Zo maak je van je hobby je bedrijf!!

Hoe kan jij je brood verdienen met jouw creaties?? Vandaag vertel ik je mijn geheim! Ik vertel je 3 grote valkuilen waar je voor moet waken zodat jij met jouw creatieve talent de money-maker wordt waar je stiekem van droomt. 

Sorry, spoileralert, dit is bullshit. Je start geen goedlopende zaak met deze 3 tips… en ik ben echt niet zo succesvol dat ik er al veel nuttigs over kan zeggen… maar misschien is onderstaande wel vermakelijk om te lezen haha. 

Het idee voor deze blog is langzaam ontstaan… afgelopen jaar kreeg ik minimaal 1x in de maand en vaak vaker, de vraag hoe ik met mijn eigen bedrijf ben begonnen en wat nu het geheim van het succes is. De laatste dame in kwestie zei heel eerlijk dat ze haar huidige baan niet zo leuk meer vond en eigenlijk de droom had om, net als ik, creatief ondernemer te worden door haar eigen creaties te verkopen. Want ze vond tekenen en haken veel leuker – dus wilde ze haar tekeningen en gehaakte figuurtjes gaan verkopen via Instagram. 

Vervolgens werden mijn lieve ict-ers, de mannen achter de cursusomgeving van mijn bedrijf, inmiddels door steeds meer creatieve ondernemers (ook coaches) gevonden … maar als ik dan hoor over hoe sommigen hun zaakjes niet op orde hebben en niet eens de rekeningen betalen … oeps … of dat sommige ondernemers hun complete omzet ‘even’ investeren in het aankopen van nieuwe bedrijfsvoorraad en dan in de knel komen met de btw-aangifte…

En als derde: eergister vroeg een dame me het hemd van het lijf over mijn bedrijf. Na een paar keer heen en weer mailen kwam ik erachter dat ze maar liefst al 1000€ had uitgegeven voor 2 cursussen bij een selfmade creatieve coach… en ze had alsnog geen idee hoe te starten … wat ze zou moeten doen. 

Echt zucht. (Sorry) 

Mag ik eerlijk aangeven dat bij het woord ‘coach’ mijn nekharen overeind gaan staan? Het meest nog van het type ‘levenscoach’ – en dan zijn ze nog geen 30. Sorry. Maar ‘hier vind ik wat van’.  Een hele bak aan ervaring met één of ander geeft je weliswaar een heleboel compassie en inlevingsvermogen … maar dat maakt je nog geen goede coach of begeleider. Maar dat terzijde …

Ik beloofde 3 grote valkuilen wanneer je van je hobby je bedrijf wil maken – er zijn er meer – maar deze geef ik je alvast mee… 

Valkuil 1: als eerste geld uitgeven aan een ‘coach’. (Of hoe ze zich ook noemen)

Ok ja, ik heb hier te maken met een vooroordeel – iedereen mag zich coach noemen. Dus dat woord zegt helemaal niets … Maar na de zoveelste vragen en opmerkingen over coaches (ook een aantal die ik volg)  ben ik even in het aanbod gedoken van een aantal ‘hoe je van je hobby je bedrijf maakt’ cursussen … en sorry… nergens begon het met de rauwe werkelijkheid. Namelijk dat het knoeterhard werken is en dat je eerst heel erg lang minder dan het minimumloon gaat verdienen. En dat je hobby – dat waar jij van ontspant- je werk wordt. En de kans dus groot is dat je je ontspanning kwijt raakt. Hoeft niet, maar het kan wel degelijk. Nee, de cursussen die ik zag hadden het over het maken van reels, een social media planning, en btw-aangifte als kor … Ja, voor sommigen lijkt het starten van een creatieve onderneming alleen maar rozengeur en maneschijn. Maar meer dan 80% van de startende ondernemers stop binnen 5 jaar. En van wie overblijft heeft merendeel de eerste 5 jaar amper het minimum uurloon. 

Elke keer weer – wanneer me de vraag gesteld wordt hoe ik dat doe en wat zij moeten doen … – kijk ik als eerste naar het social media profiel van de vrager. En hoewel het aantal volgers en het aantal likes lang niet altijd alles zegt, kan het wel een indicatie zijn… 

1 keer vroeg een lieve beginnende ondernemer mij hoe het kwam dat er geen enkel bedrijf was ingegaan op haar vraag naar sponsoring. Toen ik naar haar profiel keek zag ik dat ze welgeteld 5 volgers had en 2 onderbelichte foto’s had gepost. Ze was zo te zien begonnen aan mijn Perfect People cursus (Leuk! Supertof). Ze vertelde me dat ze via Instagram naar 5 merken gemaild had met de mededeling dat ze als creatief ondernemer was gestart en graag wilde samenwerken. Of er producten gestuurd konden worden. Hoogst verbaasd was ze dat geen van allen een reactie had gegeven. Wat doe ik verkeerd?  Vroeg ze mij … 

Sponsoring is gebaseerd op geven en nemen. Je krijgt sponsoring als het bedrijf ziet dat ze er zelf ook voordeel uit kunnen halen. Bijvoorbeeld omdat je al heel veel volgers hebt of al naam gemaakt hebt op een bepaald gebied – of omdat je bewezen hebt goed te zijn, nog weinig volgers hebt en ‘dus’ goedkoop bent … 

De allereerste x dat een bedrijf mij geld gaf voor een workshop-video van een uur kreeg ik 50€.  Let op – daar had ik dágen aan gewerkt. En side-note … samenwerkingen met grote merken … dat klinkt heel succesvol. Maar ook grote bedrijven letten enorm op de kleintjes.  En dan lijkt het in het begin leuk dat je voor een dag lang demonstraties een heleboel spullen krijgt die je anders nooit zou kunnen kopen … maar die spullen betalen je hypotheek niet. 

Valkuil 2  – begin gewoon!

Ik sprak laatst iemand die een paar honderd euro had uitgegeven voor een 1 op 1 sessie bij een coach voor creatieve ondernemers. En dé opdracht (samengevat) die ze na die sessie meekreeg was ‘Kijk eens rond naar wat er nodig is om als bedrijf te starten en begin gewoon.’ 

Oeps – echt – dat weet je ook wel zonder coach…

Zucht… Tuurlijk ik ben ook gewoon ‘begonnen’.  Maar toen had ik al wel meer dan 3000 volgers op Instagram, had ik al gefreelancet voor wat bedrijven in ruil voor een kleine vergoeding en bleek dat al een succes te zijn, was ik door creatieve collega’s al aangespoord om een keer een cursus te maken + gevraagd om op hun platform een keer een workshop te geven. En detail: had ik al 20 jaar relevante ervaring in lesgeven – ook online. 

Nog een detail: ik startte zonder risico’s en zonder investering. Naast mijn bestaande baan. Dus opgeven en falen was een optie.

Natuurlijk moet je WEL goed kijken naar wat er voor nodig is om je bedrijf te starten. Maar daar heb je geen dure coach voor nodig. Kamer van Koophandel vertelt je GRATIS wat je moet weten. Van het je inschrijven bij KVK tot wel of geen btw afdragen, het aantal uren dat je moet draaien … er zijn tal van video-lessen en gratis seminars over waar je op moet letten bij het runnen van je bedrijf, hoe je dat doet met … enzoverder. Gratis!

Toen ik 3 jaar geleden mijn allereerste cursus lanceerde – toen nog als ‘hobbyist’ hoopte ik op een tiental cursisten. Nooit gedacht dat het er meer dan 200 zouden worden … dus ineens kwam ik er niet meer met handmatig tikkies sturen … en toen bedacht ik dat ik wel netjes belasting moest afdragen … en ik me dus beter kon inschrijven…  Maar als ik 1 grote drempel over moest … de boekhouding … ik wist dat ik dit niet zou kunnen opbrengen. Ik wist dat administratie, btw-aangifte, uren-admin en die hele mikmak, dat dit mijn grote valkuil was. Vandaag de dag kom je er niet meer met een excel-lijstje en een schoendoos met bonnetjes. (Al zijn er coaches die claimen dat het prima kan … ik vrees dat de belastingdienst het niet met ze eens is. En dan heb je als starter meer aan een goede boekhouder dan aan een dure coach- denk ik zo.) 

Zolang het creatieve enkel je hobby is – heb je van die hele rompslomp geen last. Van je hobby je bedrijf maken gaat nu eenmaal gepaard met een heleboel ingewikkelde rompslomp en saaie administratie. 

Valkuil 3: Kijk af wat anderen doen en doe dat ook!

Wanneer jij je tekeningen als portretjes wil verkopen heb je grofweg twee keuzes. Of je doet het voor de lol, bent blij dat het een extra zakcentje is voor nieuwe materialen (zo begon ik) … en daar is niets mis mee. Of je wil het echt als serieus bedrijf laten uitgroeien en er uiteindelijk je inkomen uit halen.  Wil je dit laatste, dan moet je je uren tellen. Ben je 2 uur per portretje bezig? Wat is je uurloon? Hoeveel tijd administratie schuilt erachter, hoeveel ben je kwijt aan inkomensbelasting, onkosten voor het betalen van je website en betalingssystemen … dan red je het niet met 35€ voor een portretje als je het minimumloon wil verdienen. 

En behalve dat wie gaat wat van je kopen? Hoe groot is je kopende doelgroep? Wat is hun budget? Hoe boor je nieuwe doelgroepen aan zodat je klanten blijft hebben? En zeggen dat ‘iedereen’ wel van je kan kopen is hetzelfde als zeggen dat niemand van je zal kopen. 

Sowieso heb je al een eigen stijl en niche? Of doe je anderen nog vooral na?  1 van de dames die tegen mij zei dat ze mijn cursus zo leuk vond dat ze er haar werk van maakte – bleek een online webshop te zijn gestart met merchandise (bekers, kopjes, broodtrommels enz) met daarop mijn tekeningen. Weliswaar door haar getekend, maar naar aanleiding van mijn cursus … en  zonder enige eigen inbreng. Oeps. Dat kan echt niet. Auteursrecht … Je eigen stijl en niche vinden is dus heel belangrijk. 

Natuurlijk kan je een heleboel leren van hoe anderen te werk gaan. Ik volg niet voor niets een heleboel collega’s en spreek graag met regelmaat met ze af. Maar er is een moeilijk te onderscheiden grens tussen je laten inspireren en kopiëren, maar de grens is er wel degelijk… Omdat (fictief voorbeeld) flitsende reels het bij collega’s goed doen wil dat niet zeggen dat ik dat idee moet kopiëren met mijn tekeningen erin … mijn publiek houdt er niet van wanneer in reels de beelden elkaar te snel afwisselen… dus f*ck het algoritme, ik moet bij mezelf blijven en mijn doelgroep voor ogen houden!

En nog iets; wanneer je start als een hobbyist – en je qua samenwerkingen een tijd lang tevreden was met een vergoeding … lang niet alle bedrijven gaan erin mee wanneer je de overstap maakt naar het vragen van een eerlijk uurloon. Er is zoiets als de twilight-zone hierin. Een zone waarin je afscheid lijkt te moeten nemen van fijne en goedwillende samenwerkingen voor een habekrats en je jezelf opnieuw op de markt moet zetten als ‘echte’ ondernemer. Staar je niet blind op de ‘prijzen’ van een ander! 

Boy, wou ik dat iemand me dat vooraf verteld had. Want die twilight-zone heeft me vaak onnodig doen twijfelen aan mezelf en zorgde al voor heel wat wederzijdse spanning en miscommunicatie. (Afgelopen week nog! Want echt- in de ogen van sommigen heb ik het misschien al helemaal gemaakt – maar veel merken kijken alsnog met een onbewust lichte vorm van minachting naar mijn ‘aantallen’ en vinden dat zij mij een grote eer bewijzen door me een vergoeding aan te bieden… en hoewel ik vereerd ben met sommige samenwerkingen – mijn auto rijdt niet op potloden of inkt…

En dan nu hét geheim van mijn ‘succes’

Knoeterhard werken, werken en nog eens werken. En ja merendeel is erg leuk… maar het blijft hard werken. Van me inlezen over marketing en sales tot prijzen leren stellen, van uitzoeken hoe dat digitaal allemaal werkt om te livestreamen, tot het bijhouden van mijn social media, het elke keer maken van nieuwe content, het aangaan van samenwerkingen, dingen uitproberen, vallen en weer opstaan, een nieuwe bedrijfsverzekering uitkiezen, je algemene voorwaarden laten opstellen, nieuwsbrieven,  … Afgelopen zomer heb ik in mijn vakantie elke dag gewerkt. De afgelopen 3 jaar werkte ik gemiddeld 50 uur per week … 

Als je dat niet wil … er is niets mis mee om een talentvol hobbyist te zijn. 

Rommelkamer of hobbykamer: verwen jezelf

Lieve creatieve ziel,

We weten allemaal hoe het is om in de dagelijkse sleur vast te zitten. Je hebt een baan, een gezin om te runnen, boodschappen om te doen, en dan is er altijd dat huishouden dat nooit helemaal af lijkt te komen. Tegen de tijd dat je eindelijk even kan zitten, is het al laat en ben je te moe om nog aan jezelf te denken. Laat staan om van de bank te komen en nog creatief te zijn. Helemaal die eerste paar weken van het schooljaar vind ik daarin killing. Echt, je kan me van de vloer vegen…

Maar wat als ik je vertel dat je juist nú die tijd, ruimte en spullen in jezelf moet investeren? Wat als dat precies is wat je nodig hebt om weer op te laden en te stralen in alles wat je doet?

Hier zijn drie manieren om te investeren in jezelf, zodat je jouw creativiteit de ruimte geeft die het verdient!

Creëer je eigen ‘happy place’
Heb je wel eens gemerkt dat je soms pas écht kunt ontspannen als je in een fijne omgeving bent? Misschien is het dat hoekje op de bank met een dekentje en een boek, of een tuin waar de bloemen je omarmen. Maar stel je nu eens voor dat je een plekje creëert dat helemaal gewijd is aan jouw creatieve passie. Een plek waar je je verfkwasten, garens, of scrapbookpapier binnen handbereik hebt, en waar je even helemaal los kunt gaan zonder onderbroken te worden.

Dit hoeft geen hele kamer te zijn—een klein hoekje, een bureau of zelfs een tafeltje volstaat al. Zorg dat het er gezellig en uitnodigend uitziet. Denk aan een mooie plant, een fijne lamp, en natuurlijk al je hobbyspullen netjes georganiseerd. Dit is jouw creatieve oase, jouw eigen wereldje waar je jezelf kunt opladen. Het kan het verschil maken tussen creatief dromen en daadwerkelijk creëren.

Ikzelf heb de laatste week van mijn vakantie gespendeerd om mijn hobbykamer (wat meer een rommelkamer werd) helemaal op te ruimen. Het is de kleinste kamer in huis (op wc na) maar ik ben 4 dagen bezig geweest!  Alle tekeningen, alle stiften, alle materialen … alles heb ik in mijn handen gehad, gesorteerd, opgeruimd en weggeruimd… Maar behalve dat maakte ik ook een knus plekje aan de keukentafel. Ik kocht mezelf een xxl muismat (90cm bij 30) om zo toch een beetje mijn plekje aan de tafel af te bakenen… leuk plantje erbij … mijn daglichtlamp nog en ik ben klaar voor de winter haha. 

Maar creëer voor jezelf in ieder geval een klein knus plekje! 

Plan je creatieve ‘me-time’
De grootste valkuil voor ons als werkende moeders en grootmoeders is dat we altijd tijd maken voor anderen, maar zelden voor onszelf. Herken jij jezelf hierin? Maar hier komt het geheim: hoe meer je investeert in jezelf, hoe meer je te geven hebt aan de mensen om je heen. Dus, pak die agenda en plan je ‘me-time’ in, net zo serieus als je een afspraak bij de tandarts zou inplannen. Ik heb een heel vel ‘batterij opladen’ stickers in mijn agenda te gebruiken…

Het hoeft geen uren te duren—zelfs 15 minuten per dag kan al een verschil maken. Of het nu gaat om haken, schilderen, schrijven of iets anders creatiefs, die paar minuten zijn heilig. Laat de wereld maar even draaien zonder jou, jij hebt je creatieve oplaadmomenten nodig! 

En als je een extra boost nodig hebt om die creatieve stroom echt op gang te brengen, nodig ik je van harte uit om een van mijn cursussen te volgen. Samen gaan we die tijd voor jezelf écht waardevol maken. Ik heb mijn cursus-lessen met opzet in kortere video’s opgedeeld zodat je juist die verloren momentjes kan benutten! 

Verwen jezelf met de juiste materialen
We kennen allemaal het gevoel: je wilt iets moois maken, maar dan ontbreekt net dat ene stukje materiaal, die speciale draad of die perfecte kleur verf. Investeren in goede hobbyspullen is niet alleen een praktische keuze, het is een cadeau aan jezelf. Je zou toch ook geen marathon rennen op versleten schoenen? Het juiste materiaal kan het verschil maken tussen ‘best oké’ en ‘wauw, dit is fantastisch!’.

Overigens … goedkope materialen kunnen je ook het idee geven dat je er niets van bakt… en niets is zo demotiverend als dat! 

Dus geef jezelf toestemming om die prachtige set pennen, dat luxueuze papier, of die topkwaliteit wol te kopen. Het is geen verspilling; het is een investering in jouw plezier en creatieve voldoening. Als je op zoek bent naar inspiratie of nieuwe materialen, kijk dan vooral eens hier op mijn tips en tools pagina, waar ik met veel liefde mijn favoriete tools en materialen deel.


Laten we samen een beweging in gang zetten waarin zelfzorg en creativiteit hand in hand gaan. Waar we onszelf de tijd, ruimte en materialen gunnen die we verdienen. Waar zelfliefde en eigenwaarde niet langer iets bijzonders zijn, maar iets gewoons, iets normaals. Jij bent het waard, precies zoals je bent, en je creatieve reis is daar om van te genieten.

Dus, lieve creatieve dames, (ok, heren ook) waar wacht je nog op? Investeer in jezelf, geef jezelf de ruimte om te groeien en bloeien, en kom langs bij een van mijn workshops of cursussen. Laten we samen die mooie, creatieve en imperfecte reis vieren!

Liefs Sara 

Endure & Always remember Whose you are

EndureHet was volgens mij in de vampierenfilm Dark Shadows dat ik het woord voor t eerst tegenkwam. Endure. Helemaal aan het einde van de film, wanneer de familie Collins voor de zoveelste keer alles verliest vraagt een zoon aan zijn moeder “Wat doen we nu?” – “What we always do, we endure.”

Qua films ben ik een grote liefhebber van fantasy en adventure. Vampieren, Goblins, schaduwjagers of whatever – die fantasiewereld en spanning vind ik heerlijk.  Met dubbele verhaallijnen, verborgen boodschappen, mystieke sferen … niet iedereen zal het even gristelijk vinden maar ik hou er gewoon van. Ik vind ze de realiteit meer recht doen dan ‘standaard’ films.  In deze film worstelen de Collins met het leven van elke dag. Er zijn absoluut mooie dingen die ze ervaren en ook de dagelijkse beslommeringen ontgaat ze niet. Maar onder de oppervlakte is er een leven vol worsteling, afwijzing, boosheid en verdriet. En wanneer ze – voor de zoveelste keer-  alles afgepakt zien worden, ze weer als uitschot behandeld worden, is er dit fragment met Michelle Pfeiffer  “Zoals altijd, doorstaan we ook dit weer.”   Endure.

Het raakte me zo – dat ene woordje.  Het zegt meer dan de woorden volhouden of doorzetten waarbij de actie bijna vanuit een heldhaftig activisme geboren wordt. Volhouden of doorzetten  is iets waar je voor kiest; een actieve houding die je jezelf aanmeet. Doorstaan doe je omdat er niets anders overblijft om te doen. Doorstaan onderga je. Het is een soort van tolereren, ongewild lijdzaam verdragen.

De diepgang van dit ene woordje gekoppeld aan de situatie van verlies en afwijzing raakte me intens. Op dat moment wist ik dat ik het zou schilderen.  Niet het filmfragment. Nee, ik bedoel wat dit ene woord met me deed.  Het heeft me heel wat maanden gekost voor ik me ertoe kon zetten. Dan begon ik er weer aan en binnen een paar minuten hield ik het weer voor bekeken.  Schilderen is voor mij een emotionele uiting. Sommige emoties stop je liever weg. Uiteindelijk heb ik dit weekend het schilderij afgemaakt. Endure.  Daaraan gekoppeld ‘Always remember Whose you are’.  Omdat bij Wie ik hoor me eea helpt doorstaan. Omdat de grote Wie maakt dat ik dingen tolereer, ongewild lijdzaam verdraag.

always 4always remember whose you are

Eigen recept voor Snicker / mars-muffins

snickermuffinsTja – wat doe je als manlief een doos met eieren uit de boodschappentas laat kletteren en je met een stel gebarsten eitjes zit? Ja! Bakken! Heerlijk – voor mij een heerlijke vorm van ontspanning. Niet dat ik hier thuis veel aftrek heb hoor … manlief houdt niet van gebak (heeft dus niks met mijn kookkunsten te maken) en zoon 1 en 2 hebben elk een heel andere smaak. Ik lust als enige werkelijk alles – wat ik met oog op mijn figuur niet als een zegen ervaar. Maar muffins kan je prima invriezen dus geen excuus – ik heb even onderstaand recept bedacht, uitgeprobeerd … en goedgekeurd 🙂

 

Ingrediënten voor ong 15 muffins:

250 gr bloem, 2 eieren, 50 gr boter, 1 el cacao, 1,5 zakje bakpoeder, snufje zout, 2 dl marsmelk (kan ook chocolademelk), 70 gr suiker (mag vanille), en 2 (of 3) snickers.

 

recept snickermuffinHoe ga je te werk?

1. verwarm de oven alvast voor op 180 gr.

2. mix alle droge ingredienten en haal het door een zeef (dat maakt het beslag luchtiger).

3. smelt de boter zonder hem echt te verwarmen, klop de eitjes luchtig en meng alle natte ingrediënten.

4. Meng de natte en droge ingrediënten in een paar flinke roerbewegingen. Niet teveel of te lang roeren, dan is het bakpoeder alweer uitgewerkt en krijg je minder luchtige muffins.

5. Meng de fijn gesneden snickers door het beslag.

6. Spuit je muffinblik in met anti-kleefspray (bijv. van Oetker 0f zet er papieren cupjes in.) Gebruik iig niet alleen maar papieren cupjes want dan rijzen de muffins in de breedte in plaats van in de hoogte. Doe de bakjes niet te vol, hou ongeveer 2/3de aan.

7. Ongeveer 20 minuten in de oven. Ik heb een hetelucht oven. Elke oven is toch weer iets anders dus hou het even in de gaten. Wil je graag droge muffins zou ik de 20 minuten aanhouden. Ben je net als ik meer een smeuïg type, dan doe je ze er iets minder lang in.

 

Je kan de muffins prima invriezen. Wanneer je ze er iets minder lang hebt ingezet kan je ze na ontdooien eventueel in 2 of 3 minuten ‘afbakken’.

 

Hier is het nog ff wachten tot de zoons op de geur afkomen 🙂 maar het resultaat mag er iig wel wezen

Up ↑