Raven

English translation: scroll down!

Wat ik vandaag leerde van Elia in 1 Koningen 17

1: hij stond voor een dreigende koning maar was zich meer bewust van de grotere Macht dan van welke aardse groothejd dan ook. Zo mogen ook wij ons meer bewust zijn van Gods aanwezigheid wanneer we onze uitdagingen aangaan.

Soms stuurt God je niet naar een volgende uitdaging… soms zegt hij simpelweg ‘Mijn kind, het is nu even geen tijd meer voor drukte, openbaarheid, doen of gehaast… nu is het tijd dat je je een poosje terugtrekt, op adem komt, je je door Mij laat verzorgen… even back to basics!”
Soms moeten we net als Elia ons weer even leren focussen op de geest van Gods wet en niet op de letter ervan. God laat zich niet begrenzen door onze traditionele ideeën van wat goed of fout is, rein of onrein of van wat wij denken dat ‘hoort’.
De beek droogde uit vlak voor Elia’s ogen: God wil dat we op Hem vertrouwen, niet op zijn voorzienende geschenken…

Ik maakte gebruik van Jane Davenport krijtjes (net als Gelatos) en stencils; te verkrijgen bij @lucinde. De kraai waterverfde ik op een apart vel en knipte/plakte ik.
Ik hou de tekst graag leesbaar: dus de plaksels over de tekst maakte ik vast met 2 aan elkaar gelijmde post-it blaadjes: zo haal ik ze er ook makkelijk weer af!

Lessons from Elijah in 1 Kings 17;

When he stood before king Ahab; he was more conscious of the presence of someone greater than an earthly king… as should we when we face out challenges.
Sometimes God fatherly says ‘There, my child, you’ve had enough of this hurry and publicity and excitement… hide yourself by the brook I show you and let me feed you for a while…’
The ‘unclean’ ravens brought his food… As Elijah we sometimes need to put away traditional ideas of clean/ unclean, wrong/ right, so God can emphasize on the spirit of the law before the letter of the law.
But the brook dried up; God wants us to trust Him, not His gifts…

I created the background of this page with Jane Davenport crayons and stencils I got from @lucilight

The raven I watercolored, cut and pasted on top. With a micron fineliner I added my thoughts.

januari 20, 2020 0

Bible Journaling – Praying is a longing of the soul

Bidden is meer dan alleen maar praten tegen God. Weinig christenen zullen dit ontkennen. Bidden is communiceren met de Almachtige. En communiceren kan op vele wijzen. Praten is er slechts één van.

De één heeft het gevoel iets van God te ervaren wanneer die zingt, de ander voelt zich in Zijn aanwezigheid in de natuur en weer een ander tijdens bijbellezen … Voor mezelf is Bible journaling de laatste paar maanden de wijze waarop ik het gevoel krijg dicht bij Hem te komen en iets van Zijn stem te verstaan.

Meestal werk ik alleen met pen en pastelpotloden, soms ook met washitape, stickers, inkt of verf. Soms teken ik iets uit mijn hoofd, dan weer zoek ik een plaatje wat ik overteken (of zelfs overtrek). De ene keer ben ik meer tijd kwijt aan het overdenken en bestuderen van een bijbelgedeelte en de andere keer heb ik daar weinig zin in en ga ik gelijk met potlood en pen aan de slag. Beide is ok. Want in beide gevallen gaat het om mijn communicatie met Hem. Hoe je ook bidt: het is het verlangen van je ziel wat zich uitstrekt naar God. Het draait om je hartsgesteldheid. Daarom staat er ook in 1 Johannes 5 dat we moeten leren bidden naar Zijn wil (v14) Dit wil niet zeggen dat we niet alles mogen zeggen tegen God. Integendeel. We mogen alles benoemen, Het gaat er echter om met welke houding je bidt. Of je daarmee uit bent op dat wat je zelf wil, dat je onbewust een stuk egoïsme uit … of dat je probeert Hem voor ogen te houden en beseft dat Hij meer weet, meer inzicht en overzicht heeft dan wie dan ook. Bidden naar Zijn wil is bidden met een hart vol vertrouwen. En daar zijn soms geen woorden voor nodig.

“Prayer is not asking. It is a longing of the soul. It is daily admission of one’s weakness. It is better in prayer to have a heart without words than words without a heart.”

(Quote van Ghandi) Op instagram post ik haast al mijn maaksels. Dus wil je meer ‘zien’ kan je me daar volgen. Wil je weten hoe ik iets doe qua journalen – lees m’n eerdere blogs of mail me.

november 9, 2015 0

Bible journaling: a matter of HEart, not art!

Het kan je nog niet ontgaan zijn want of facebook, instagram zowel als hier op m’n blog heb ik het er al meermaals over gehad: ik heb er een hobby bij. Bible Journaling. Sinds juni ben ik ermee begonnen en zelfs tijdens mijn vakantie had ik m’n spullen mee. Bible Journaling is eigenlijk niets meer of minder dan bijbellezen en daarna het gelezene creatief verwerken. Dat verwerken kan in je bijbel zelf maar ook in een notitieboek. Hoe creatief je het maakt ligt aan jezelf. Je kan er hele tekeningen bij maken en deze verven of inkleuren met pastels, krijt of potloden maar je kan het ook houden bij ‘wordart’; een kerntekst overschrijven in mooie letters. Wat je maar leuk lijkt.

Waarom ik begon geen idee maar het journalen op zich ontspant me, en maakt dat ik weer met plezier in de bijbel duik. Teksten ‘spreken’ weer en doordat ik er wat bij kleur, verf, teken of doodle blijven ze langer in mijn hoofd hangen.

Ik denk dat het iets te maken heeft met het feit dat je door het creatieve gebeuren in je hersenpan niet alleen je taalcentrum aanspreekt maar dit combineert met je beeldbrein. Maar hoe dan ook: mijn geest vult zich met mooie woorden en betekenisvolle zinnen die ik dagenlang met me meedraag.

Wat mij naast het journalen zelf aanspreekt is de online community die erbij hoort. Via facebook en instagram heb ik me bij een aantal groepjes aangemeld. Dagelijks vult mijn newsfeed zich met mooie creaties, (korte) getuigenissen, en bemoedigingen. Het is echt niet zo dat iedereen even creatief is en dat er elkaar de loef afgestoken wordt. Verre van zelfs. Je hoeft zelfs niet echt creatief te zijn. Zoals ze er zeggen “Its a matter of HEart not art.”

De eerste paar keer journalde (ik moet hier nog een passend nederlands woord voor vinden) ik in m’n jongerenbijbel, gewoon in potlood over de tekst heen, maar al snel kocht ik de bijschrijfbijbel. Al teken ik soms over de tekst heen, ik wil wel dat deze altijd leesbaar blijft. Deze week heb ik een tweede bijbel gekocht, het idee erachter: dan hebben m’n zoons later beide een bijzondere ‘erfenis’ van betekenis … Ik ben iig ‘hooked’. Ik schreef het al eerder, maar nog steeds vind ik het vreemd dat ik er buiten facebook nog maar zo weinig over gehoord heb. Journalen leent zich bij uitstek om in zowel individueel als in groepsverband te doen. Het is ideaal om in de kerk in meidengroepen te introduceren of om als terugkerende workshops aan te bieden, het is zelfs een aanvulling op bijbelstudies of preken. Wie zijn bijbel liever niet ‘bekladt’ kan werken met inlegvelletjes of in een notitieboekje … er zijn zoveel mogelijkheden!

Omdat verschillende ‘volgers’ me op social media al meermaals vroegen naar tips en trucs of waar je op moet letten met die flinterdunne blaadjes volgt er nog een blog hierover.

augustus 17, 2015 0

Endure & Always remember Whose you are

Het was volgens mij in de vampierenfilm Dark Shadows dat ik het woord voor t eerst tegenkwam. Endure. Helemaal aan het einde van de film, wanneer de familie Collins voor de zoveelste keer alles verliest vraagt een zoon aan zijn moeder “Wat doen we nu?” – “What we always do, we endure.”

Qua films ben ik een grote liefhebber van fantasy en adventure. Vampieren, Goblins, schaduwjagers of whatever – die fantasiewereld en spanning vind ik heerlijk. Met dubbele verhaallijnen, verborgen boodschappen, mystieke sferen … niet iedereen zal het even gristelijk vinden maar ik hou er gewoon van. Ik vind ze de realiteit meer recht doen dan ‘standaard’ films. In deze film worstelen de Collins met het leven van elke dag. Er zijn absoluut mooie dingen die ze ervaren en ook de dagelijkse beslommeringen ontgaat ze niet. Maar onder de oppervlakte is er een leven vol worsteling, afwijzing, boosheid en verdriet. En wanneer ze – voor de zoveelste keer- alles afgepakt zien worden, ze weer als uitschot behandeld worden, is er dit fragment met Michelle Pfeiffer “Zoals altijd, doorstaan we ook dit weer.” Endure.

Het raakte me zo – dat ene woordje. Het zegt meer dan de woorden volhouden of doorzetten waarbij de actie bijna vanuit een heldhaftig activisme geboren wordt. Volhouden of doorzetten is iets waar je voor kiest; een actieve houding die je jezelf aanmeet. Doorstaan doe je omdat er niets anders overblijft om te doen. Doorstaan onderga je. Het is een soort van tolereren, ongewild lijdzaam verdragen.

De diepgang van dit ene woordje gekoppeld aan de situatie van verlies en afwijzing raakte me intens. Op dat moment wist ik dat ik het zou schilderen. Niet het filmfragment. Nee, ik bedoel wat dit ene woord met me deed. Het heeft me heel wat maanden gekost voor ik me ertoe kon zetten. Dan begon ik er weer aan en binnen een paar minuten hield ik het weer voor bekeken. Schilderen is voor mij een emotionele uiting. Sommige emoties stop je liever weg. Uiteindelijk heb ik dit weekend het schilderij afgemaakt. Endure. Daaraan gekoppeld ‘Always remember Whose you are’. Omdat bij Wie ik hoor me eea helpt doorstaan. Omdat de grote Wie maakt dat ik dingen tolereer, ongewild lijdzaam verdraag.

februari 9, 2014 0

Een probeerseltje

december 23, 2012 0