(Nederlandse vertaling onder de Engelse tekst!)
David’s innocent newborn died… the Hebrew word מוּת says ‘executed’ or ‘dead as penalty’. God executed a baby. And David arose, went into the house of the Lord and worshiped… The Hebrew word here is שָׁחָה and stands for bowing down, or to prostrate oneself before a superior… so David didn’t arose to start singing in a happy clappy way of worshiping. He didn’t instantly shake of his sadness or grief… but he did instantly acknowledge that even in this harsh, almost cruel moment, God was his superior and deserved his honor and homage.
God’s innocent son also died because of the sin of others. Harsh and cruel so it seems. But only that way sins could be forgiven.
So this advent I want to remind myself to honor God as my superior and to bring Him homage, even when life seems cruel and harsh.
Bible journaling; I tried to draw my niece Jedidjah – because on this page in my bible Solomon is called this way. But the portret totaly failed. So I painted the page in these brownish colors to start over again. But then my heart was reading and listening to the depts of His words again and I only could write these words… 
David had overspel gepleegd en als straf ligt zijn pasgeboren zoontje op sterven. Het Hebreeuws spreekt bij ‘sterven’ over executeren… God executeerd het kind vanwege de zonden van David. En wanneer David hoort dat het kind dood is, staat hij op en gaat naar de tempel om God te aanbidden. Het Hebreeuwse woord voor aanbidden moeten we niet vertalen in de zin van ‘zingen’ zoals dag in de kerk gedaan wordt: nee het staat voor diep neerbuigen voor een meerdere. Wat David doet is opstaan en erkennen dat God zelfs in dit harde zwaar verdrietige moment de Machtige is. David buigt en erkent dat God zijn meerdere is…. dat hij alles te accepteren heeft; ook het verdriet, lijden en de pijn.
God executeerde ook zijn eigen zoon voor de zonde van de mens. Alleen zo was het mogelijk dat de mens vergeven en zondenvrij gemaakt werd. Alleen zo was herstel van relatie mogelijk.
Deze advent wil ik gedenken dat ik – ook in zware en ogenschijnlijk onrechtvaardige tijden- Hem erken als mijn meerdere en voor Hem buig.
Meer journaling en gedachten als dit? Volg me op insta!
Geef een reactie