Ken je dat – van die speelgoed-autootjes die je achteruit moet trekken om ze dan los te laten… en dan schieten ze als een speer vooruit? Nou soms moet je gewoon weer even een stapje terug om daarna in volle vaart weer te kunnen knallen.
Maar boy o boy wat is dat stapje terug doen soms moeilijk. Want soms willen we gewoon kunnen spelen met dat autootje… en in ons verlangen naar dat spelen zoeken we ons onbedoeld suf naar hoe die weer als een speer vooruitging…
Story of my life…
Op dit moment stuitert mijn hoofd alle kanten op… Mijn mooie splinternieuwe stempelset was nog geen 12 uur gelanceerd of het ontwerp was al gejat door Aliexpress… (echt dat is waarom ik al jaren een boycot heb op dat soort sites – ze jatten alles – zijn ook nog eens milieuonvriendelijk en buiten mensen uit – maar dat terzijde…)
Mijn huidige werk is duidelijk niet meer de plek waar ik moet zijn en dus ben ik aan het solliciteren… al wat rondgebeld en gesprekken gehad … met alle stress vandien… en er liggen duidelijke kansen en opties … maar waar kom ik het meest tot mijn recht? Welke kant is dé weg voor mij? Stuiter de stuiter…
Ondertussen zijn mijn twee zoons op zee – niet ongevaarlijk… en mist deze mama haar twee jonkies… het huis voelt leeg… oorlog werkt in deze echt niet mee … empty-nest-syndroom??
Mijn Ipad (waar ik allerlei designs op heb staan en die ik nodig heb voor mijn bedrijf) haperde en liep regelmatig vast… stress… maar een nieuwe is zó duur… zal ik investeren of toch niet??
Owja – mijn huis – drama. Iemand die wil deep-cleanen 😂 ? Ik heb er gewoon geen zin in… echt niet haha
En hoe zit dat met marketing? Wat doe ik goed of juist fout? Hoe breng ik prinsesje Lente en de Kranige Kerels aan de man zonder ze door de strot te duwen zoals de opdringerige ‘coach’ die ik deze week aan de lijn had. Ze wou me een cursus van 5000€ aansmeren – was exclusief – ik had dat nodig (vond ze). En toen ik liefjes zei ‘Ik zal dit met mijn man en buddy bespreken.’ Zei ze ‘Jij bent de CEO van jouw bedrijf, jij bent degene die beslissingen neemt.’ Ik heb liefjes geantwoord “Een goede CEO heeft een sterk team om zich heen verzameld en neemt advies ter harte.” Echt … dat is zó niet de manier waarop ik wil werken… maar ik moet wel leren ‘verkopen’. Marketing hoort (helaas) bij mijn baan als creatief ondernemer. Ik sta achter mijn product en met een leuke live aanstaande 10 mei lijkt de Kranige Kerels me een top kado voor moederdag – maar er zijn grenzen qua verkoopstrategie – ik voel me soms al zo opdringerig… maar mocht je nog twijfelen… neem gerust een kijkje in de webshop!
Anyway- Ik doe mijn best om deze meivakantie echt ‘mij-momentjes’ te zoeken. Maar een belletje hier, mailtje daar, gedachte sus, appje zo… ik blijf ‘aan’. Mijn verlangen naar het speelveld is zo groot dat ik bij momenten niet meer weet hoe ik dat autootje een stap terug kan laten doen. Ben ik de enige?
Dus wat doe ik:
1. Ik heb ik me weer ingeschreven voor de procreate cursus van @GoudenLijntjes. Ja ik vind mijn weg al wel in Procreate. Maar af en toe terug naar de basis is niet verkeerd, dezelfde oefeningen nog een keer doen en daarna nog een keer; het maakt dat je dingen internaliseert… alleen maar goed + het is onwijs leuk. En de eerste x dat ik deze cursus deed heeft me dat zóveel gebracht… dus Anne : here I come!
(Met me meedoen? Dat kan; tot 1 mei is er een flinke korting, maar ook zonder korting is dit ruimschoots de moeite waard!)
2. In afwachting van dat Procreate-feest doe ik af en toe mee met de (gratis) portret-challenge van @magsupyourmind op Instagram. Ook als je GEEN ervaring hebt met portrettekenen: je leert zoveel van toch gewoon doen. Ik zit er zelfs over te denken dezelfde tekeningen in een cartoon-style portretje te vangen!
Ik gebruik hiervoor mijn sakura schetsboek en de ene keer mijn schetspotloden van Winsor and Newton en de andere keer gewoon fineliners.. (Check mijn tips and tools pagina voor de linkjes – je krijgt 10% korting met de code die ik daar noem)
3. En een derde: ik mis de warme zon. Heb gekeken naar een last minute; maar overal zijn nog bepaalde maatregelen en/ of mondkapjes… en die stress wil ik niet. Dus haal ik de zon en warmte naar mij: ik ga voor wat mij-vakantie-momentjes gewoon een keer of twee, drie naar de collageen-zonnebank. I know, is niet heel gezond. Maar chocola en patat is dat ook niet. En misschien haal ik hubby over mee te gaan naar de sauna… of zal ik een x alleen gaan? Durf ik dat?
Nummer 4 is er ook… maar daar wil ik nog niet echt aan. Nee zeggen. Durf ik nee zeggen tegen opdrachten die eigenlijk niet meer in mijn agenda passen? En durf ik langzamer te gaan dan dat mijn brein me toestaat?
Hoe doe jij dat? Wat zijn jouw mij-momentjes? Hoe bewaak jij je eigen grenzen en jouw speelveld?
Ps, volg je me al op Instagram?
Lieve Sara, een stapje terug is helemaal niet erg. De afgelopen maanden heb ik geleerd om dit te doen. Door dicht bij mezelf te blijven. Het was een goede tijd. Mijn advies blijf dicht bij je zelf en doe waar je je goed bij voelt. Check dagelijks even in en voel hoe jij je voelt.
Leeg nest syndroom denk dat dit dubbel is, ja ze zijn er niet je jongens maar ze zijn ook wel ver weg. Ik wens je veel sterkte met je ping pong hoofd en ik denk aan je.. Oh ja, zal eens kijken of mijn kids het snappen als ik op Facebook meld dat ik de kranoge kerels wel erg leuk vindt😜 groet Gerdien
Vervelend te lezen dat je jezelf zo opgesloten voelt in jezelf. Volgens mij heb je eerder in een burn out gezeten en dat maakt je kwetsbaarder voor een volgende. Meestal herken je het snel maar er zijn teveel trickers in de wereld die je herkenningspunten weleens doen vergeten. Even bewust terug naar je basis en opnieuw leren lopen stapje voor stapje. De doelen van de dag “SMART” en kortbij houden. Teveel is nooit goed.
Je hoeft niet elke maand een nieuwe cursus te lanceren.
Ik snap dat je barst van de ideeën en de prikkels. Maar adem in, adem uit.
Je moet er van blijven genieten.
Dus doe die stap terug en overdenk je prio’s.
Heel veel sterkte