You are beautiful …

(Scroll down for English translation)

Vriendin, aan jou is alles mooi, niets ontsiert jouw schoonheid.

Hooglied 4:7

Ik schreef al eerder over Hooglied; over hoe het herderinnetje en de grote koning verliefd worden op elkaar. Ze was verre van perfect maar in zijn ogen was er niets verkeerd aan haar omdat hij de bril van liefde droeg.

Zo kijkt God ook naar ons; door de bril van Jezus’ liefdevolle offer. En Hij ziet niets verkeerd.

Jij en ik; we zijn niet perfect, bijlange na niet. Maar wanneer Hij naar jou, naar mij kijkt voelt Hij alleen maar liefde en er is niets meer wat ons ontsiert.

Aan jou is alles mooi!

Bible journaling:

De foto’s spreken voor zich denk ik. Voor de achtergrond gebruikte ik Gelatos (goed dik smeren, dan blend het mooier). Met een stencil en inkt maakte ik er een patroontje op. Op een apart blad tekende ik met pastelpotlood de pauw. Op Vellum (is doorzichtiger) tekende ik de veren. De tekst printte ik. Vervolgens was het alleen nog een kwestie van knippen en plakken. Voor de finishing touch gebruikte ik wat glitterlijm (let op: het vellum kan door vocht kreuken: dus smeer het niet te dik!) Owja, ben ik de enige die er een zootje van maakt tijdens het freubelen? 😅

You are altogether beautiful, my love; there is no flaw in you. Sng 4:7

I wrote about this beautiful book before. How the shepherd-girl and the King fell in love. She wasn’t perfect, yet he looks at her true the color of love and can’t find any flaw. That’s the way God looks at you. At me. I’m not perfect neither are you, but God looks at us through the sacrifice of Christ. And He can’t find any flaw. What He sees in you is beauty: You are altogether beautiful!

Bible journaling: The pictures speak for themself I guess 😅 For the background I used Gelatos, (add enough so it will blend more easy – use a baby wipe to blend) then I used ink and a stencil to add a print and some color. On a seperate piece of paper I drew the peacock. I used pastelpencils (brand Bruynzeel Design). I love pastel: it blends perfectly and soft! But it has to be fixated or it gets messy. The feathers I drew on vellum. Printed the lettering. And after this it was just a matter of cut and paste. I added some glitter for the finishing touch. (By the way: I’m I the only one that makes a mess while journaling 😅?)

februari 5, 2018 0

Prince of Peace

(Scroll down for English translation)

Onze eeuwige God schiep de wereld, en ons, met de bedoeling dat we zouden leven in harmonie en verbondenheid met Hem. God wou dat we veelvuldig konden profiteren van Zijn liefde en van een leven vol blijdschap en schoonheid. Om dit te bewerkstelligen bedacht hij een aantal leefregels. Maar die regels werden al snel gebroken toen Adam en Eva God in twijfel trokken en bijgevolg de verboden vrucht aten. En met deze daad van twijfel stond de poort open voor schuld, pijn en dood. De verbondenheid met God was ernstig aangetast en een verkeerd Godsbeeld kwam de wereld in doordat de mens doorging met het breken van de regels.

God wist dat de mens nooit in staat zou zijn deze schade te herstellen. Maar God had hier reeds op geanticipeerd zoals we kunnen zien bij het verhaal van Jona: God creëerde een vis die groot genoeg was om Jona op te slokken lang voordat Jona de zee in werd geworpen. En zo had God de oplossing al in het begin bedacht. In het begin … was het woord, en het woord was bij God, het woord was God. (Joh. 1:1)

Door de eeuwen heen bleef God zijn volk in herinnering brengen dat de oplossing, de messias, zou komen. Profeten spraken keer op keer weer over de gezalfde en hoe Hij de prijs voor verlossing zou betalen. En met elke profetie werd er weer een tipje van de sluier gelicht over wie, hoe en wat die Messias zou zijn, wat Hij zou doen, hoe ze Hem zouden herkennen. En dus wachtten het volk, verwachtte het volk, keken ze uit naar die dag…

Jesaja was één van die profeten die sprak over degene die komen zou. Hij spreekt over een machtige God, eeuwige vader, geweldige raadgever en een prins van vrede. Ondanks de roerige tijd waarin ze destijds leefden spreekt Jesaja overtuigend en hoopvol over de reikwijdte van Gods macht. De Messias zal zijn als een eeuwige, aanwezige, liefhebbende vader, iemand die vrede brengt in tijden van aanslagen en oorlog, iemand die geweldig advies geeft in tijden dat twijfel en angst lijkt te regeren.

In deze adventstijd mogen wij, mag jij, deze periode van toeleven en verwachten herdenken. Wij weten dat hetgeen wat Jesaja profeteerde (9:6) maar nooit heeft mogen meemaken, werkelijkheid werd; de Messias kwam. Jezus werd geboren. Dit kind is ook nu nog onze – jouw- prins van vrede in een tijd van aanslagen en onrust, hij is onze -jouw- bijzondere raadgever in tijden van twijfel, Hij is een altijd aanwezige, zorgzame en liefhebbende vader die om ons -jouw- geeft en Hij is onze machtige God.

Our eternal God created earth – and us- with the intent that we should live in fellowship and harmony with Him. God wanted us to benefit from His great love and wanted us to experience a life full of joy and beauty. In order to achieve this, He made up some rules. But the rules were broken as soon as Adam and Eve started to doubt Him and ate the forbidden fruit. And with this doubtful act guilt, pain and death came into the world. And the fellowship with God was broken. Man continued breaking the rules and soon blamed God for the consequences; a false concept of God was born.

God knew man would never be able to solve the mess they got themselves into.

But God anticipated on this long before He ever created man. As we can see in the story of Jonah: God created a fish that could swallow Jonah long before he was thrown into the sea. As so, God created the solution way back … in the beginning … was the Word, and the Word was with God, the Word was God (Jhn 1:1)

And through the ages God reminded his people the solution, the Messiah would come. A lot of prophets reminded the people over and over again of this anointed one who would pay the price for redemption. And each time. Prophecy after prophecy, they would give clues about who and how He would be, when He would come and what He would do… so the people awaited and looked forward to the Son of Man prophets talked about.

Isaiah was one of those prophets. He talks about a mighty God, an everlasting father, a prince of peace and a wonderful counselor. Despite of all the troubles they knew; Isaiah reminded the people of Gods power and might. The coming Messiah would be like a father to them; present, caring and everlasting. He would bring peace in times of terrorism and war and with all the reigning doubt He would be their counselor.

This advent we, you, can remember this period of looking forward. We know what Isaiah never lived to see; The Messiah came, Jesus was born. This little child is your prince of peace in troubled times He is your wonderful counselor when doubt seems to reign. He is your Father, your mighty God.

december 14, 2017 0

The wonder of being busy

(scroll down for English translation)

Gister was het hier (weer eens) een klusdag. Met grote ijver wijdde manlief zich aan de taak het toilet beneden opnieuw te tegelen. Zoon 1 wilde led-verlichting in zijn inbouwkast en sjouwde op en neer met zwaar materiaal om door de dikke stenen muren te kunnen boren, soldeerbout brandend om qua elektra een en ander te fiksen. Zoon 2 had (eindelijk) eens bedacht dat zijn kamer een grondige schoonmaakbeurt nodig had en was druk in de weer met sop en stofzuiger, heeft en passant gelijk de logeerkamer ook maar opgeruimd en opgefrist. En ik? Behalve dat ik dan hier en dan daar werd geroepen voor een helpende hand, of om de stofzuiger even bij te houden of om na een luidruchtig ‘Ma-ham!’ rustig te vertellen waar dit of dat lag, behalve de ramen lappen, de boodschappen, het koken en het achter iedereen opruimen … ik genoot. Het zonnetje straalde (wat minder handig voor het lappen van de ramen) en ondanks dat iedereen ‘zijn’ ding aan het doen was, hing er een heerlijk gezellige sfeer in huis. Het klussen voelde haast als spelen.
Sinds augustus heeft mijn focus vooral op mijn werk gelegen. Het was en is flink wennen om meer te werken. Ik vertrek vaak naar mijn werk wanneer hubbie nog in zijn nest ligt en wanneer ik ’s avonds eindelijk op de bank kan ploffen moet hij vaak nog de deur uit. Door de weeks zien we elkaar amper en ook de weekenden zijn vaak meer gevuld dan ons lief is. En dus is er het sluipende gevaar dat we vergeten van elkaar te genieten. Dat we vergeten stil te staan bij het feit dat we een heerlijk gezinnetje zijn en dat God ons viertjes zo bijzonder en wonderlijk heeft gemaakt en bij elkaar gebracht.
En gister was er dat stop-en-sta-stil-moment. Te midden van alle bezigheden trof het me dat ook die drukdoenerij iets wonderlijk en mooi heeft. Het kan. Het mag. We hebben allemaal onze eigen talenten en kwaliteiten en mogen daar veelvuldig mee bezig zijn.
We denken vaak dat we God alleen vinden in de rust of in de eenzaamheid of in een zeldzaam reflectiemoment. Maar God is ook aanwezig in de krioelende drukte van de stad, op het werk en in alle opwinding en commotie. En ook daar en in elkaar kunnen en mogen we Hem ontmoeten! Hij heeft de wereld geschapen juist opdat we kunnen krioelen, kunnen werken en bezig kunnen zijn. Misschien moeten we juist het wonderlijke en de schoonheid van het werken meer benadrukken en het iets meer leren zien als spelen in zijn Creatie in Zijn aanwezigheid!

Hoe groot zijn uw werken Heer, u hebt alles met wijsheid gemaakt, de aarde is vol van uw rijkdommen. Daar ligt de zee, groot en wijd en uitgestrekt; daar leeft krioelend gedierte, net te tellen, kleine dieren en grote. Daar varen de schepen, daar gaat de Leviathan, die U gevormd hebt om hem erin te laten spelen. Psalm 104:24-26

Yesterday we had al lot of jobs to do in and around the house, as usual. Hubbie diligently committed himself to re-tiling the toilet downstairs. Son 1 wanted led-lighting in his built-in wardrobe and sank up and down the stairs with heavy material to drill through the thick brick walls, burning solder to fix the electra. Son 2 finally realized that his bedroom needed a thorough cleanup and was busy with soap and vacuum cleaner, and was thoughtful enough to clean the guest room along the way. And I? Except the helping hand I often was called to give, except cleaning the windows, shopping for groceries , cooking and cleaning up … I enjoyed. The sun was shining and despite the fact that everyone was “doing” his thing, there was a lovely atmosphere in the house. It almost seemed like we were ‘playing’.
Then there was this –stop-and-stand-still-moment … What a beauty there is in being busy! It’s not wrong when you’re occupied and do what you’re good at! We all have our talents and it is a good thing to use them! So, in the midst of all the busyness I smiled, and realized God is here to meet us in our action!
We often tend to think we need to find God in rest or nature or … But He is also near when we work, are busy … in the hustle of the city, in the midst of a multitude. We can meet Him when we are doing our jobs, our chores …
He created the earth and filled it with creatures, innumerable living things… If he only wanted rest and silence He would have made less. We can look on our chores and jobs as a way to play in His creation and meet Him in the hustle and bustle.

How countless are Your works, Lord, In wisdom You have made them all; the earth is full of creatures. Here in the sea, vast and wide, teeming with creatures beyond number – living things both large and small. There the ships move about, and Leviathan which You formed to play there. Psalms 104:24-26

oktober 15, 2017 0

Traveling journal

(Scroll down for English translation)

Vakantie is voor mij een tijd van rust, reflectie en vooral ook opladen. Erbij kunnen rondreizen is een voorrecht wat me daarbij helemaal doet loskomen van (bijna) alles wat ik thuis achterlaat.
Al staan op de Ipad enkele honderden boeken, ik sleur alsnog een bigshopper vol aan leesmateriaal mee. Gemiddeld gaat er elke 2 á 3 dagen een boek doorheen. (We zijn nu 7 dagen weg en ik begin aan boek 5). Lezen doet me de wereld om me heen vergeten, brengt me naar andere tijden en mystieke oorden en laat me kennismaken met intrigerende karakters. Wanneer ik lees vergeet ik alles en iedereen om me heen. Een boek halverwege voor een aantal uren wegleggen is not done. Het moet uit… al moet ik tot de ochtend doorlezen. Daarom lees ik alleen wanneer ik vakantie heb.
Het gekke is dat ik tijdens het reizen haast altijd vroeg wakker word. Normaal hijs ik me ’s ochtends met moeite uit bed maar niet op vakantie. Het frisse ochtendzonnetje en de serene stilte die alleen door tsjirpende krekels en fluitende vogels onderbroken wordt vormen de perfecte achtergrond om te journalen. Journalen is voor mij een vorm van uitrusten, reflecteren en opladen tegelijkertijd. Onmogelijk om dit op vakantie niet te doen.
Waar we ook heen gaan, ik neem dus altijd wat spullen mee. In de caravan heb ik een klein kratje -past precies in een bovenkastje- met daarin mn potloden, pennetjes, schetsblok, 2 bijbels en nog wat andere prullaria.
Manlief slaapt nog…. en ik zit aan m’n tafeltje, mijmerend over dat wat ik lees, denk, voel. Ik ontwerp, schets zoek op m’n telefoon de verschillende vertalingen op, schrijf en teken. Af en toe kijk ik op en geniet van mijn omgeving: gister keek ik nog naar de Finse bergen op dit moment heb ik uitzicht op de Noorse Fjorden. Mooier kan ik ’t niet hebben.

(Ik kan dit nu veilig schrijven en posten omdat broerlief vakantie viert in ons huis.)

To me vacation is a time of rest, reflection and recharge. Traveling is a privilege that helps me forget about my (home)work, my ‘usual’ worries and leaving everything behind so I can focus on me for a while …
Though my Ipad holds a few hundred books, I always carry as much paper as I can. The past seven days I read 4 books – no, not small ones! Reading is a way of leaving everything behind, meeting new interesting people, seeing mystical places (yup, I love fantasy) and enjoying true adventures! When I read a book I completely lose track of time, forgetting everything and everyone around me. Relaxation – Rest!
Strange enough when traveling I always wake up early. (I usually have to drag myself out of bed!) No really, when I say early it like 07:00 in the morning – hubby doesn’t get out until it’s almost noon! And those few hours of silence are my favourite of the day. Birds start singing, early morning sun, a chilli wind, a cup of cheap coffee and a beautiful view on Gods nature. These moments are mine to reflect and recharge. So I journal!
Wherever I go, I always bring some stuff to journal with me. Now, traveling through Scandinavia with our caravan, I have a small crate that fits perfect in one of the upper cabinets. It contains my favourite stuff. What I brought with me? 2 bibles: one Dutch and the other is my beautiful leather bound ESV interleaved one.😍 A sketchbook, my handlettering notebook, pencils (pastel), fixative, my pens, a few washi rolls, some stickers and stencils. That’s it. But it means the world to me.
Hubby is stil asleep. I read, contemplate, pray, sketch, design, write and draw. And once in a while I look up to this awesome scenery: yesterday I enjoyed the mountains of Finland. This morning I’m in awe when I look at the Norwegian Fjords. No better way to recharge!

juli 22, 2017 0

#Woordvrouw 31: Bat-Melech

(Scroll down for English translation)

Always wear your invisible crown!

Lezen: Romeinen 8:14 en Psalm 45:14-16

Hallo, ik ben Bat-Melech, ik ben de dochter van de koning, Je hebt het misschien niet door maar ook al word ik niet zo specifiek genoemd in de bijbel, ik kom er heel vaak in voor. Ik ben het oogappeltje van de koning. Zijn prinses. Hij houdt zoveel van mij dat hij me alles geeft wat ik nodig heb en meer. En als ik wat fout doe, mag ik altijd bij hem komen, wetende dat hij me vergeeft.

Voor de duidelijkheid: ik ben niet altijd zijn dochter geweest. Hij heeft mij, Bat-Melech uitgekozen om zijn dochter te zijn. Hij heeft me geadopteerd. Lang verhaal hoe dat kwam maar soms voelt het alsof ik altijd al bij hem heb gehoord, en soms ook niet en dan verlang ik wel weer naar het leventje wat ik leidde voor ik hier in het paleis kwam. Maar het is maar waar ik naar kijk: het gras is altijd groener waar je het water geeft. Dus dwing ik mezelf te kijken naar alle rijkdom en vooral alle liefde die hij me geeft.

Hij is er altijd voor me. Echt waar. Staatszaken hebben nooit, never, nimmer voorrang op mijn welzijn. Ik mag altijd zomaar zijn kantoor binnenstormen. Hij maakt altijd tijd voor me. Heel bijzonder eigenlijk. Ik moet mezelf ook af en toe in herinnering brengen dat ik dit niet voor lief mag nemen. Het is zo waardevol, maar tegelijk ook zo ‘gewoon’… tja, ik kan het niet goed uitleggen …

Soms geeft hij me niet wat ik wil, en ondanks het feit dat ik me dan heel verwend kan gedragen (of zelfs boos en verwijtend), blijft hij me beschermen. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik soms wel baal dat hij me niet gewoon vertelt waarom. Ik heb het hem vaak gevraagd maar hij zei alleen maar: “Bat-Melech, vertrouw maar gewoon op mij. Als ik je je zin een keer niet geef heb ik daar een goede reden voor. En nee, die reden hang ik niet altijd aan je neus want dan ga je je alleen maar meer zorgen maken. En die zorgen; die heb ik op mij genomen liefje! “… ondanks mijn boosheid bleef hij lief en vriendelijk.

Waar ik eerder het leven maar nam zoals het kwam en niet altijd geloofde in mijn eigen kunnen, liet hij me zien hoe bijzonder alles eigenlijk is. Hoe bijzonder en getalenteerd ik ben. Hij heeft me aangesteld als zijn ambassadeur (ik geef toe, soms ben ik nog in training) en heeft mijn leven een waardevolle invulling gegeven. Ik heb nu echt een geweldige baan!

De koning vindt me, ondanks al mijn tekortkomingen, een prachtige dame. Dat zie ik in zijn ogen, dat lees ik in de briefjes die hij me af en toe stuurt en dat ruik ik aan de bloemen die hij me regelmatig geeft. Hij is een geweldige papa!

Bat-Melech betekent ‘dochter van de koning’. Jij bent Bat-Melech. God is de koning. Jij bent God’s dochter. Jouw naam mag dan niet letterlijk in de bijbel opgetekend zijn; zoveel teksten gaan wel over jou of zijn aan jou gericht. Jij bent gekozen, geadopteerd, gewaardeerd, talentvol, af en toe verwend, maar bovenal een geliefde prinses! (of prins voor de heren die dit lezen 🙂 ) Dus, in wat voor omstandigheden je ook zit: recht je rug, hef je hoofd en always wear your invisible crown! (draag altijd je onzichtbare kroon!)

Doen:

Lees het bovenste nog eens, en vul in plaats van ‘Bat-Melech’ je eigen naam in. Vertel God wat dit met je doet, waar je moeite mee hebt of wat je raakt…

Koop vandaag een bloemetje voor jezelf ; een dikke rijke bos of een enkele roos (of pluk er ergens 1) en zet het in een vaas op een zichtbare plek in huis. Elke keer dat je ernaar kijkt mag je beseffen hoe groot God’s liefde is voor zijn prinsesje en hoe vaak Hij voorziet ik grote en kleine ‘kadootjes’.

Creatief:

De spreuk ‘Always wear your invisible crown’ vond ik helemaal bij dit stukje passen. Het zegt me dat ik altijd met een geheven hoofd mijn omstandigheden tegemoet kan treden. Ik hoef niet te twijfelen aan mijn status! Ik ben een koningsdochter! Omdat ik me dit met regelmaat wil inprenten heb ik deze tekst in mooie handlettering uitgewerkt en er een boekenlegger van gemaakt. Het sjabloon voor de boekenlegger vind je hier, je kan hem uitprinten en zelf met inkt, verf of potlood opfleuren. Ik gebruikte distress ink en heb hem daarna gelamineerd voor ik er een lintje aan maakte.

Dit was de laatste woordvrouw in deze challenge. Morgen nog een ‘En nu blogje’ maar dan is het toch echt ten einde. Laat ons gerust weten hoe je het vond en wat je eraan gehad hebt. Welke ‘les’ was voor jou het belangrijkst? Wat kwam het meest bij je binnen? Je bent welkom te reageren op deze blog, via een persoonlijk bericht, via instagram of via de bijbel journaling groep op facebook. Heb je nog niet alle woordvrouwen overdacht: geeft niet, de blogs blijven online!

Iedereen enorm bedankt voor het meedoen. Het was en is ons gebed dat de challenge veel zegen bracht en brengen zal.
Een extra dank je wel aan Lucinde die met me mee schreef, dank aan het gebedsteam wat gedurende de hele challenge achter ons én alle deelnemers stond en dank aan Jenny Pollett voor het meekijken met m’n vertalingen.

Always wear your invisible crown!

Read: Romans 8:14 and Psalm 45: 14-16

Hello, I’m Bat-Melech, I’m the King’s daughter. Maybe you haven’t noticed yet, but though I’m not specifically mentioned in the Bible, I’m very often in it. I’m the king’s fondling. His princess. He loves me so much that he gives me everything I need and even more. And when I do something wrong, I can always rely on it that he forgives me wholeheartedly.

For the sake of clarity: I haven’t always been his daughter. He chose me, Bat-Melech to be his. He adopted me. Long story, don’t ask, but sometimes it seems like I’ve always belonged to him. And when it sometimes doesn’t I long for the life that I led before I came to this palace. But you know: the grass is always greener where you give it water. So, despite how I feel, I force myself to look at all the wealth and especially all the love he gives me, again and again and again… Nothing can compete with that!

He’s always there for me. Really. State affairs never, ever, ever prevail on my well-being. I can always enter his office, don’t even have to knock! He always makes time for me. Very special indeed. I have to remind myself occasionally that I can’t take this for granted. It’s so valuable, but at the same time so ‘normal’… well, I can’t explain it very well …

Sometimes he doesn’t give me what I want, and despite me acting very spoiled (or even angry and provocative at the time) he’s my steadfast; he continues protecting, caring and providing. I have to confess that sometimes I’m sick of the fact that he just doesn’t tell me why things happen or why he doesn’t give me what I asked for. I often asked him, but he always says, “Bat-Melech, just trust me. If I don’t tell you, I have a good reason to do so. So stop worrying. I’ve taken your burdens because I love you! … and despite my childish anger, he always remains sweet and friendly.

Before, when I took life just as it came and didn’t always believe in my own abilities, he showed me how special everything about me actually is. How special and talented I am. He appointed me as his ambassador (I admit, sometimes I’m still in training) and He gave my life value. I really have an awesome job now!

In spite of all my shortcomings, the king sees me as a beautiful lady. I see can see it in his eyes, and I can read it in the letters he sends me occasionally and I smell it in the flowers he regularly gives me. He’s a great daddy!

Bat-Melech is Hebrew for “daughter of the king”. You are Bat-Melech. God is the king. You are God’s daughter. Your name may not be literally recorded in the Bible; So many texts are about you or are addressed to you. You have been chosen, adopted, valued, talented, occasionally spoiled, but above all: YOU ARE A BELOVED PRINCESS! (or prince for the gentlemen who read this :)) So, whatever your circumstances: straighten your back, lift your head up high and always, always wear your invisible crown knowing you are His!

Contemplate:

Read the text again, and instead of ‘Bat-Melech’ fill in your name. Tell God how this makes you feel.
+ Buy a flower for yourself today; A thick, rich bunch or a single rose (or pick a flower from your garden…) and put it in a vase on a visible place in the house. Every time you look at it you can realize how great God’s love for you, his little princess, is and how often He provides in great and small ‘gifts’.

Creative:

The motto ‘Always wear your invisible crown’ fitted this devotional perfectly. It tells me that I can hold my head up high despite circumstances because I’m protected by my Father, and He always provides! I don’t have to doubt my status! I’m a royal daughter! I wanted this as a constant reminder so created a bookkeeper. You can find the template here .

This was the last biblical woman in this challenge. Tomorrow I will post a final ‘How to continue on my own- devotional’ but after that the challenge really comes to an end. Please let us know how you experienced this journey! What lesson was the most important to you? You are welcome to comment on this blog via a personal message via instagram or the Bible journaling group on Facebook. When you haven’t finished all the biblical women: no worries, the posts, free templates, printables etc remain online!

Thank you very much for participating!
An additional and big thank you to Lucinde who co-hosted this challenge with me, a big thank you to the prayer team and a loving thank you to Jenny Pollett for checking several of my translations!

mei 30, 2017 0

Zelfreflectie?

#zelfreflectie… ik vraag me af waarom het me irriteert – de reclame van boeken en specifieke materialen rond bible journaling… Wat maakt dat ik er humeurig van kan worden?? Waarom en wat triggert het iets diep binnenin mij waardoor dat gevoel van onbehagen omhoog borrelt?

Ben ik jaloers? Waarop dan? Ik hoef de aandacht niet, heb zelf al een aantal vragen (van Amerikaanse uitgevers) tot publicatie laten schieten. En ik ben als de dood voor de stress of het eventuele commentaar; wie zijn kop boven het maaiveld uitsteekt… dus mij niet gezien ….
Wil ik die spullen die ze aanbieden dan hebben maar kan of wil ik er geen geld aan uitgeven? Ik kan eea prima betalen dus dat is het niet; willen is meer de kwestie, maar is dat dan hét probleem? Ik heb niet het idee wat nodig te hebben en heb mijn eigen (journaling) stijl reeds gevonden. Geen reden of behoefte om daarvan af te wijken.

Ik heb er geen probleem mee wanneer mensen happy zijn met een boek of iets wat ze gekocht hebben wat ze stimuleert in het journalen. Helemaal niet zelfs. Journalen is voor mij een wijze van bezig zijn met God en Zijn woord. Dus ik kan niemand kwalijk nemen daar enthousiast over te zijn. Noch ben ik van mening dat je geen geld mag verdienen binnen het christelijke wereldje. Manlief doet het notabene ook.

Waarom stoort het me dan alsnog? Waarom voel ik die weerstand? Is het misschien omdat iedereen, met of zonder tekentalent zou kunnen bible journalen en daar niet persé een workshop voor nodig heeft? (Maar dat dit idee soms -onbedoeld- wel opgeworpen wordt?) Is het omdat ik me wild geschrokken ben van wat een journalingweekend kost (als deelnemer dan)?
Wat ik wel weet is dat ik een beetje wars ben van het ‘ons kent ons’ sfeertje. Je mag iets nog zo goed kunnen, je ‘maakt’ het pas als je kruiwagentjes hebt. Maar dat gevoel ligt mogelijk geheel aan mijn ervaring / belevingswereld.

En ook al vind ik dat je van sommige dingen prima je werk kan maken – ook binnen het christelijke wereldje- het stoort me alsnog dat voor elk wissewasje (in mijn ogen dan) gelijk zo een hoge prijzen worden gevraagd. “Waar is het ‘ze hadden alles gemeenschappelijk’ gebleven”, denk ik dan. En ja, ik snap het hele systeem van winst en belasting ook wel. Maar in mijn ogen moet ELKE vorm van God leren zoeken en aanbidden heel laagdrempelig zijn. En als er dan op facebook een paar dames aangeven graag een keer samen te journalen hoeft er van mij geen aquisitie gepleegd worden om er een ‘echte’ workshop van te maken. Je leert zat van elkaar en dat samen komen om Hem te zoeken maakt het al ‘echt’ genoeg.

NIEMAND moet ooit het gevoel krijgen dat je dure spullen nodig hebt om creatief met Gods woord bezig te zijn. Of dat je persé lessen moet volgen om te kunnen starten. (Praktische info als wat doordrukt op bijbelpapier en wat niet vind je zat op internet en ook op de NL facebookpagina, vraag me gerust de link of het bestand!)

Hiermee zeg ik trouwens niet dat de -overwegend erg aardige ! – dames die dergelijke workshops geven of spullen verkopen erop uit zijn dit gevoel te zaaien. Echt niet! Wat ik van ze meekrijg op social media hebben ze absoluut een welwillend hart op de juiste plek. Dus van mij geen kritiek op hun als persoon! Voor zover ik het zie doen ze eea met volle overgave voor hun Heer… het ligt niet aan hun intentie of inzet!
… dus vandaar mijn oprechte -retorische – vraag waarom het me soms dwars zit. Ik weet het niet.
Wat ik wel weet is dat het me aanspoorde om een journalingochtend aan huis te organiseren: voor nope. En dat het reuze gezellig was en absoluut voor herhaling vatbaar. Het was voor mij echt een drempel die ik over moest maar we hebben er allemaal van genoten!

Het gevoel spoorde me ook aan om mijn stapel mooie papier helemaal te versnijden met mijn splinternieuwe pons om 1300 mini-tabjes te maken en –free of charge– op te sturen naar wie wilde… En privé zowel als via social media ben ik dagelijks wel een uur of meer kwijt aan het geven van tips en truuks… en vooral maar het herhalen van

Maar rechtvaardigt dat mijn gevoel van onbehagen / irritatie ? Ik weet het zo net nog niet. Wie wel??
…I’m a work in progress – vrees ik. 🙈

Meer zien van m’n journaling: volg me op instagram: saralindenhols

januari 31, 2017 0

Journaling step-by-step

I think the pictures say enough.

I use microns, pastelpencils (bruynzeeldesign) and sprayfixative.

When I color I like to go from bright to dark. After every layer, I fixate and let it dry for about a minute before I dive in again. (Foto of the girl I used is made bij Mai An Hoa)

augustus 14, 2016 0

Bible journaling

Hoewel inkt, verf en washitape ook wel leuk is om mee te werken merk ik dat ik qua journalen het liefst blijf bij mijn Micronpennetjes en mijn doos pastelpotloden van Bruynzeel Design.

De laatste tijd werk ik ook steeds meer gelaagd. Dit wil zeggen. Ik teken de ‘buitenlijnen’ met mn micronpen (ik kocht in Amerika een setje met veel verschillende kleuren in de dikte 01) en dan begint het inkleuren. Ikzelf werk meestal van licht naar donker. Ik zet dan de lichtste plekjes in mn tekening aan, fixeer de kleur met spray fixative voor pastel (ik heb die van Talens momenteel maar elke andere voldoet ook – geen haarspray want dat kan op den duur verkleuren of gaan plakken). Pas na het fixeren ga ik verder met de volgende, iets donkerdere kleur.

Het voordeel van dit gelaagd werken is dat de kleuren niet mengen en smoezelig worden, maar dat ze meer in elkaar opgaan. Op deze wijze kan je heel veel kleuren over elkaar aanbrengen waardoor de tekening meer diepte krijgt. Vooral bij ‘haar’ is het effect goed zichtbaar. Het lijkt dan wel of je allemaal sprietjes haar ziet in plaats van gewoon een dik vlak met 1 bruine massa.

Ook bij het tekenen van huid geeft dit een veel dieper effect. Voor bovenstaande tekening bij Psalm 121 gebruikte ik voor de huid maar liefst 1 geeltint, 2 tinten ‘huidskleur’, 2 kleuren rood, 4 tinten bruin en een tint grijs. Zie je niet maar toch ook weer wel.

Ook wanneer je heel klein en fijn werkt (je blijft wel scherpen trouwens) is het tussendoor fixeren erg prettig. Dit voorkomt dat je halverwege de kleur uitveegt over de rest van je blad. Voor de huidskleur van mijn versie van Koningin Wasti gebruikte ik overigens 6 verschillende bruinen, 2 roden, 2 huidskleurige tinten en 2 gelen.

Eigenlijk zou ik nog meer kleuren tot m’n beschikking willen hebben. Weet iemand waar ik losse potloodnummers (of een veel grotere doos) van Bruynzeel design kan kopen? 😇 dan doe ik mezelf een vroeg sinterklaaskadootje 😁😅
Meer journaling? Volg me op instagram! (Naam: Saralindenhols)

augustus 13, 2016 0

BE a Pokémon!

Op social media ontploft momenteel het gristelijke bommetje over hoe occult Pokémon wel is. Volgens mij (onbedoeld?) aangezwengeld door een EO berichtje waarover half gristelijk Nederland valt. Door je in te laten met dit soort series en spelletjes zou je je inlaten met de duivel en je je op zijn speelterrein begeven. Sommige gristelijke sites doen er gretig een schepje bovenop en komen met ellenlange (zeer eenzijdige) verslagen waarom je het beste anti kan zijn. Ze vergeten echter bronvermelding of achtergrondstudie te vermelden, laat staan dat ze een eerlijk beeld van meerdere mogelijke bijbelse interpretaties weergeven…

zucht.

Tijdens m’n theologie-opleiding hadden we het op een bepaald moment over het ‘spookhuismodel’ en het ‘bunkermodel’; bij het ene model zie je overal demonen achter en is e.e.a. al vreselijk snel occult. Het andere model ziet nergens een probleem. Rara waar ik de huidige ‘bom’ onder schaar.

Ik kijk met een gerust hart naar Harry Potter, Twilight of Salem, sterker nog, ik geniet van die spanning en fantasie. Want dat is het voor mij; fantasie. En daarmee begeef ik me niet op gevaarlijk terrein, daar ben ik van overtuigd. Sterker nog, wanneer Paulus aangeeft dat offervlees gewoon door christenen gegeten kan worden, laat hij zich met occultere zaken in dan dat ik nu een pokémonspelletje zou spelen. Offervlees werd gebruik in diverse riten waarbij afgoden direct werden geëerd, opgeroepen en gediend. En hoewel pokémon in oorsprong, qua verhaallijn, geïnspireerd werd door Shintoïstische denkbeelden: noch de serie, noch het spel zijn feitelijke rites in een gevaarlijke occulte wereld. Maar ook Paulus zijn kanttekening mag hier gelden. Heb je het idee dat je zwak staat, door de spelletjes verleid wordt tot afgoderij, of ben je er bang voor: doe er dan niet aan mee. Maar verbiedt het een ander ook niet, en ga er vooral niet dramatisch over doen omdat zij wel iets ‘durven’ wat jij niet durft.

Nog een reden om dit soort dingen niet te snel als occult te bestempelen: Satan’s werkterrein is vooral daar waar je het niet verwacht. Hij werkt in op je geduld, op je gevoel voor tijd (of een gebrek eraan), hij werkt aan je afhankelijkheid van geld, waardering en eigenwaarde…. Je kan je zorgen maken om de ‘grootse’ dingen zoals het al dan niet occult bezig zijn, maar door je daarop te focussen verlies je misschien wel het werkelijke gevaar uit het oog: de kwetsbaarheid van onze kinderen die vaker op school en bij de opvang zijn dan gezellig bij pap en mam thuis, of de kwetsbaarheid van ons huwelijk waar we veel te weinig voor bidden of in investeren, de kwetsbaarheid van ons veel te grote ego en het groteske belang om onszelf te kunnen ontplooien …

Nee, ik maak me geen zorgen om occulte pokémons. Sterker nog: ik denk dat we er allemaal beter eentje kunnen zijn. Want hoeveel moeite doen jij en ik er nog voor om middenin de stad gezien te worden? Als christen wel te verstaan… Hoe belangrijk vinden wij het nog dat mensen ons zoeken én kunnen vinden EN daarbij weten dat we gezanten zijn van de Allerhoogste? Vergelijk eens hoeveel tijd je kwijt bent aan ‘kerkzaken’ … en hoeveel tijd je daadwerkelijk bezig bent om heel bewust een zoutend zout en lichtend licht te zijn? Ziet jouw omgeving je als de eeuwige veroordelende vingerwijzer of als iemand waar ze lol mee kunnen maken zowel als iemand die ze kan helpen bij problemen? Wees nou maar gewoon een Pokémon: iemand waar mensen graag mee omgaan, graag naar kijken, naar toe komen als ze hulp nodig hebben in plaats van dat ze je mijden, en iemand die laat zien hoe groot en machtig de God is die je dient. Zorg er wel ff voor dat je niet op een verkeersgevaarlijke plek staat 😉

(Noot: ik heb het hier niet over mogelijke gevaren die het Pokémonspelletje in het verkeer ed. kunnen veroorzaken , noch over de gepaste leeftijdsgrens van dit soort series en spelletjes!)

juli 13, 2016 0

(K)leren van liefde

Het is relatief gemakkelijk om van je familie te houden, van je vrienden, je aardige buren of van de mensen in de kerk. Aardig zijn en doen is in deze gevallen meer een standaard basisvaardigheid dan een ‘moeite’.

Maar wat als er mensen op je pad komen die jouw eten opeten, jouw baan innemen of hun geloof bij jou op de stoep uiten? Kan je dan nog net zo liefdevol handelen?

In de media gonst het van halve waarheden en hele leugens en het vluchtelingendebat kan niemand ontgaan. Appels en peren worden vergeleken wanneer de ouderenzorg het zogenaamd moet opnemen tegen de kosten van een paar van de honderdduizenden vluchtelingen. Of wanneer ‘onze’ jeugd al amper gehuisvest kan worden (alsof die uitgehongerd uit oorlogsgebied komen en blij zijn met tijdelijke onderkomens en een schamele lening om van te moeten leven).

Het doet me verdriet wanneer mensen zo egocentrisch kunnen meepraten met dergelijk populistische geluiden. Wat als de rollen nou eens waren omgedraaid? Dat wij als docenten, artsen, wetenschappers, bouwvakkers het ene moment nog onze auto staan de wassen en ons bedenken waarheen onze volgende vakantie naartoe gaat, en het volgende moment onze dochters verkracht worden, onze zonen onthoofd, onze huizen platgebombardeerd. Zou jij je kind in een boot zetten wanneer de woeste zee veiliger blijkt dan je eigen land? Hoe zou jij het vinden om overal geweigerd te worden, om te horen dat onder jou en je familie mogelijk terroristen schuilen, dat je een gevaar bent voor de arbeidsmarkt, het eten van de ouderen hun bord afpakt, …?

Naastenliefde tonen kan niet zonder risico’s nemen. Als iemand dat uit ervaring weet is het God wel. Wanneer Hij ons dan in de brief aan de Kolossenzen laat weten dat we onszelf moeten kleden in Liefde, weet Hij wat hij van ons vraagt. En Hij beseft hoe moeilijk het kan zijn om wijs, vriendelijk en beslist te reageren naar buitenstaanders. Toch geeft Hij ons die opdracht. Meer dan dat zelfs:

Want ik had honger en jullie gaven me te eten, ik had dorst en jullie gaven me te drinken, ik was vreemdeling en jullie namen me op (…) alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat heb je voor Mij gedaan.

Je hoeft het als christen niet eens te zijn met de politiek, maar wees liefdevol in je praten over en in je handelen wanneer het over vluchtelingen gaat. Durf te groeien naar dat volgende level in naastenliefde en bewogenheid.

september 18, 2015 0

Bible journaling:

(Scroll down for English translation)

Always wear your invisible crown!

Lezen: Romeinen 8:14 en Psalm 45:14-16

Creatief:

Always wear your invisible crown!

Thank you very much for participating! An additional and big thank you to Lucinde who co-hosted this challenge with me, a big thank you to the prayer team and a loving thank you to Jenny Pollett for checking several of my translations!

Thank you very much for participating!
An additional and big thank you to Lucinde who co-hosted this challenge with me, a big thank you to the prayer team and a loving thank you to Jenny Pollett for checking several of my translations!