Is volwassendoop nou persé nodig? Kan je geen goed christen zijn zonder dat je je ooit laat dopen? Terwijl ik dit schrijf staat de tv op rtl8. ‘Jouw vrouw, mijn vrouw’ laat 2 gristelijke gezinnen zien; het ene gezin bizar streng het andere gezin los en vrijdenkend. In het ene gezin mogen de meiden niet daten en worden ze voorbereid op een leven als moeder de huisvrouw, het andere gezin laat de dochters wel heel erg vrij en stimuleert ze te studeren om zich voor te bereiden op een mogelijke carrière.
De ene gristen is de andere niet. Sommigen voelen zich prettig bij harde rigide lijnen, andere gruwelen bij het idee alleen al. Sommigen dopen hun kinderen, anderen dragen ze op, vele kiezen voor een belijdenis en menigeen staat 100% achter de volwassendoop.
In tegenstelling tot wat heel wat mensen denken is het christelijk geloof lang niet zo simpel en is de bijbel absoluut geen gemakkelijk te lezen boek. Logisch ook wanneer je bedenkt dat je tijdens het lezen een drievoudige kloof moet zien te overbruggen. Tijd, cultuur en taal zijn een behoorlijke sta in de weg als het gaat om ‘DE’ juiste weg te begrijpen. Mag je kopen op zondag of niet? Is roken zondig? Mag je zomaar hertrouwen? Is het mogelijk om én christen én homo te zijn? Moet je nou belijdenis doen of jezelf laten dopen? En juist wie denkt het ‘de rechte leer’ zonder omwegen in de bijbel te kunnen lezen gaat heel vaak voorbij aan 1 van de drie kloven en doet menigmaal andersdenkenden tekort.
Het tv-programma loopt ten einde. De radicalen hebben de gelederen gesloten en weigerden ook maar enige vorm van versoepeling. De meisjes worden weggehouden bij de ‘heidense’ christenvrouw en nogmaals geïndoctrineerd met vaders ideeën over de dienstbaarheid van vrouwen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik gruwel van dat strenge gedoe. M’n opvoeding zit daar voor een stukje tussen: tegen mij werd ook gezegd dat ‘uitgaan’ duivels was … vervolgens had ik nooit lol omdat het schuldgevoel het van de vrijheid won. Later hebben zogenaamde radicalen mij bestempeld als duivels of demonisch omdat ik liberaler dacht als zij…
Bij het vrije gezin (in het programma) zie je dat de gekwetste vader de vreemde moeder oproept om samen naar elkaars waarde te kijken ipv naar elkaars tekortkomingen- ze vouwen de handen voor een gezamenlijk gebed.
Is dit niet waar het christen-zijn in wezen om draait? Dat je vanuit de Bron naar elkaars waarde leert kijken in plaats van naar elkaars zogenaamde fouten? Dat je elkaar uit liefde voor Hem de ruimte geeft? Wanneer je dat als basis neemt wordt geloven een stuk eenvoudiger en iets wat je als ‘een kind’ kan doen … Hoewel leer een kind maar eens dat een ander niet hetzelfde hoeft te vinden …