Sterven is winst

(Bij Fillipenzen 1:21)

Mijmerend staarde hij voor zich uit. De grond onder hem voelde klam en koud. Aan de muren kleefde een benauwde duisternis. De lucht was zwaar en broeierig. In de gang weerklonk het zachte gejammer van een opgesloten en gekwelde ziel. Rammelende sleutels vergezelde het weerkaatsende gestamp van een van de bewakers. In de verte hoorde hij het geratel van vele handkarren en de kakafonie van handelende verkopers. Zijn gedachten dwaalden naar de marmeren straten en het eeuwige gekrioel van de zonovergoten markt. Het naderende onheil van een executie hing hem zwaar boven het hoofd. Toch kon de duisternis hem niet raken. Hij had onverwacht de ware helderheid van Geest ontvangen en ervoer een vurigheid die hij nooit voor mogelijk had gehouden.

Zelfs in deze roerige en onrustige tijd, hier in de gevangenis, overheerste in hem een diepe vrede. Voorzichtig maar niet onzeker hief hij met zijn donkere bariton een loflied aan. Even bestonden er geen donkere muren, was de realiteit van deze plek slechts een verre illusie, was er geen knagende honger, vluchtte elke vorm van angst. Een geladen stilte daalde neer, geluiden om hem heen verstomden.

Hij was dankbaar. Ook wel enigszins teleurgesteld. Misschien een tikkeltje weemoedig. Berustend. Er waren christenen en gristenen; medegelovigen die met een oprecht verlangen en met volle inzet hetzelfde nastreefden als hij, maar er waren ook gelovigen die hun oude natuur van competitie en rivaliteit nog niet hadden kunnen afleggen. Ergens begreep hij ze wel. Maar ook weer niet. De oude ‘Paulus’ zou heetgebakerd allerlei verwijten hebben uitgekraamd. Zijn ‘oude ik’ zou zich in de steek gelaten voelen, ongewaardeerd, mogelijk zelfs in de rug gestoken. Maar hij had het Licht geproefd en berustte. Niet dat hij opgaf. Dat nooit. Hij rekende het ze gewoon niet aan. Ergens voelde hij misschien wat verdriet, treurde hij om de houding en vooral om de gemiste kansen die ermee gepaard gingen . Maar Hij was boven alles dankbaar, want God had hem zoveel gegeven, zoveel laten zien, zoveel vergeven.

Natuurlijk vond hij het als mens moeilijk dat er over zijn hoofd heen geprofiteerd werd van zijn gevangenschap. Dat er gristenen waren die –soort van- blij waren dat hij even uit beeld was zodat ze zelf in de spotlights konden staan. Onbedoeld hadden zijn positie en bekendheid ervoor gezorgd dat anderen zich met hem gingen vergelijken. Er was een jaloersheid ontstaan en een wedijver. En al was het maar een klein groepje, hun ongenoegen had luid genoeg geklonken. Het had zelfs anderen geïnfecteerd.

De roddels waren hem wel vaker ter ore gekomen. Het had hem echter totaal niet geïnteresseerd of hij technisch goed kon preken, of hij wel welbespraakt en geleerd genoeg overkwam. Of hij meer of minder Hebreeuwse woorden gebruikte…Hoe vaak hij bij wie op visite ging…

Daar draaide het toch niet om? Maar blijkbaar had het anderen wel wat uitgemaakt. En nu hij gevangen zat werd het niet onder stoelen of banken gestoken dat er ook betere opties dan hem waren, dat hij zo zijn fouten had. Laag was het. Zielig.

Maar wat maakte het uit? Wat maakte het uit wie op de voorgrond stond? Als er maar gepreekt werd! Als er maar mensen werden bereikt met de meest grote, mooie en waardevolle boodschap ooit! En dus, alle weemoed ten spijt, ervoer hij vooral vreugde en dankbaarheid. Als hij dit alles zou overleven; dan leefde hij niet voor de goedkeuring van andere christenen. Hij leefde met volle inzet voor Christus! Zou hij sterven; dan was dat winst. Want hij wist waar hij na zijn dood zou opstaan.

Paulus sloot zijn ogen. De muren hoorden zijn zachte doch vastberaden gefluister;

“Want voor mij is leven Christus en sterven winst.”

(Ik maakte de tekening met pastelpotlood en verwerkte hem daarna in mijn bijbel. De letterstickers, kruis-stencil en inkt kan je vinden in de webshop van @lucinde. Ze verkoopt ook diecuts, gemaakt van mijn tekeningen en prachtig faith papier; handig wanneer je met een scrapbook stijl zoals op de bovenste foto wil biblejournalen. Biblejournalen vereist dus totaal geen tekentalent!

GRATIS: Wanneer je deze maand wat via Lucinde haar webshop bestelt ontvang je gratis een printable met onder andere ‘mijn’ Paulus. (Zie foto hieronder.) Andere printables kan je er voor slechts 1€ aanschaffen!

Meer van mijn maaksels vind je op instagram. Vragen over hoe ik eea maak of heb tips nodig: neem gerust contact op via instagram of het contactformulier!

(This time no translation – please comment, contact or email me when you really want to receive an English translation other than google translate 😉)

januari 3, 2020 0

Jacob vs Israël

(Scroll down for English translation)

Het leek wel alsof er een smet op hem lag. Hoe kan je een kind nou een naam geven waarbij iedereen denkt aan een dief? En dat alles vanwege iets wat hij tijdens het geboren worden had gedaan. Alsof hij toen bij volle verstand was. Zijn broer was het eerst geboren, harig als hij kwam werd hij Esau (behaard) genoemd. Maar met het eruit komen had hijzelf klaarblijkelijk de hiel van zijn broer gegrepen. Alsof hij eerst had willen zijn, alsof hij toen al dacht aan het eerstgeboren recht.

God had voor hun geboorte een profetie over hen uitgesproken; haar zoons zouden rivalen zijn, beide zouden aan het hoofd van een natie staan maar de oudste zou uiteindelijk de jongste dienen. Was dit wat ze noemden ‘self fulfilling prophecy’?

Logisch dat hij met die naam jaloers was geweest op zijn broer. De broer die overal goed in was. Die door vader werd gekoesterd als ‘ de grote jager’. Had hij anders kunnen handelen dan dat hij deed? Esau had zijn geboorterecht al verspeeld met de linzensoep. Hoezo was hij dan de bedrieger toen hij de zegen in ontvangst nam in plaats van Esau?

Hielgrijper hadden ze hem genoemd. Oftewel bedrieger, dief. Jakob.

Het leek een eeuwigheid geleden. Intussen was hij 2 vrouwen en kinderen rijker. God had hem veel gegeven. Zelfs een nieuwe naam. Hij had er flink om gevochten; een dergelijk gevecht had hij nooit meer gevoerd. Het was alsof hij, destijds, een worsteling met zowel zichzelf als met God gevoerd had. Dus had hij na afloop om een zegen gevraagd. Die zegen kwam in de vorm van een nieuwe naam. Een naam vol van belofte. Israël; God strijdt. God heerst.

Het was een eyeopener gebleken en tegelijk ook niet. Hij had in zijn leven zo geworsteld met alles en iedereen. Zo moeten vechten om zijn plek. En met deze naam zei God eigenlijk ‘Jij hoeft niet te strijden. Dat doe ik. Ik, jouw God, ik strijd. Ik ben degene die heerst. Niet jij. Ik ben degene die jouw weg baant, niet jijzelf, want het houdt niet op met jou.’ Deze naam, met de belofte dat God voor hem zorgen zou, dat Hij de toekomst in de hand had zelfs tot ver na zijn dood, had hem gesterkt in het tegemoet treden van zijn broer. Het onderling strijden met Esau was opgehouden. Maar daarmee niet de worstelingen des levens. Zijn dochter was tot schande gebracht en daarmee kwam ‘gedoe’ in alle hevigheid terug, en vanaf dat moment waren ook zijn zoons verwikkeld in de strijd. Nu stond niet alleen hij – tot in de verre omgeving- bekend als een bedrieger, maar ook zijn zoons. Hij was bang geweest voor hun veiligheid. Had gevreesd dat ze als stam volledig weggevaagd en gelyncht zouden worden.

Maar God had hem bij zich geroepen. God had herhaald dat hij dan wel ‘ Jakob, bedrieger’ heette, en dat hij onder die naam bekend stond. Maar God herinnerde hem aan Zijn beloften; Hij zou voor hem strijden. God zou zijn weg banen, ook al zag Jakob dat zelf niet. Het verleden – de Jakob- zou in schril contrast staan met de toekomst – Israël.

Vanaf dat moment lukte het hem- met vallen en opstaan- om te blijven zien, hopen en geloven op die beloften. De hielgrijper, de dief en de bedrieger waren niet de rollen die God voor Hem had weggelegd. Hij was Israël; degene waarvoor God strijdt. En ja er waren momenten dat hij verviel in zijn oude gedrag; dat hij de beloften uit het oog verloor en zich weer Jakob waande. En velen zagen – net als hijzelf in de spiegel- slechts de man, en niet de belofte.

Maar hier lag hij nu op zijn sterfbed. Zijn zoons rond hem verzameld.

“Kom en luister, zonen van Jakob, de man, luister naar je vader Israël, luister naar de belofte, naar dat wat komen gaat.” (Genesis 49:2)

Hij was Jakob, de man. En de man zou sterven. Maar hij was ook Israël; het volk en de belofte. En God zou nooit ophouden met strijden. Telkens wanneer zijn namen geschreven of genoemd zouden worden, mocht duidelijk zijn dat ieder mens de neiging zou hebben om zelf voor zijn plek te vechten maar dat alleen God, de Eeuwige, zou heersen. De eigen geschiedenis zou in contrast staan met de beloften en de toekomst die Hij in Zijn hand houdt.

Want God was er altijd al bij, is er nu en zal er zijn. Toen, nu en dan.

Als de Heer het lot van zijn volk ten goede keert, zal Jakob juichen, Israël zich verheugen. Psalm 14:7

Meer biblejournaling van mijn hand vind je op mijn instagram. Biblejournaling printables met mijn tekeningen zijn te verkrijgen via Lucinde haar webshop.

It was as if there was a blot on him. How could they’ve ever given him an name that made everyone think of a thief or a deceiver? All because of something he had done while being born. As if he was fully responsible for that. His brother was the first born, hairy when he came out he was called Esau (hairy). But when he himself got out, he apparently grabbed his brother’s heel. As if he had wanted to be first, as if he was already thinking about the right of the firstborn.

Before they were born, God had prophesied to this mother; her sons would be rivals, both would lead a nation one day, but the oldest would eventually serve the youngest. Was this what people called “self-fulfilling prophecy”?

It was only logical that he’d been jealous of his brother. The brother which was good at everything. Their father cherished “the great hunter”. Could he have acted differently than he did? Way before his biggest so called deception Esau had already lost his birthright with lentil soup. Who should be called the real supplanter?

They had called him a heel grabber. Cheater, thief, supplanter.

It seemed an eternity ago. In the meantime, he married 2 women and many children richer. God had given him a lot. Even a new name. He had wrestled for it; in a wau he never fought again. It was as if, at that time, he had struggled with both himself and God. So he asked for a blessing afterwards. The blessing was given in the form of a new name. A name full of promise. Israel; God is fighting. God rules.

It turned out to be an eye opener and at the same time he couldn’t see more than before. In his life he had struggled so hard with everything and everyone … He never was given anything by chance, always had to fight for his place. And with this new name, God actually said “You don’t have to fight.” I will. I am your God, I will prevail. I’m the one who reigns. Not you. I am the one who is paving your way, not you, because it does’nt stop with you. ” This name, with the promise that God would take care of him, that He controlled the future far after his death, had strengthened him in meeting his brother after all those years. The conflict with Esau had ceased. But not the struggles of life. His daughter was brought to shame and with that, the fighting and struggling came back in full force, and from that moment on his sons were involved. Now he surely was known as the cheater, also his sons. He had been afraid of their safety. Had feared that they would be wiped out and lynched as a tribe.

But God reached out to him. He repeated that at birth he was given the name of a “deceiver,” and was known by that name. But God also reminded him of His promises; He would fight for him. God would make his way, even though Jacob himself wouldn’t see. The past – the Jacob – would be in contrast to the future – Israel.

From that moment on he succeeded – by trial and error – in continuing to see, hope and believe on those promises. The heel grabber, the thief and the supplanter were not the roles that God had set aside for Him. He was Israel; the one for whom God fights. And yes there were times when he fell into his old behavior; that he lost sight of the promises and and there were moments he looked at himself as Jacob again. And many saw – just like he did in the mirror – only the man, not the promise.

But here he was, laying on his deathbed. His sons gathered around him

“Come and listen, sons of Jacob, the man, listen to your father Israel, listen to the promise, to what is yet to come.” (Genesis 49:2)

He was Jacob, the man. And the man would die. But he was also Israel; the people and the promise. And God would never stop fighting. Whenever his names were written or mentioned, it would be clear that every person could tend to fight for his own place, but that only God, the Eternal one, would reign. Men’s own history would always be in the shade of His promise; the future in His hands.

Because the Almighty always was, is and will be.

When the Lord restores the fortunes of his people, let Jacob rejoice, let Israel be glad. Psalm 14:7

(More bible journaling on my instagram. Go to Lucinde her webshop when you’ld like to purchase some biblejournaling printables with my drawings. I used a photo I found on Pinterest as an inspiration for my journaling but can’t seem to find the photographer so can’t tag him / her. )

december 7, 2019 0

Sheol – the point of no return

(scroll down for English translation)

Met zijn ‘er is niets nieuw onder de zon’-mantra focust Prediker zich in het hier en nu. Als je alleen naar het hier en nu kijkt, dan kan de boel aardig tegenvallen. Daarom moet je, volgens hem, alles zien in het perspectief van de eeuwigheid.

Prediker is duidelijk: Hoewel God’s grootheid wel degelijk zichtbaar is zijn schepping, belemmeren onze vooringenomenheid en onze omstandigheden altijd ons zicht. Als mens zijn we nooit in staat om wie Hij is en dat wát er toe doet in alle volledigheid te aanschouwen.

Daarom, zegt Prediker, moeten we God’s liefde en aanwezigheid niet afmeten aan ons gevoel van welbehagen of aan dat wat we zelf zien… want ellende overkomt iedereen; jong zowel als oud, gelovig zowel als ongelovig.

‘God regeert over alles. Hij is soeverein… en hoe goed je ook leeft gelooft of bent, ellende overkomt ook jou. En uiteindelijk gaat toch iedereen dood’ zegt hij onder andere in hoofdstuk 9. Dit lijkt een beetje uit te nodigen tot fatalisme. Maar dat is het allerminst. Het kan fatalistisch lijken wanneer je zijn woorden enkel in de context van het huidige leven zet. Maar dat doet hij niet.

Wanneer alles en iedereen ophoudt bij de dood, dan regeert de yolo-(you only live one’s) gedachte. En vanuit dat idee moet je het er in dit leven inderdaad vooral van nemen. Kreten als ‘denk om jezelf’ of ‘zet jezelf eens op de eerste plaats’ zijn dan de logische orde van de dag.

Na zijn lange monoloog over de zinloosheid van alles in dit leven maakt Prediker echter duidelijk dat het allemaal slechts zinloos is wanneer het werkelijk zou stoppen bij de dood.

Maar het stopt daar niet.

Ons leven nu mogen we bekijken vanuit het perspectief van de eeuwigheid. Ons leven nu is geen opwarmrondje, het is geen introductiecursus voor de eeuwigheid. We hebben niet eindeloos nieuwe kansen. Er komt een moment dat we het dodenrijk (Hebreeuwse Sheol) bereiken. Wat we nu doen, hoe we nu leven heeft invloed op onze eeuwigheid, het is dus belangrijk dat we leven vanuit wijsheid en met alle macht en inzet doen wat onze hand vindt om te doen.

Doe wat je hand te doen vindt. Doe het met volle inzet, want er zijn geen daden en gedachten, geen kennis en geen wijsheid in het dodenrijk. Prediker 9:10

Die inzet (het Hebreeuwse Koach) wijst op een soort van innerlijke vastberadenheid. Misschien kan je wel spreken van ‘een innerlijke drive’ ; niet eentje die aangestuurd wordt vanuit egoïsme maar juist vanuit een door God gegeven aansporing.

Onze spullen en status nemen we niet mee het graf in, noch opgedane kennis of eer. Het hiernamaals is niet te koop. God zelf is de uiteindelijke rechter die beslist over onze eeuwigheid. En gelukkig weten wij dat Hij een rechtvaardige rechter is. En dat we zijn liefde niet moeten afmeten aan onze omstandigheden of aan ons gevoel, maar aan dat wat Hij voor ons gedaan heeft aan het kruis.

Dus doe wat je hand vindt om te doen, laat Zijn liefde daarin je drijfveer zijn: het heeft eeuwigheidswaarde.

Meer lezen: Prediker 9, Prediker 12: 8-14, De rechtvaardige rechter

Luistertip: Qua lied vind ik het nummer ‘This is your life’ van the Newsboys perfect passen bij dit thema.

Boekentip: De (jeugd) serie ‘Eerste leven’ van Gena Showalter maken je ook zeer bewust van de noodzaak van je keuzes in dit eerste leven’

Meer biblejournaling vind je op mijn instagram. Een deel van mijn tekeningen zijn nu te downloaden bij @lucinde voor eigen gebruik.

With his ‘under the sun’ premise” Ecclesiastes focuses in the here and now in a sharp contrast to eternity.

The Preacher shows us that although God’s greatness is indeed visible in His creation, our bias and our circumstances obstruct our view. As human beings, we’ll never be able to see who He truly is. That is why, this preacher says, we shouldn’t measure God’s love and presence by our sense of well-being or what we see with our eyes … because bad things happen to everyone; young as well as old, both believing and unbelieving.

“God rules everything. He is sovereign … and no matter how you live or believe; misery will happen to you too. And in the end everyone dies anyway, ” says Preacher in Chapter 9.

This seems an invitation to a defeatist attitude when you put Preacher’s words only in the context of current life. When everything and everyone stops at death, the yolo (you only live one’s) thought rules. And from that idea you have to make it count now. Quotes like “think about yourself” or “put yourself first” flow from it.

But after his long monologue about the pointlessness of – well- just everything, the preacher makes it clear that it’s only meaningless if it would stop at death indeed. But it doesn’t. We can view our lives with the perspective of eternity.

Whatever your hand finds to do, do it with your might, for there is no work or thought or knowledge or wisdom in Sheol, to which you are going. (Ecc 9:10)

Our life now is not a warm-up round, it is not a trial heat. It isn’t an infinite resource nor a starter course. What we do now, how we live now affects our eternity, so it is important that we live with wisdom and do what our hands find to do with all our might! That might (the Hebrew Koach) in Ecclesiastes 9:10 points to some sort of inner determination. Perhaps you can also talk about “an inner drive”; not driven by egoism but a motivation given by God.

We can’t take our belongings and status into the grave. So we should act with wisdom and do what He is asking us to do! And God himself will be the ultimate judge who decides on our eternity.

And luckily we know that He is a righteous judge. And we shouldn’t measure his love by our circumstances or well-being. We can measure His love by what He did for us at the cross.

Read more: Ecclestastes 9, 12:8-14, Chera

Listen: newsboys ‘This is your life’

Booktip: Gena Showalter ‘Firstlife’

More biblejournaling on my insta. Several of my drawings are Now available as a printable. You can purchase them for just a dollar on @lucinde her website.

november 17, 2019 0

Let there be light!

(Scroll down for English translation)

Vandaag doet mijn lijf me weer eens zeer en hebben mijn hersenen teveel tabbladen openstaan; soms voelt het leven mij een worsteling. Op dit soort dagen is het voor mij van belang dat ik me concentreer op wie ik ben, ván wie ik ben en waartoe Hij me geroepen heeft.

Mijn gezondheid of gevoel van welbevinden verandert niet het doel dat Hij me heeft gegeven, nooit. Dus kies ik ervoor om mijn pijnlijke lijf en zelfs mijn gebrokenheid te accepteren en erop te vertrouwen dat Zijn licht door elke barst zal schijnen.

Accepteren betekent overigens niet dat ik een fatalistische houding aanneem!

Ook al gaat ons uiterlijke bestaan verloren, ons innerlijke bestaan wordt van dag tot dag vernieuwd. 2 Kor 4:16

Wanneer duisternis jou (mij) omringt, heb jij (ik) licht nodig om de weg te (her)kennen. Je hoeft de lampen in je slaapkamer niet aan te doen als je van plan bent de avond in de keuken door te brengen … als je niet van plan bent op zolder wat te zoeken, waarom zou je daar dan het licht aandoen?

Het licht moet zijn waar jij bent. Je moet zelf in het licht lopen. Met dit in gedachten: je hoeft niet elk detail of feit van de bijbel te kennen om in Zijn licht te wandelen. Je hoeft de elektriciteitsleer niet te begrijpen om ‘s avonds bij een lamp je boek te kunnen lezen … je hoeft niet alles te begrijpen van de Schrift om Zijn aanwezigheid op te merken.

Je hoeft niet de hele trap te zien om de eerste stap te zetten.

Zijn woord zal zich ontvouwen wanneer dat nodig is. Net zoals het licht in de volgende kamer aangaat wanneer jij daar binnengaat. Wanneer het jouw tijd is, zal Hij Zijn waarheid voor jou ontvouwen. En Hij is er altijd bij.

Als uw woorden opengaan is er licht en inzicht voor de eenvoudigen. Psalm 119: 130

Als docent weet ik dat er ‘voor alles’ een tijd is qua groei en onderwijs. Soms is het tijd om de leerlingen onder te dompelen in een lading theorie… op andere momenten is het beter om ze in aanmoediging en met geduld te trainen, een enkele keer hebben ze correctie of zelfs een berisping nodig.

Soms is het zelfs beter om het hoe of wat niet uit te leggen … maar ze de boel zelf te laten verkennen en ontdekken en hun te laten komen met vragen in hun eigen tempo.

Met het geloof en Gods woord is dat niet anders. Soms heb je de tijd nodig om te ontdekken en te leren door ervaring … op andere momenten moet je gewoon eerst dingen weten en de bijbel bestuderen of jezelf trainen … soms moet je gecorrigeerd worden …

Elke schrifttekst is door God geïnspireerd en kan gebruikt worden om onderricht te geven, om dwalingen en fouten te weerleggen en om op te voeden tot een deugdzaam leven. 2 Tim. 3:16

Dus; je hoeft echt niet eerst de hele trap te zien om de eerste stap te kunnen zetten. Je hoeft niet eens te weten hoe je een trap moet bouwen … je hoeft niet perfect te zijn of de hele bijbel te kennen om te beginnen met vertrouwen in God … laat Gods woord je leiden…

Ook als ik pijn heb of even (of zelfs langer) in een dal zit: Hij is erbij en Zijn woord leidt mij.

Ik tekende een @jenskevisser tekening in mijn eigen stijl – daar maakte ik deze print mee, kleurde het, schilderde de banner, gebruikte een stencil en inkt die ik had via @ lucilight88 haar webshop . Inmiddels zijn al een aantal van mijn tekeningen middels printables verkrijgbaar op haar webshop!
Meer biblejournaling vind je op mijn instagram.

𝔹𝕖 𝕐𝕠𝕦 𝕥𝕚𝕗𝕦𝕝

My body is aching and my brain has too many tabs open; life can feel like a struggle these days. So it’s even more important to focus on who and whose I am and to what He has called me to. My health does not and will not change the purpose He has given me.

So I choose to accept my brokenness as a part of my life and trust in the fact that His light will shine through every crack there is. (By the way accepting doesn’t mean I have to take a defeatist attitude!) 💪🏻

𝑻𝒉𝒆𝒓𝒆𝒇𝒐𝒓𝒆 𝒘𝒆 𝒅𝒐 𝒏𝒐𝒕 𝒍𝒐𝒔𝒆 𝒉𝒆𝒂𝒓𝒕. 𝑬𝒗𝒆𝒏 𝒕𝒉𝒐𝒖𝒈𝒉 𝒐𝒖𝒓 𝒐𝒖𝒕𝒘𝒂𝒓𝒅 (𝙬𝙤)𝒎𝒂𝒏 𝒊𝒔 𝒑𝒆𝒓𝒊𝒔𝒉𝒊𝒏𝒈, 𝒚𝒆𝒕 𝒕𝒉𝒆 𝒊𝒏𝒘𝒂𝒓𝒅 (𝙬𝙤)𝒎𝒂𝒏 𝒊𝒔 𝒃𝒆𝒊𝒏𝒈 𝒓𝒆𝒏𝒆𝒘𝒆𝒅 𝒅𝒂𝒚 𝒃𝒚 𝒅𝒂𝒚. 2 cor 4:16

𝕌𝕟𝕗𝕠𝕝𝕕𝕚𝕟𝕘 𝕝𝕚𝕘𝕙𝕥

When darkness surrounds you (me), you (I) need light to know the way. You don’t need to put on the lights in your bedroom if you are spending the evening in your kitchen… nor do you leave the lights on in your basement after you have left.

The light needs to be where you are. You need to walk in the light. So with this in mind: you don’t have to know every detail or fact of the bible to walk in His light. You don’t have to understand electricity to experience your sight… you don’t have to understand everything God does to be able to notice He is present.

You don’t have to see the whole staircase to just take the first step.

His word will unfold when needed. Just as the light that goes on in the next room when you enter it. When it’s your time, your way He’ll unfold His truth to you.

Just enjoy the light you’re in right now.

𝑻𝒉𝒆 𝒖𝒏𝒇𝒐𝒍𝒅𝒊𝒏𝒈 𝒐𝒇 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒘𝒐𝒓𝒅𝒔 𝒈𝒊𝒗𝒆𝒔 𝒍𝒊𝒈𝒉𝒕. Psalm 119:130

𝕓𝕣𝕖𝕒𝕥𝕙𝕖𝕕 𝕠𝕦𝕥

As a teacher I know there’s a time for ‘everything’. Sometimes it’s time to pour out knowledge unto your students… at other times it’s better to wrap them in encouragement and patience, or even to correct or rebuke them.

Sometimes it’s even better not to explain the how’s or what’s… but let them explore and find out step by step.

Nothing different when it comes to faith. Sometimes you need the time to explore and find out by experience… at other times you just need to know things first and study or train yourself… sometimes you even need to be rebuked…

𝑨𝒍𝒍 𝑺𝒄𝒓𝒊𝒑𝒕𝒖𝒓𝒆 𝒊𝒔 𝒃𝒓𝒆𝒂𝒕𝒉𝒆𝒅 𝒐𝒖𝒕 𝒃𝒚 𝑮𝒐𝒅 𝒂𝒏𝒅 𝒑𝒓𝒐𝒇𝒊𝒕𝒂𝒃𝒍𝒆 𝒇𝒐𝒓 𝒕𝒆𝒂𝒄𝒉𝒊𝒏𝒈, 𝒇𝒐𝒓 𝒓𝒆𝒑𝒓𝒐𝒐𝒇, 𝒇𝒐𝒓 𝒄𝒐𝒓𝒓𝒆𝒄𝒕𝒊𝒐𝒏, 𝒂𝒏𝒅 𝒇𝒐𝒓 𝒕𝒓𝒂𝒊𝒏𝒊𝒏𝒈 𝒊𝒏 𝒓𝒊𝒈𝒉𝒕𝒆𝒐𝒖𝒔𝒏𝒆𝒔𝒔,…

You don’t need to see the whole staircase to just take the first step. You don’t even need to know how to build the stairs… you don’t need to be perfect or know the whole bible to start believing.. But let God’s word lead you! .

I started out by drawing this girl from @jenskevisser in my own style – then I created this printable out of it- colored it, painted the banner (cut and pasted it) used a stencil and versamagic dewdrops that I got from @lucilight88 her webshop. Soon she wil upload a few of my printables on her webshop so they will be available. 🤪 (By the way: The girl and banner are pasted as a tip-in. So they can be folded to the side so the text is still readable 😉) .

More biblejournaling on my instagram. All drawings and pictures are copyrighted!

november 16, 2019 0

Ademnood

Ademnood.

Mijn longen lijken te barsten. Wat seconden moet zijn lijkt uren te duren. Mijn lijf slaat om zich heen maar mijn spieren verzuren in hoog tempo waardoor het water mij als een dikke gelmassa lijkt te omhullen. Het wilde gezwaai van mijn armen bereikt alleen de honderden lichtblauwe luchtbelletjes die al wervelend het vrije oppervlak ontmoeten. Met geen mogelijkheid kan ik een weg naar boven banen. Ik kronkel en draai, omwentel, ploeter en tol. Maar de knoestige handen met worsten van vingers en zwart omrande nagels omklemmen mijn hals, knijpen de aders en luchtpijp dicht, houden me stug onder water. Adem, nood.

Een verzengende druk in mijn borst. Hoe lang kan dit duren? Ik schop en sla in het luchtledige. De ploppende druk in mijn oren heeft inmiddels mijn ogen bereikt die nu uit hun kassen lijken te puilen. Opengesperd doch niets is zichtbaar, behalve die armen en naderende duisternis. Opwellende tranen lijden schipbreuk nog voor ze mijn ooghoek bereiken en de vloeibare stilte smoort het oorverdovende geschreeuw wat oprijst vanuit het diepste van mijn ziel maar enkel in vage gedachten haar klank vindt. Angst omklemt mijn hart net zo stevig als de monsterlijke handen mijn keel. Met een laatste list probeer ik mijn belager nog te misleiden. Ik laat mijn lijf verslappen alsof alle leven het water insijpelt. Half zwevend, alsof de dood reeds is ingetreden, drijven mijn handen bij mijn lichaam vandaan terwijl mijn hoofd met een traag knikje naar de bodem draait. Maar mijn agressor blijft mij met gestrekte armen het water in persen.

Ik geef op. Diepe eenzaamheid en het gevoel van totale verlatenheid lijkt ineens het angstige geklop van mijn hart te domineren. Ademnood.

Sterven doe je echt alleen.

Wakker worden ook.

#nachtmerries #dromen #biblejournaling #Job Meer tekeningen van mij vind je op Instagram.

oktober 9, 2019 0

Remember the wrong

(scroll down for English translation!)

Vanmorgen herlas ik het stuk in Genesis 42 waar Jozef, na vele jaren van slavernij zowel als jaren van voorspoed, weer oog in oog staat met zijn broers.

Heb je er ooit bij stilgestaan dat Jozef – in de 7 jaar dat hij weer een vrije man was en een zeer hoge positie had bereikt- nooit ook maar gepoogd heeft zijn vader te laten weten dat hij nog leefde? Nooit een reis naar Kanaän ondernam (destijds voor hem iets van 4 dagen reizen). … het lijkt mij aannemelijk dat als hij dat had geprobeerd, dit ook was opgetekend… waarom zocht hij nooit contact? Misschien omdat hij doorhad dat het aan God was en niet aan hem?

Hij besefte dat alles wat hem overkomen was- dat vanwaar hij kwam en welke positie hij destijds in het gezin had- dat de jaren van ellende en slavernij en hoe hij nu onderkoning was geworden, en een vrouw en kinderen had – dat het allemaal te wonderlijk was om simpel toeval te zijn. Laat staan mensenwerk.

Wanneer hij zijn broers ziet herinnert hij zich zijn Goddelijke visioenen als jongen. Hij weet dat God veel voor hem in petto heeft.

Zijn harde woorden naar zijn broers toe zijn dus niet uit wraak. Hij test ze. Hij wil dat ze tot inkeer komen. Wat hadden ze met Benjamin gedaan… ? En terwijl hij doet alsof hij hun taal niet spreekt en ze ogenschijnlijk onrechtmatig behandelt – hoort hij ze berouw hebben over hetgeen ze hun broertje zoveel jaar geleden hebben aangedaan.

God lijkt ons soms ook hard aan te pakken. Maar nooit zonder een lading genade en moois voor ons in petto te hebben.

En soms – wanneer ons onrecht overkomt- moeten we eerst beseffen en berouw tonen voor het onrecht wat we anderen ooit zelf aandeden.

I never gave it a second thought until now; why didn’t Joseph – during the seven years as a free man in his high position – never reached out to his aged father? Never letting his family know he was alive and thriving?

Maybe because he believed it was up to God…

Seeing his brothers made him remember his dreams. He knew the dreams were divine. So his harsh actions towards his brothers wasn’t from a spirit of revenge. It was to enrich his own dreams, and complete the accomplishment of them. It was to bring them to repentance.

God in his providence sometimes seems harsh with those he loves, and speaks roughly to those for whom yet he has great mercy in store.

And the brothers remembered -with regret – their barbarous cruelty against Joseph.

Whenever we think we have wrong done us, we ought to remember the wrong we have done to others, Eccl. 7:21, 22

juni 17, 2019 0

Strength: #BJbibleproject: me’od

We zijn alweer bij het laatste woord in deze shemaserie. Deze maand kijken we naar het woord me’od. Op de website van Lucinde vind je de overdenking en het laatste interessante filmpje van the Bibleproject in deze serie.

Me’od wordt in het Nederlands vertaald naar kracht. Maar eigenlijk is het een woord wat een ander woord versterkt. Een soort bijwoord. Dus onze Lev en nephesh worden door dit woord versterkt naar voor gebracht. En dus stiekem zijn er niet 3 manieren van hoe we God moeten liefhebben (met je hart ziel en kracht) maar slechts 2; maar die twee doen het dan wel op hun meest krachtige wijze.

Hoor, luister, focus – volk van Degene die er altijd was, is en zal zijn- heb je Maker lief, in wat je voelt en denkt en in wat je doet, doe dat met de volledige kracht van je hart; dat is zowel je verstand, je gevoel en al je gedachten. En doe het ook met de volledige kracht van je ziel die je lichaam en al je emoties bevat. Wijd je toe. Wees aan Hem verknocht zo krachtig en fel je met je hele wezen ook maar kan.

Me’od limiteert dus niet de mogelijkheden om God lief te hebben tot een maximum van 3… het verruimt juist de kansen en wijzen tot alles wat binnen jouw mogelijkheden ligt. Met alles in wie en hoe je bent kan je Hem liefhebben.

Ik zou zeggen: grijp je kans 😉

Lees het shema nog een keer. Wat betekent het nu voor je, wat het eerst niet betekende?

Ook deze maand maakte lucinde weer leuke maandpakketjes met daarin een stel diecuts die ik mocht ontwerpen. Ga snel naar haar website. Met de code BJBP-JUN krijg je korting!

We zijn erg benieuwd naar wat jij deze maand middels dit project leert, bedenkt, beleeft en maakt. Deel het vooral in onze Facebookgroep of op instagram. Wees met je creaties en gedachten een inspiratie voor anderen! We gebruiken de hashtags #BJbibleproject en #Bijbeljournalinggroep. Volg ons op Insta of sluit je aan bij de Facebookgroep om, updates en andere creatieve verwerkingen niet te missen!

After 5 months of contemplating on different keywords in the shema we finally have come to the last word. Me’od; mostly translated with the word strength. Lucinde talks about this last word on her blog. There you also find the last bibleproject video in this serie.

As I said me’od often is translated as strength. But actually it’s an adverb that gives extra strength and power to other words. So when we read the shema we actually don’t read 3 ways on how we should love the Lord. But 2; lev and nephesh with all their strength and impact.

So; hear, listen, focus, all you people of the One who was is and always will be. Love your Maker in how you think, what you do, how you feel, with the strength of whole your heart: your brains, mind thoughts and the strength of your soul; body, emotions… just everything in the most powerful way possible.

“me’od,” no matter how you translate it, doesn’t limit the number of ways we can show love for God. Rather, it means everything in a person’s life offers a chance to honor the one who made you.

So: take the chance!

Follow us on insta and let us know what you thought and created during this project!

juni 1, 2019 0

HEART #BJbibleproject 4: Lev

We zijn alweer bij maand 4 in het #BJbibleproject. Met deze keer het woord LEV.

In Rusland betekent het woord Lev leeuw, in Bulgarije is het een munteenheid en in ons kikkerlandje betekent lef zoveel als moed of durf. Allemaal mooie betekenissen waar ik een bepaalde symboliek van het Shema in herken. Maar daar later meer over.

In het Shema staat het voor hart. Maar wat betekent het om God lief te hebben met heel je hart? Met alle lef die in je is?

Lucinde schreef op haar blog de overdenking van deze maand. Je vind er ook een interessant filmpje van @thebibleproject en welke teksten je deze maand, in dit thema kan overdenken en creatief verwerken.

Ook deze maand heeft Lucinde haar best weer gedaan met leuke aantrekkelijk geprijsde maandpakketjes! En ook deze x gebruikte ze weer een stel tekeningen van mij die ze tot diecuts verwerkte. In haar blog vind je een kortingscode, zo geniet je dubbel voordeel.

Net als de vorige maanden probeer ik ook deze keer 3 á 4 x een creatieve verwerking te posten op mijn social media (instagram of op de bijbeljournaling facebookgroep) en ik kan je alvast verklappen… op 1 van deze social media doe ik deze maand een kleine giveaway!

And here we are. Already month 4 in this #bjbibleproject! This months keyword is the Hebrew Lev.

Did you know Lev is lion in Russia? And that it is the monetary unit in Bulgaria? In Dutch the word means as much as guts, or spunk or courage. I find all of these very symbolic when reading the Shema. But that’s something I’ll discuss later.

What does is mean to love God with your heart? Is there an other way? Lucinde wrote the devotional on her blog this month. She also added several verses to contemplate on the subject and the video from @thebibleproject.

As in the past few months I’ll show my thoughts and creativity on social media. Follow me on insta or join our facebookgroup! I can tell you: on one of those I will host a small giveaway…

Lucinde also created -again- these awesome diecuts out of a few drawings of mine. She added them in the monthly packages you can purchase on her website. In her blog you will find a discountcode!

Please share your thoughts and creativity! (#BJbibleproject or #bijbeljournalinggroep) We love to see where and how the Spirit is leading you to in this challenge.

april 6, 2019 0

Why God asks you to sacrifice …

(Scroll naar beneden voor Nederlandse vertaling)

(Genesis 22) The story of Abraham sacrificing Isaac seems to be a cold and harsh way of God to teach Abraham to ‘just have faith’. But what if this test wasn’t about producing faith rather than revealing it?

It makes you (me) look at the story in a complete different way! God already knew Abraham would trust Him. But He wanted to teach Abraham the difference between trusting the promise and trusting the Promiser. If God had promised me a thing, and then would’ve asked me something this contradictonaryb… I simply wouldn’t have understand. But that wasn’t God’s aim.

How about you and me? How often do we lack to see the potential God has given us? When He looks at you He know’s what you are capable of… we just have to learn to trust and believe Him before we will see it ourselves.

I guess- with all my anxieties I’m in faith elementaryschool – but hé – I’m in school and doing the best I can. And when circomstances seem to contradict God’s promises. We’ll just have to learn to trust Him in what He is doing. We’re in elementryschool… so how could we be able to understand the rocket science of faith? We don’t have to. He made us able to just trust!

You can find more of my pictures and thoughts on Instagram

Het verhaal van Abraham die Izaak moet offeren lijkt te veronderstellen dat God offers wil. Of in ieder geval dat Hij wil dat wij Hem willen gehoorzamen en in Hem vertrouwen maar Hij het zelf niet echt wil. 🤔 snap je nog? Het verhaal lijkt in ieder geval op een nogal harde en perverse manier om iemand wat vertrouwen bij te brengen.

Maar wat als God Abraham geen vertrouwen wilde bijbrengen maar juist wou onthullen hoe groot zijn vertrouwen reeds was?

Ik lees het verhaal dan in ieder geval met andere ogen. God kende Abraham goed genoeg om te weten dat hij Hem zou vertrouwen. Maar Hij wilde dat Abraham het verschil zou leren tussen het vertrouwen vanwege een belofte en het simpelweg vertrouwen om wie Hij was.

God had beloofd dat Hij via Isaak een groot nageslacht zou geven en dat Hij Isaak zou zegenen (Gen 21:12) maar leek nu iets te vragen wat regelrecht tegen die belofte in ging. Ik zou er geen ruk van gesnapt hebben…

Wat betreft geloof heb ik soms nog het gevoel op de basisschool te zitten. Maar hé, ik zit tenminste op school 😅 Hoe vaak hebben we niet een misplaatst gevoel van onvermogen, simpelweg omdat we niet alles begrijpen? Wanneer God ons aankijkt ziet hij één en al brok potentie. Hij weet wat we kunnen… en ook al lijken omstandigheden Zijn beloften soms tegen te spreken, en ook al lijkt iets ons soms onmogelijk… Hem vertrouwen is geen hogere wiskunde. We hoeven de wereld niet te begrijpen om te vertrouwen op Hem. En daartoe heeft Hij ons meer dan geschikt gemaakt.

Meer foto’s en gedachten vind je op mijn instagram.

maart 17, 2019 0

LOVE! #BJbibleproject 3: Ahavah

(English translation can be downloaded in attached document below)

Bestaat liefde op het eerste zicht?

Als je de liefde niet meer voelt, is dan je relatie voorbij?

Wat is het verschil tussen liefde en verliefdheid? ‘

Dit zijn enkele vragen die ik tijdens mijn lessen Levensbeschouwelijke Vorming bespreek met klas 4 en 5. In dit kader vraag ik ze ook wel wat hun taal van liefde is. Vaak staren ze me dan wazig aan. Want wat zijn liefdestalen? Ik vertel dan over hoe ik, als pasgetrouwde dame, kon zitten wachten op een bloemetje, een lief briefje of een klein aardigheidje van mijn kersverse echtgenoot. Het maakte niet uit wat, als hij me maar iets gaf waaruit zijn liefde bleek. Mijn geduld werd aardig op de proef gesteld want hubby was niet van de kadootjes. Maar het was wel mijn taal. En dus mistte ik dat. Door het boek van Gary Chapman groeide bij mij het besef dat mijn wederhelft zijn taal ‘dienstbaarheid’ is. Hij staat altijd voor me klaar,hij tankt mijn auto nog voor ik het vraag omdat hij weet dat ik walg van de geur van benzine. Hij doet de was, ruimt op … Zijn liefde voor mij blijkt uit al die kleine dingen die hij doet. Dat heb ik moeten leren zien. En die bloemenen, kadootjes … die koop ik meestal zelf wel.

Aan de andere kant: hij heeft mijn liefdestaal van -attenties geven- leren waarderen; 100 briefjes vol liefdesverklaringen verstopte ik ooit in elk boek, elke schoen, in z’n agenda, in z’n koffer,jaszak, auto … hij kwam er in om en zelfs na maanden popte er soms nog een briefje op. Maar hij leerde ook om mij af en toe tegemoet te komen in het geven van een attentie. Een horloge die ik mooi vond maar nooit voor mezelf zou kopen, een flesje wijn, een plak van m’n lievelingschocolade …En ik leerde om hem liefde te tonen door meer dienstbaar te zijn. Onze liefde blijkt uit wat we doen…

Liefde is niet enkel een gevoel. Liefde is een werkwoord. En ieder werktdat uit op zijn persoonlijke wijze. Het is een kunst om de ander zijn taal teverstaan en te leren spreken.

Luister, Israël! De HEERE, onze God, de Heere is één. Daarom zult u de HEERE, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht. (HSV Deut 6:4-5)

Afgelopen januari zijn we gestart met het BJ Bible project. Elke maand overdenken we een ander kernwoord uit het Sjema. We begonnen uiteraard met het woord Sjema (luisteren) en vorige maand had Lucinde het over HEERE (Ik ben). Deze maand staat het woord liefhebben centraal.

AHAVAH: Liefhebben

Wanneer onze liefde alleen een gevoel zou zijn zou elke onenigheid een serieus risico vormen voor de duur van onze relatie. Natuurlijk voel je liefde,hoor je dat te voelen in een echtelijke relatie… maar geloof me … ik heb ook een heel lange periode gehad dat ik die liefde niet kon voelen. Echt niet. Erg lang niet. Maar we gaven niet op. We voelden ons soort van veroordeeld tot elkaar. En ja, dat voelde soms beklemmend of als een straf. En ik had soms afstand nodig. Maar het gevoel kwam terug. En nu is onze liefde een ‘verknocht zijn’ aan elkaar.

Een grote misconceptie is dat liefde vooral een gevoel is. En dat klopt niet. Wanneer Jurgen en ik flink ruzie hebben (gebeurt gelukkig zelden) zegt hij soms middenin de verhitte discussie “Ik hou van je hoor.” en mijn steevaste antwoord is dan “Ik ook van jou, alleen voel ik dat nu niet zo.” Het klinkt misschien bitsig maar dit antwoord stelt hem gerust. Ik bevestig ermee dat we onlosmakelijk verbonden zijn en dat ons gevoel van verwijdering van dat moment, slechts tot dat moment behoort.

Wil dat zeggen dat we het nooit oneens zijn met elkaar? Nee hoor, we zijn bijna zo verschillend als dag en nacht. Hebben we nooit meer ruzie? Nope. Afgelopen week nog (niet zo ernstig – was ook zo weer over). Liefde is een gevoel, maar staat er tegelijk ook helemaal los van.

In dit filmpje van @thebibleproject wordt dit heel mooi uitgelegd.

Ahava – Love – @ The Bible Project

Ahavah is liefhebben in de meest brede zin. Het is ouderlijke liefde,broederlijke liefde, vriendschappelijke liefde, liefde voor het koningshuis, …

Wanneer in Deuteronomium 7 genoemd wordt dat God van ons houdt wordt er het Hebreeuwse ahavah gebruikt. Omdat God ons liefheeft als een vader. Het is een liefde die verbonden is mijn zijn eeuwige status. Die liefde is dus standvastig, eeuwig en trouw. Dit lezen we ook in Jeremia 31. Zijn liefde is een gevoel wat vergelijkbaar is met de liefde die echtgenoten voor elkaar voelen,de liefde die een papa heeft voor zijn kind. Zijn liefde zit diep. Maar het is niet enkel een gevoel.

God’s liefde is ook een keuze. Een keuze die tot actie aanzet. Wanneer Hij Hosea laat weten hoe het voelt wanneer je partner je bedriegt, of wanneer Hij als ouder ervaart dat zijn kind zich verwijdert, laat Hij weten dat zijn liefhebben niet ophoudt. Hij kiest ervoor om ook dan jou en mij lief te blijven hebben. Zijn liefde is gekoppeld aan zijn eeuwigheid. Liefhebben = gevoel + keuze + actie.

Wanneer Mozes in het Sjema zegt ‘Heb je HEER, je God lief’. Dan roept Mozes op tot deze vorm van liefde.Een liefde die sterke gevoelens oproept maar die ook aanzet tot actie, zelfs wanneer dat gevoel een (lange) poos ontbreekt. Met alles wat ze hebben meegemaakt als slaven en in de woestijn, laat Mozes het volk, en ons weten:

“Luister, laat het goed tot je doordringen, Gehoorzaam de eeuwig aanwezige God. De God die er altijd was, is en zal zijn. En hou actief van Hem, kies altijd voor Hem, ook wanneer je de liefde niet voelt, laat die liefde dan blijken in hoe je doet. …”

Persoonlijkeverdieping

Lees en overdenk deze maand oa. volgende bijbelteksten waarin het woord Ahavahvoorkomt.

Leviticus 19:18, Deuteronomium 7:7-9, Jeremia 31:3, 1 Johannes 4:19, Deuteronomium 4:37

Heb jij ooit ervaren dat je God wat minder liefhad? Hoe was dat? Hoe ben je dat te boven gekomen?

Wanneer je God een poosje niet ervaart kan het helpen wel regelmatig te zeggen “Ik hou van U, alleen voel ik dat nu niet zo.” En je mag Hem vragen iets meer jouw taal van liefde te spreken. Vergeet dan niet ook Zijn liefde te spreken door zo goed als kan te doen wat Hij van je vraagt.

Waaruit blijkt jouw liefde voor God? Wat zijn jouw acties?

Waaruit blijkt God’s standvastige en eeuwige liefde voor jou? Hoe voelt dat?

Creatief

Lucinde maakt voor dit project speciale maandpakketjes die je creatief kunnen uitdagen om hetgeen je leert nog beter te verwerken zodat het langer blijft hangen. Ik ga er in ieder geval ook elke maand mee aan de slag in zowel mijn bijbel als mijn journal. Met de code BJBP-MA krijg je korting!

Art / bullet journal: Zoals je ziet heb ik me in mijn mini journal visueel laten inspireren door het filmpje van the bible project. Je hoeft dus zelf geen grote bedenker of artiest te zijn. Ik plakte eerst scrapbook papier opde achtergrond. Met acrylverf schilderde ik de bergen. Met een poscapen en Staedtler fineliner schreef ik de tekst. En ik tekende in de stijl van het filmpje een poppetje op wit papier. Wanneer je meer van het handletteren bent kan je detekst of enkele woorden ook op die manier in je journal verwerken. Dit doe ikin mijn bijbelbullet (zie je later deze maand op social media)

In mijn bijbel maakte gebruik van decoupage papier en tekende ik een leuk hart en boekrol. Van deze laatste 2 zijn leuke diecuts gemaakt die je bij Lucinde kan kopen. Het decoupage papier plakte ik vast met behulp van spuitlijm, maar je kan ook clear gesso of matt medium gebruiken. Het resultaat hiervan laat ik later deze maand zien op mijn Instagram en in de facebookgroep.

3.-ahavah-english translation Download

maart 2, 2019 0