Ongelooflijk. Gister een week geleden zat ik nog in de stralende Griekse zon. Manlief en ik spendeerde 5 heerlijke dagen op Kreta. En boy wat inspireerden de Grieken mij! Want wat wij totaal niet wisten, is dat 28 oktober een nationale feestdag is in Griekenland en wij vielen met de neus in de boter en werden getrakteerd op feestelijke optochten met kleurrijke kostuums. Geweldig!
De Grieken zelf spreken van de ‘Ochi-dag’ ofwel de ‘NEE-dag’. Want in 1940 gaf de toenmalige Griekse generaal een krachtig antwoord op de dreigementen van de fascisten: ‘NEE’. Hij weigerde ze toegang tot het land, ondanks de gevolgen. Een antwoord wat onvoorstelbare offers vroeg, want uiteindelijk verloren de Grieken deze strijd.
Wat me zo raakt is de kracht van dit simpele antwoord ‘NEE’. Een woord wat weerstand oproept maar tegelijk ook grenzen beschermt. Hier op Kreta gedenken de bewoners dus elk jaar weer deze kracht. Van jong tot oud, militair tot kleuter, ouders en docenten – allemaal herdenken ze hun trots, hun gastvrijheid maar ook hun recht om nee te zeggen, en hun recht op eigenheid. Kleurrijke parades, optochten door de straten – het hoofd elke keer met trots geheven – iedereen doet mee om samen die boodschap in leven te houden.
Het zette me aan het denken; hoe vaak zijn jij en ik zelf bang om grenzen te stellen? Ook in ons creatieve proces? Of we nu schilderen, schrijven of een nieuw project starten … we voelen de druk om alles zo perfect mogelijk te maken, om steeds meer te doen. Of … erger nog … we zeggen geen NEE tegen de drukte van het leven waardoor we geen JA kunnen zeggen tegen broodnodige creatieve ontspanning.
NEE zeggen kan ruimte geven om JA te zeggen tegen het plezier van proberen, durven experimenteren en zelfs tegen het durven falen. Want juist door fouten te maken en nieuwe dingen te proberen, ontdekken we wat ons echt inspireert.
Uiteraard nam ik een heleboel foto’s. Want dit wil ik allemaal nog een keer vastleggen in tekeningen. Tekenen is voor mij ook een manier van verwerken van wat ik zie, hoor, en voel. Het is niet zomaar iets ‘moois’ maken; het helpt me om dieper te begrijpen wat me roert. Wat ik geleerd heb van de Grieken?
Grenzen stellen vraagt moed. Maar het is essentieel voor groei en zelfrespect. Het kost soms ook veel. Maar het beschermt – op lange termijn- je eigenheid en je karakter.
Hoe mooi is het om dat niet alleen te beseffen maar ook te vieren en het actief uit te leven. Wanneer is jouw ‘Ochi’-dag?
Zo wat heb ik genoten van onze vakantie! En het maakt geen drol uit dat ik deze 4 weken elke ochtend begon met een uurtje of twee werken … (je bent ondernemer of niet 🤪) het was fantastisch.
Weet je nog dat onze vakantie vorig jaar letterlijk en figuurlijk in het water belandde? Met alleen maar regen (en dat op een bootje) een nat bed en het ene pech-scenario na het andere? Nou, zo slecht als het toen verliep, zo geweldig was het dit jaar.
We reden in 4 dagen naar Zuid-Italië, om met de nachtboot naar Igoumenitsa (vaste land Griekenland) te gaan en onze eerste stop daar was gelijk bij camping Vrachos Kastraki – bij de Meteora. De eigenaren herkenden ons en we werden onwijs hartelijk onthaald. Er was in hun taverne overigens geen ontkomen aan: elke keer weer ouzo van het huis, en ook al bestelden we maar 1 of twee gerechtjes: de tafel werd elke keer weer volgezet met een lachende ‘On the house’. Maar 39 graden was ons daar net te heet dus trokken we in 3 weken van Delphi naar Akrata tot helemaal in Gythio om via Glyphi weer terug naar Kalambaka en de boot te reizen.
En ja al op reisdag 1 begon ik al met tekenen …
Of we mooi weer hadden… het is geen dag onder de 30 graden geweest. Al was 39 graden mij wel een tikkeltje te warm – mij hoor je niet klagen! We hebben vooral heel veel geslapen en geluierd. Lekker bij het zwembad hangen, afkoelen in de zee, de hele dag siesta houden, boekje lezen, midden overdag in slaap vallen … dat hadden we beide enorm nodig. In de ochtend werkte ik een paar uur – en natuurlijk was er veel tijd voor creativiteit.
En kun je het raden … na 4 weken wou ik nog steeds niet naar huis. Ik had er zo nog 4 weken aan vast kunnen plakken haha.
Vandaag komt daar een derde bij: Kolokithokeftedes. Oftewel courgette balletjes. Zo een heerlijk bijgerecht! In plaats van je aardappeltje of wat rijst … En ik maak hem Koolhydraatarm door amandelmeel te gebruiken.
Nu zijn er een heleboel verschillende recepten … maar zoon 1 keurde hier dit recept goed door zonder woorden ze 1 voor 1 naar binnen te werken.
Ingrediënten:
1 geraspte courgette
2 teentjes fijngehakte knoflook
100 g feta kaas (parmezaan kan ook)
Een handvol verse oregano (gedroogd kan ook)
1 ei
Ongeveer 4 opgehoopte eetlepels (amandel)bloem
Zout en peper naar smaak
Olijfolie, om in te bakken
Bereiding:
Doe de geraspte courgette in een vergiet, strooi er wat zout over en laat ze minstens een uur rusten. Dit zorgt ervoor dat het zijn vocht verliest en straks heerlijk krokant kan bakken.
Na een uur knijp je met je handen het overtollige vocht uit de courgette.
Verkruimel in een kom de feta kaas en meng deze goed door de courgette, knoflook en oregano.
Klop het ei los en roer dit door het mengsel, gevolgd door de bloem en wat peper naar smaak. Let op- met amandelmeel moet je het deeg even een half uur laten staan zodat het meel overtollig vocht goed kan opnemen. Dan is je ‘deeg’ klaar!
Verhit een flinke scheut olijfolie in een pan. Zodra de olie heet genoeg is om in te bakken, neem je een eetlepel van het mengsel en vorm je een klein balletje, dat je vervolgens in de pan legt. Bak goudbruin in ongeveer 4-5 minuten per kant. (Ik druk ze plat dan is het sneller en krijg je een soort koekje)
En voilà! Je heerlijke, zelfgemaakte courgette balletjes zijn klaar om van te genieten. Perfect als borrelhapje of als bijgerecht bij een zomerse maaltijd. Ook koud vind ik ze erg lekker.
Variant: je kan natuurlijk spelen met andere kazen maar je kan ook de knoflook en Oregano vervangen door dille, peterselie en munt… en een gesnipperd uitje kan er ook doorheen…
En dan nu de vraag: ga jij hiervan een leuk recepten-tekening van maken of ga je het koken? 🤪
(English translation download available in attached file below!)
Wanneer ik mijn leerlingen les geef over liefde. Vertel ik ze vaak hoe verknocht ik ben aan mijn echtgenoot. Yup, ik moet meestal eerst uitleggen wat verknocht betekent. Maar ik vertel ze ook dat mijn liefde voor hem soms een rationele keuze is terwijl ik het (even) niet meer voel. En dat ik op sommige momenten met mijn hele lijf naar hem verlang. Yup, dan gaan ze ongemakkelijk lachen. En dat geeft mij weer de gelegenheid te vertellen dat het niets seksueel is (ach ja, soms ook wel – niets verkeerd mee) maar soms, vooral als hij enkele dagen weg is, verlangt mijn lijf zijn armen om me heen, mis ik zijn geur, en ja ergens ook wel zijn gesnurk. Alsof ikzelf lijfelijk niet compleet ben zonder hem. Verknocht zijn is meer dan alleen een emotie, het is een hunkering van hart, lichaam en ziel.
Deze maand bespreken we tijdens dit BJBibleproject het woord nephesh; ziel. Wanneer we als westerlingen proberen uit te leggen wat dit woord ziel betekent zeggen we vaak iets in de trant van ‘ons binnenste’ of ‘het onzichtbare gedeelte van wie je bent’. Het is dat gedeelte wat niet sterft wanneer je lichaam het laat afweten. Je fysieke lichaam is dan het ‘buitenste’ of het zichtbare, sterfelijke gedeelte. Maar die gedachte komt uit de Griekse filosofie. En dat is totaal niet wat het Oude Testament bedoelt wanneer ze het woord nephesh gebruikt.
Luister, Israël! De HEERE, onze God, de Heere is één. Daarom zult u de HEERE, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht. (HSV Deut 6:4-5)
God liefhebben met heel je hart – zo leerden we tijdens de vorige maand – betekent Hem liefhebben met je verstand, met je gedachten, met alles wat je kan bedenken. Liefhebben als een rationele keuze. Maar het Sjema voegt daar liefhebben met je ziel, je nephesh, aan toe. Wat is dat dan?
Het Hebreeuwse woord nephesh komt meer dan 700 keer voor in het OT. Merendeel om levende wezens (dieren) te beschrijven. In Genesis 2:7 wordt het woord gebruikt om de geschapen mens te omschrijven; God vormt een wezen uit de klei en met zijn adem (ruah) wordt het een levende nephesh.
Wanneer Jozef door zijn broers als slaaf verkocht wordt zegt de bijbel dat zijn nephesh in de boeien wordt geslagen. En hoewel nephesh vaak vertaald wordt met ziel is het dus duidelijk meer dan alleen het Griekse ‘binnenste’.
De mens heeft geen ziel, de mens IS ziel.
Het is vanwege deze gedachte dat de uitdrukking ‘zieltjes
winnen’ is ontstaan.
Het gekke is dat de Griekse gedachte achter ‘ziel’ een onsterfelijk iets is. En in het Hebreeuws is de ziel sterfelijk, ondanks het feit dat er wel in een hiernamaals geloofd wordt. Dit is omdat met nephesh het volledige levende wezen bedoeld wordt; veel meer dan alleen de emotie of de gedachten. Nephesh omvat je hele zintuiglijke lichaam. Dus wie jij vanbinnen bent inclusief je zicht, je gehoor, je smaak, reuk en tastzin. Verschillende schrijvers in de bijbel benadrukken deze betekenis door zo over zichzelf te schrijven.
Laat mijn nephesh leven, opdat ik u loven zal! (Psalm
119:175) De psalmist vraagt hier om het
lijfelijk in staat zijn om God te kunnen loven.
Zoals een hert verlangt naar water, zo verlangt mijn nephesh
naar U. (Psalm 42:2-3) Een hert heeft water nodig om lijfelijk te overleven, zo
hebben wij God nodig om te kunnen leven.
Heb God lief met heel je hart en ziel betekent dus zoveel als ‘Kies er verstandelijk voor om God lief te hebben, om zelfs in je gedachten van Hem te houden en met elke vezel in je hele lijf. Dat je inside-out en met alles wat in je leeft Hem naar waarde schat, hem zeer hoog acht en lief hebt.”
Persoonlijke verdieping
Kijk vooral het filmpje van The Bible Project over nephesh (Er is Nederlandse ondertiteling). Neem deze maand te tijd om de volgende teksten met dit woord te overdenken: Psalm 119:175, Psalm 42: 2-3, Genesis 46:22-27, Genesis 2:7
Luister naar dit lied, laat de woorden tot je doordringen. Wat betekent het voor jou om met je hele ziel naar Hem te roepen?
Creatief
Lucinde maakte ook deze maand weer een aantal maandpakketjes die je creatief kunnen uitdagen om hetgeen je leert nog beter te verwerken zodat het langer blijft hangen. En ook deze keer heeft ze een aantal tekeningen van mij verwerkt tot leuke diecuts. Ideaal voor als je wel creatief wil zijn in je bijbel of bullet maar niet van tekenen houdt! Met de code BJBPMei krijg je korting!
Art / bullet journal: Zoals je ziet heb ik me weer visueel
laten inspireren door het filmpje van the bible project. Je hoeft dus
zelf geen grote bedenker of artiest te zijn.
In mijn bijbel maakte ik gebruik van de diecuts die in het maandpakketje zitten. Maar dat toon ik later deze maand via mijn instagram en in onze Facebookgroep.
Vorige maand maakte Lucinde ook een tutorial bij haar verwerking. Misschien kan het je ook deze maand weer inspireren. (Er is Nederlandse ondertiteling!)
We zijn erg benieuwd naar wat jij deze maand middels dit project leert,
bedenkt, beleeft en maakt. Deel het vooral in onze Facebookgroep of op instagram. Wees
met je creaties en gedachten een inspiratie voor anderen! We gebruiken de
hashtags #BJbibleproject en #Bijbeljournalinggroep. Volg ons op insta of sluit
je aan bij de facebookgroep om updates en andere creatieve verwerkingen niet te
missen! De eerste zaterdag van Juni vind je de volgende en tevens laatste
blog in deze serie op Lucinde haar website!
Politieagenten die worden bekogeld, pleegkinderen die door de overheid in de steek gelaten worden, ouderen die tot de middag in een natte luier liggen, een torenhoog echtscheidingspercentage … wat is liefde vandaag de dag nog waard?
Of is het juist het gebrek aan liefde waardoor onze wereld onnodig lijdt?
De liefde is lankmoedig, zij is goedertieren, de liefde is niet afgunstig, de liefde behandelt niet lichtvaardiglijk, zij is niet opgeblazen.
De statenvertaling gebruikt een hele rij dure woorden die nogal in onbruik zijn geraakt. En hoewel de herziene statenvertaling dezelfde bijbeltekst uit 1 Korinthe 13 (v4) een stuk begrijpelijker uitlegt, heeft deze keer de bijbel in gewone taal mijn voorkeur;
Liefde is geduldig en vriendelijk, liefde is; niet jaloers zijn, niet vertellen hoe goed je bent, jezelf niet belangrijker vinden dan een ander.
Laten we anno 2017 de ware liefde weer introduceren in elk aspect van ons leven. Laten we mild en vriendelijk reageren wanneer we moeilijkheden of probleemzoekers tegenkomen. Laten we ons verdraagzaamheid eigen maken, alsof het een tweede natuur is. Laten we voorkomen dat we branden van jaloezie, ontevreden zijn met wat we wél hebben doordat we vooral letten op dat wat we niét hebben. Laten we ophouden met onszelf zo veelvuldig te presenteren, onszelf beter voor te doen dan dat we werkelijk zijn (vooral op social media). Laten we de ander belangrijker achten dan onszelf: op het werk in ons huwelijk, in relatie tot onze kinderen, tegenover de vluchtelingen, … en ons overgeven aan Gods Liefde
