Norwegian Fjords. No better way to recharge! 

Jezus was een AMA – over reizen gesproken-

Vannacht (Nederlandse tijd – hier was het 5 uur ’s ochtends) zat ik te denken … Hoe zit het met reizen in de bijbel? Ik bedoel – voor zover ik me even kan indenken gebeurde reizen meestal in een sfeer van verdriet of rottigheid. Wie waren de eerste reizigers en waarom?

Adam en Eva mochten als eerste hun spullen bijeenrapen om de hof van Eden te verlaten. We denken er misschien nooit over na, maar hoe lang zou die reis geduurd hebben? Met al die dieren in de tuin – die allemaal hun eigen space nodig hebben- met al die fruitbomen – hoe lang zouden ze erover gedaan hebben om weg te gaan? Dieren waarmee ze zij aan zij hadden geleefd. Dieren die Adam heel persoonlijk had gekend; een naam had gegeven… zouden ze afscheid genomen hebben? Of al die fruitbomen die ze hadden geproefd, zouden ze gedacht hebben dat ze die heerlijke smaak, het sap over hun lippen, nooit meer zouden proeven? Hoe was het om voor het eerst in je leven bang te zijn? Waren ze wel bang? Of kon dat niet omdat ze nog nooit iets ergs hadden meegemaakt?

Diepe gedachten op de vroege ochtend. Waren er in de bijbel ook mensen die voor de lol gingen reizen? Ik pijnig mijn hersenpan… Abraham trok weg van huis en haard om nomade te worden… Jozef word verkocht en maakt een slavenreis … Mozes dan, de vluchtende moordenaar die later voor straf 40 jaar door de woestenij moet zwerven… Jeremia, Jesaja, Noomi en Ruth,…

Elia is de eerste waarvan ik weet dat hij een ‘reis’ maakt die langer duurt dan nodig, gewoon omdat hij tijd voor zichzelf neemt. Helaas waren de omstandigheden niet zo best. Na mevrouw Zeepbel (Izebel) haar PMS-toestanden is hij helemaal uitgeput. Geestelijk compleet leeg gegeven. En in plaats van een paar reisdagen doet hij er maar liefst 40 dagen over om naar de volgende plek te reizen …’ff luisteren naar de wind’… oftewel ‘ff niksen’ ‘de boel de boel laten’… Maarja, een plezierreisje kan je dat niet noemen.

Jezus eerste reis is zijn vlucht naar Egypte. Thuis werden alle kleine babies uitgemoord en dus waren zowel zijn papa als Vader zo slim om hem het land uit te smokkelen. Zijn eerste paar levensjaren sleet hij dus als minderjarige asielzoeker… Als AMA in Egypte, zonder de nabijheid van zijn hemelse Vader… Een andere reis die hij maakt is de ‘pelgrimsreis’ naar Jeruzalem, met Jozef en Maria. Die letten daar zo goed op hun zoon dat ze hem nog kwijtraken ook. Later reist Hij stad en land af om van God te vertellen…

… en wij, wij reizen stad en land af waarvoor? Ik weet het, de laatste paar weken tweette en facebookte ik vooral over de zon, de zee, het strand en de alligators… Maar in de eerste plaats maken we de reis natuurlijk vanwege de conferentie; een aantal dagen helemaal ondergedompeld worden over hoe Gods Woord in deze wereld het beste (of beter) verkondigd kan worden… Onze kinderen daarin meenemend. En ja, net als Elia doen we er daarna even over voor we weer naar huis gaan.

Zijn we als Christen niet allemaal AMA’s? Alleen – zonder onze hemels Vader- Minderjarig als we denken aan Zijn eeuwigheid aan kennis en ervaring – Asielzoeker; of zoals de Schrift het zegt: Vreemdelingen en Bijwonders… niet ván deze wereld maar ín deze wereld, gemaakt om  Zijn grote daden te verkondigen?

Daar gaat ons plezierreisje  😉

Omhoog ↑