(Scroll down for English translation)
Tekenen, dat is nog echt wel een dingetje voor veel bible journalers… Het niet kunnen tekenen is sommigen een doorn in het vlees. Want er zijn er zoveel die zulke prachtige maaksels creëren; dat wil je zelf ook! Maar hoe maak je nou zoiets prachtig in je bijbel wanneer een stickpoppetje je al ingewikkeld lijkt?
Lieve dames en heren, laten we hier even heel duidelijk over zijn: Ik kan totaal niet zingen. Jarenlang heb ik verlangend naar een prachtige zangstem maar daar was ik nu eenmaal niet mee gezegend. Op zondag doe ik dus geen poging om zelf op dat podium te staan maar laat ik me, met de rest van de kerkgangers, leiden door het zangteam wat wél gezegend is met zangtalent (hopen we dan :P) Iedereen mag meezingen, maar niet iedereen beklimt dat podium. En al lang niet iedereen verzint zelf al die prachtige liedjes. De één zingt wat harder dan de ander, en sommigen zingen af en toe bewust even een paar toontjes lager omdat het anders echt kraaienvals is, sommige nummers nodigen de één uit om uit volle borst mee te zingen en een ander is bij dat nummer juist liever stil en ingetogen. Niet iedereen zingt graag Engels en anderen vinden die taal veel lekkerder klinken… En in mijn geval: ik zing niet, althans, niet in de buurt van anderen. Ik krijg geen noot door m’n keel. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet genieten kan van muziek. Of dat ik de woorden niet in gedachten kan uitspreken … In de kerk draait het ook niet om het zingen op zich: het gaat om het gezamenlijk grootmaken van God.
Zo is het ook met tekenen. Voor een deel kan je veel leren qua techniek, maar voor een deel is het ook ‘gevoel’. Jezelf vergelijken met ‘de zangleiders’ of liedjesschrijvers onder de biblejournalers is niet eerlijk. Wanneer tekenen je ding niet helemaal is: laat je dan vooral leiden door het talent van een ander; sta toe dat ze je af en toe ‘een nieuw lied’ (techniek) aanleren en voel geen schroom om één en ander na te doen, of om gebruik te maken van sjablonen en tutorials. Wees niet teleurgesteld omdat je het net wat minder lijkt te doen dan de ander!
Aan de afgewerkte tekening van een ander kan je niet zien hoeveel moeite het kostte, hoe vaak de ander moest oefenen voor hij of zij dit kon, of hoeveel mislukte tekeningen er aan vooraf gingen, en al helemaal niet of de hartsgesteldheid erbij hetgeen is wat God verlangt. Je vergelijkt een kinderstemmetje niet met een volwassen stem en een man verwijt je niet dat hij geen sopraanstem heeft. En hé … als je in de kerk staat: kijk jij de mensen naast je erop aan als ze een lied niet kennen? Erger je je aan dat kind wat uit volle borst en met alle liefde meezingt maar er qua toon echt naast zit? Of ben je zelf bezig met meezingen en God grootmaken?
Heel veel valt te leren in het bible journalen, en bible journalen is VEEL meer dan alleen maar tekenen of handletteren… het is spelen met woorden, met kleuren met materialen en vormen… allemaal met het doel: God grootmaken.
Binnenkort (1mei) starten we met de #woordvrouw bible journaling challenge. Met elke overdenking zullen we ook een voorbeeld laten zien van hoe je het zou kunnen uitwerken. We geven ideetjes en soms technieken om te oefenen. Natuurlijk mag je je eigen creativiteit de loop laten gaan. Maar je mag je ook prima laten leiden. Het gaat erom dat we samen God groot maken met onze creativiteit. En dat de één een tekenwonder is en de ander prachtige dingen maakt met stickers en weer een ander ‘gewoon’ imiteert maakt niet uit. Het gaat om het SAMEN grootmaken.
#Gebedspunten
- Dat je tevreden bent met je eigen talent.
- Dat je de vrijheid ervaart om al dan niet technieken te proberen maar jezelf niet vergelijkt met een ander.
- Dat je niet teveel focust op de eisen die je aan jezelf stelt maar je kan richten op waar het echt om draait. Het gaat om je hartgesteldheid!
Drawing, or to be more precise not being able to draw; that’s really a big
thing for many of us bible journalers … to some it’s really a thorn in the flesh. How often do you get inspired by beautiful drawings someone else drew in their bible? When you spend time with God you really want it to look that way, don’t you? It’s more pleasing when you create something gorgeously, almost like it must please God more than just a stick figure, doesn’t it? But what if even a stick figure is way out of your league? We all know it doesn’t matter to God … but why do we?
Dear fellow journalers, let it be clear: I can’t sing. Really, not a note. For years I longed and prayed for a beautiful voice but God never provided. So, I never climb the stage in church, it hurts to say. But instead, along with the rest of the congregation, I allow the worship team to lead me. They are gifted (we hope ;P)! In church everyone is allowed to sing along. But not everyone can write a song that leads a whole congregation in awe and adoration to God. And even those who really have the voice of a nighingale aren’t always gifted with the talent to write or lead. One can sing relatively well when he sings a little louder, while another consciously has to sing a few tones lower, and a third prefers to sing quiet and subdued (or others prefer when he or she does). … And in my case; I don’t sing at all, at least, not when others can hear me. But that doesn’t mean I can’t enjoy the music or can’t express my worship in another way… In church it’s not about the singing in itself: it’s about magnifying God together, with or without a beautiful voice.
So like with singing, journaling isn’t about being very talented. You really don’t need to be a van Gogh. Stop comparing yourself with the worship leaders or songwriters among the bible journalers. It’s not fair! Like worshiping in church it’s ok to let yourself be guided by those who can draw or are gifted with a creative mind; allow them to occasionally teach you ‘a new song’ (technique) and please, never hesitate to use free stencils, free printables, watch tutorials or to decorate with stickers … Do not feel disappointed because you seem to do less than another!
The finished drawing doesn’t show how much effort it took, or how often the eraser was used, or how much practice was needed and it certainly doesn’t say a thing about the condition of heart it was created with!
You don’t compare a child’s voice with a mature one. And you can’t accuse a man for not being able to sing like a soprano. And hey … if you’re in the church, do you keep an eye on those who don’t know the song? Or are you occupied with that child that sings wholeheartedly but really off-key? Or are you worshiping God yourself?
This equation can teach us a lot about our motivation to journal. Bible journaling is so much more than drawing. It’s about writing down your prayers, playing with colors and materials, it’s about shapes and hand-lettering… but most of all: it’s about bringing glory to God!
May 1st we’ll start the #31daysofbiblicalwomen bible journaling challenge. With each devotional we will offer you an idea to journal it. We provide a few tutorials, some techniques to practice and of course several free drawings you can color or trace into your bible or notebook. You can choose to draw yourself or to just copy (by the way: copying is a timesaver if you’re in lack of anything) The goal of this challenge is to exalt God together through our creativity. And it really, really doesn’t matter if one has ‘the drawing skills’ while others decorate with stickers, cutouts or stamps. It’s about glorifying God TOGETHER.
#Pray
• That you are happy with your own God given talent.
• That you won’t compare yourself with others.
• That the challenge will focus you on what really matters: Worshiping God through bible journaling.
(Feel free to share or use content but please handle the credits with care and always link properly 😅)
An angel spoke to Daniël… He touched him and spoke the beautiful words אִישׁ־חֲמֻדֹ֛ות = man of great value (to God), man of high esteem, man that is desirable, man greatly loved. 
Gister was het hier (weer eens) een klusdag. Met grote ijver wijdde manlief zich aan de taak het toilet beneden opnieuw te tegelen. Zoon 1 wilde led-verlichting in zijn inbouwkast en sjouwde op en neer met zwaar materiaal om door de dikke stenen muren te kunnen boren, soldeerbout brandend om qua elektra een en ander te fiksen. Zoon 2 had (eindelijk) eens bedacht dat zijn kamer een grondige schoonmaakbeurt nodig had en was druk in de weer met sop en stofzuiger, heeft en passant gelijk de logeerkamer ook maar opgeruimd en opgefrist. En ik? Behalve dat ik dan hier en dan daar werd geroepen voor een helpende hand, of om de stofzuiger even bij te houden of om na een luidruchtig ‘Ma-ham!’ rustig te vertellen waar dit of dat lag, behalve de ramen lappen, de boodschappen, het koken en het achter iedereen opruimen … ik genoot. Het zonnetje straalde (wat minder handig voor het lappen van de ramen) en ondanks dat iedereen ‘zijn’ ding aan het doen was, hing er een heerlijk gezellige sfeer in huis. Het klussen voelde haast als spelen.
