Papier of digitaal?

Verandering van spijs doet eten … dus qua tekenen switch ik graag tussen papier en digitaal. Maar papier blijft ergens toch mijn voorkeur hebben…

Maar ook qua lezen … papier had tot voor kort verreweg mijn voorkeur. Met af en toe een boek lezen op mijn Ipad… maar dat was het dan toch niet echt, glimmend scherm, vermoeide ogen, … nee ik keerde altijd snel weer terug naar papier.

Maar wanneer lees ik vooral? Op vakantie! En om in je koffer – of zelfs in de caravan een hele tas aan boeken mee te nemen? (Ik lees gerust meer dan 15 boeken in de zomervakantie) … En dus ging ik overstag …

Afgelopen meivakantie deed ik mezelf een e-reader kado. Tot nu toe las ik liever van papier … Maar na veel wikken en wegen ging ik toch om. En echt… het leest zoveel relaxter! Alles kan je apart instellen; van lettertype tot regelafstand, van achtergrondkleur tot … jawel: bedtijd-reminder. Ondanks mijn (te) drukke programma heb ik sindsdien al 7 boeken gelezen en er 1 geluisterd. Want yup – luisterboeken kunnen ook op dit ding. En echt ik lees zelden buiten vakanties om … maar nu is het zo makkelijk!!

Weet je wat ook zo tof is aan mijn e-reader? Hij is van Kobo en voor maar 0,01 cent maakte ik een Kobo-account aan waar je elke week weer gratis nieuwe boeken kan vinden. Mijn man vond het allemaal maar dikke onzin… want de Ipad of telefoon voldeed toch ook prima? Haha… ik had de mijne nog geen week toen hij liet vallen er misschien ook wel eentje te willen voor de zomervakantie!

Lol! Dus kocht ik er eentje bij voor zijn verjaardag, inclusief stoere hoes. En hij heeft sindsdien al wel tich x gezegd er heel erg blij mee te zijn! En om te voorkomen dat het boeken kopen de pan uit rijst… bij het aanmaken van je account krijg je 1 maand gratis toegang tot Kobo-plus. En daarna kost een abo maar een tientje per maand. En het leuke: dit abo kan je delen met het gezin! Maar je kan ook lid worden van een online bibliotheek hoorde ik al van vele nieuwsbrieflezers.

Maar rara wat wij onszelf kado doen deze vakantie? Yup! Precies – een kobo-abo! Ik zie me al zitten tijdens de stille Griekse ochtendjes wanneer manlief nog op 1 oor ligt en ik buiten geniet van wat creativiteit en tegelijk een luisterboek heb draaien …

Echt, met dit soort dingen heb ik steeds meer het besef dat dit niet zomaar weer een uitgave is … maar dat het een wijze investering is in mezelf. Hoe zie jij dat?

Ben jij een lezer?

Mocht je trouwens een keer wat bij bol.com willen bestellen ? Erg leuk als je dat via mijn affiliatielink doet!

Endure & Always remember Whose you are

EndureHet was volgens mij in de vampierenfilm Dark Shadows dat ik het woord voor t eerst tegenkwam. Endure. Helemaal aan het einde van de film, wanneer de familie Collins voor de zoveelste keer alles verliest vraagt een zoon aan zijn moeder “Wat doen we nu?” – “What we always do, we endure.”

Qua films ben ik een grote liefhebber van fantasy en adventure. Vampieren, Goblins, schaduwjagers of whatever – die fantasiewereld en spanning vind ik heerlijk.  Met dubbele verhaallijnen, verborgen boodschappen, mystieke sferen … niet iedereen zal het even gristelijk vinden maar ik hou er gewoon van. Ik vind ze de realiteit meer recht doen dan ‘standaard’ films.  In deze film worstelen de Collins met het leven van elke dag. Er zijn absoluut mooie dingen die ze ervaren en ook de dagelijkse beslommeringen ontgaat ze niet. Maar onder de oppervlakte is er een leven vol worsteling, afwijzing, boosheid en verdriet. En wanneer ze – voor de zoveelste keer-  alles afgepakt zien worden, ze weer als uitschot behandeld worden, is er dit fragment met Michelle Pfeiffer  “Zoals altijd, doorstaan we ook dit weer.”   Endure.

Het raakte me zo – dat ene woordje.  Het zegt meer dan de woorden volhouden of doorzetten waarbij de actie bijna vanuit een heldhaftig activisme geboren wordt. Volhouden of doorzetten  is iets waar je voor kiest; een actieve houding die je jezelf aanmeet. Doorstaan doe je omdat er niets anders overblijft om te doen. Doorstaan onderga je. Het is een soort van tolereren, ongewild lijdzaam verdragen.

De diepgang van dit ene woordje gekoppeld aan de situatie van verlies en afwijzing raakte me intens. Op dat moment wist ik dat ik het zou schilderen.  Niet het filmfragment. Nee, ik bedoel wat dit ene woord met me deed.  Het heeft me heel wat maanden gekost voor ik me ertoe kon zetten. Dan begon ik er weer aan en binnen een paar minuten hield ik het weer voor bekeken.  Schilderen is voor mij een emotionele uiting. Sommige emoties stop je liever weg. Uiteindelijk heb ik dit weekend het schilderij afgemaakt. Endure.  Daaraan gekoppeld ‘Always remember Whose you are’.  Omdat bij Wie ik hoor me eea helpt doorstaan. Omdat de grote Wie maakt dat ik dingen tolereer, ongewild lijdzaam verdraag.

always 4always remember whose you are

Omhoog ↑