Afgelopen week was er een 5daagse mini challenge van @tekenjeboodschap . De #tekenjeboodschapchallenge ging niet om mooi of realistisch kunnen tekenen. Ze gaan er juist vanuit dat iedereen – ja echt iedereen- kan tekenen. Simpele kleine doodles kunnen je boodschap ook nog eens versterken en benadrukken. Icoontjes, symbooltjes en poppetjes kunnen zรณ ingezet worden tijdens een toespraak, training, preek of studie dat de boodschap beter โbinnenkomtโ bij de hoorder.
Wat mij betreft moet elke docent, elke trainer en elke (s)preker deze simpele cursus een keer gedaan hebben… het kost niet veel tijd, je ontdekt dat (ook tegen beter weten in) ook jij kan tekenen + het maakt je boodschap behalve interessanter ook nog eens leuker…
Anyway… na 5 dagen met korte filmpjes en kleine opdrachtjes kwam er de opdracht om jezelf en je beroep te pitchen middels een tekening of filmpje…
Nu wilde ik deze opdracht niet gebruiken om mezelf of mn beroep te promoten… dus ik tekende het bovenstaande plaatje.
2 ringen 23+ = symbool voor mn huwelijk. 2 mannen-symbooltjes en melkflesjes: 2 volwassen zoons. Stapel boeken: bovenop met kruis = symbool voor mijn geloof – maar lees ook graag simpele romannetjes ๐. Wolkje en zon: mijn wisselende humeur (worstel oa met een aantal fobieรซn). Ik sta als docent levensbeschouwing voor de klas. Het schilderspalet als symbool voor mijn creativiteit.
De pijltjes: omdat alles bij elkaar hoort en je de verschillende onderdelen wel kan onderscheiden maar niet scheiden. En dwars door al mijn rollen en activiteiten heen: wil ik het liefst mezelf zijn. En dat zou iedereen moeten zijn.
Dus mijn boodschap is eigenlijk: Be-You-tiful. Wees jezelf. Altijd. En wees dat het liefst!
Meer van mijn geteken en de #tekenjeboodschapchallenge op mijn instagram.
No itโs not a #fridayintroductions ๐คช almost. @tekenjeboodschap is a Dutch company that hosted a challenge this week. They say EVERYONE can draw. And after this week Iโm really convinced this is a fact!
Their 5day challenge ended with this assignment to pitch yourself and your professionโฆ BUT I donโt want to use these skills to promote my own messageโฆ (maybe a little because I really think my students would benefit from visual elements!) But I want to use this #drawingyourmessage the other way around: to be able to draw someone elseโs message within the time heโs talking, teaching or preaching- I want to upgrade my #sketchnote skillsโฆ thatโs why I really liked this challenge. โฆ so back to the my Pitch and what you see in it (hope it was obvious without my explanation ๐คช)
* 2 rings and 23+ (resembling my happy marriage!) * 2 baby milkbottles with numbers 19 and 21 and male symbols (age of both my sons) * stack of books with on top the bible (I am a christian – but I also like to read simple novels ๐คช) * rainy cloud and sun: resembling my moodswings and my #fightingdepressionandanxiety * My Job as a (High school) teacher – teaching about religion and Life philosophy) *painting as a symbol for my creativity *arrows: everything is connected : you cannot separate each part, just differentiate.
Neither of these defines who I am and yet theyโre all importantโฆ Iโm not my job, my skills or hobbiesโฆ Iโm me. And you know: being yourself through it all often is the hardest partโฆ And when it all comes together I mostly want to spread the message BE-YOU-TIFUL ; you are Gods original creation!
1: hij stond voor een dreigende koning maar was zich meer bewust van de grotere Macht dan van welke aardse groothejd dan ook. Zo mogen ook wij ons meer bewust zijn van Gods aanwezigheid wanneer we onze uitdagingen aangaan.
Soms stuurt God je niet naar een volgende uitdagingโฆ soms zegt hij simpelweg โMijn kind, het is nu even geen tijd meer voor drukte, openbaarheid, doen of gehaastโฆ nu is het tijd dat je je een poosje terugtrekt, op adem komt, je je door Mij laat verzorgenโฆ even back to basics!โ
Soms moeten we net als Elia ons weer even leren focussen op de geest van Gods wet en niet op de letter ervan. God laat zich niet begrenzen door onze traditionele ideeรซn van wat goed of fout is, rein of onrein of van wat wij denken dat โhoortโ.
De beek droogde uit vlak voor Eliaโs ogen: God wil dat we op Hem vertrouwen, niet op zijn voorzienende geschenkenโฆ
Ik maakte gebruik van Jane Davenport krijtjes (net als Gelatos) en stencils; te verkrijgen bij @lucinde. De kraai waterverfde ik op een apart vel en knipte/plakte ik. Ik hou de tekst graag leesbaar: dus de plaksels over de tekst maakte ik vast met 2 aan elkaar gelijmde post-it blaadjes: zo haal ik ze er ook makkelijk weer af!
Lessons from Elijah in 1 Kings 17;
When he stood before king Ahab; he was more conscious of the presence of someone greater than an earthly kingโฆ as should we when we face out challenges.
Sometimes God fatherly says โThere, my child, youโve had enough of this hurry and publicity and excitementโฆ hide yourself by the brook I show you and let me feed you for a whileโฆโ
The โuncleanโ ravens brought his food… As Elijah we sometimes need to put away traditional ideas of clean/ unclean, wrong/ right, so God can emphasize on the spirit of the law before the letter of the law.
But the brook dried up; God wants us to trust Him, not His giftsโฆ
I created the background of this page with Jane Davenport crayons and stencils I got from @lucilight
The raven I watercolored, cut and pasted on top. With a micron fineliner I added my thoughts.
Er was zoveel wat hij wilde vertellen, zoveel inzichten en openbaringen die hij wilde delen. Wilde hij alles met de juiste grandeur en finesse opschrijven, zou elk woord en elke zin vol symbolische dubbelzinnigheden moeten staan. Waar begon hij?
Jesaja wreef over zijn voorhoofd, met duim en wijsvinger gelijktijdig de contouren van zijn wenkbrauwen volgend. In gedachten verzonken sloot hij zijn ogen.
Het was alweer 700 jaar geleden dat het beloofde land daadwerkelijk het land van Israรซl was geworden. Gedurende 400 jaar had God geestelijke, militaire en politieke rechters gestuurd om het land te besturen. Maar, ontevreden als altijd, wou het volk meer. Net als de naburige landen had het een koning gewild. En die hadden ze gekregen; eerst Saul en toen David. Na de dood van Davids zoon koning Salomo, was het volk in een burgeroorlog verstrikt geraakt en in 2 delen uiteengevallen.
Inmiddels had het noordelijke rijk, Israรซl, alweer 18 koningen gekend. Geen van hen hadden ook maar iets goed betekend voor het volk. Allen hadden zich opstandig getoond ten opzichte van God. Het zuidelijke rijk, Juda, had iets minder pech gehad; niet alle elf koningen waren even slecht geweest. Er hadden er zelfs een paar tussen gezeten die werkelijk een goede poging hadden gedaan om God te gehoorzamen en het volk weer naar Hem te leiden. Maar het volk was nog steeds hoogmoedig en verwaand. En verschrikkelijk als het ging om uitbuiting van de armen.
Even dacht hij terug aan zijn vader Amoz; de godvruchtige man die hem de naam Jesaja had gegeven. Met hetzelfde Hebreeuwse stamwoord als de naam Jozua betekende zijn naam โDe Heer redtโ. Amoz had deze naam gekozen uit overtuiging dat God zou ingrijpen en zijn volk, ondanks hun ongehoorzaamheid, zou redden van alle politieke en geestelijke dreiging. Maar Jesaja zelf was ook overtuigd van de onontkoombaarheid van een goddelijk oordeel. Het aanhoudende onrecht zou eerst vernederd moeten worden.
Het was een sombere tijd. Het was het jaar waarin Koning Uzzia was overleden. Uzzia was bijna 70 jaar geworden. Zijn koningschap begon al toen hij zestien was! Als koning en man had hij gezocht naar Gods wil. Hij had militaire overwinningen behaald, had zich een uitstekende generaal, strateeg zowel als bouwmeester getoond. Maar alle zegeningen ten spijt was Uzzia afgedwaald en God had hem gestraft met een huidziekte.ย Na zoveel trouwe inzet was ook deze koning ten val gekomen. Waar ging het naartoe met de wereld? Het was hoog tijd dat er weer een profeet opstond die het volk Gods weg zou wijzen.
En toen ontving Jesaja een visioen;
In luid gedonder, met dikke kronkelende rook en terwijl de aarde op haar grondvesten leek te schudden verscheen God zelf aan Jesaja. Jesaja zag Hem zitten op een hoogverheven troon, gekleed in een mantel van eer en waardigheid. Het mocht duidelijk zijn: ook al was het een komen en gaan van aardse koningen; de werkelijke koning was nog steeds God zelf. De Almachtige liet zich niet begrenzen tot het einde van het tempelterrein en zelfs wereldlijke machten konden Hem niet beteugelen. De hele schepping was Zijn eigendom. God was werkelijk, puur en heilig. ย Dit aanschouwen van Zijn Majesteit leidde bij Jesaja tot een diep pijnlijk zondebesef. Bijna ging hij aan het kwellende gevoel ten onder toen een engel zijn lippen aanraakte met een gloeiend hete kool. Direct en zonder enige twijfel wist hij dat dit kooltje ย symbool stond voor de verzoenende kracht van offers. God zelf gaf dit offer aan hem om hem geschikt te maken. Diepe ontroering en dankbaarheid lichtte in hem op toen God vervolgens zei โJe schuld is geweken, je zonden zijn teniet gedaan.โ Wie was hij dat God zich met hem verzoende in plaats van andersom? Het visioen ging verder zonder dat God hem iets opdroeg of een bijzondere taak gaf.ย En hij besefte dat de Eeuwige zocht naar iemand die bereid was, iemand die het antwoord wilde zijn op Zijn prangende vraag. Iemand die net zo graag het volk en de wereld met Zijn liefde wilde bereikenโฆ
Dus toen in de donder Gods stem weerklonk โWie zal Ik sturen?โ twijfelde hij geen moment; โHier ben ik Heer, zend mij!โ
God dringt Zijn wil niet op maar verlangt vrijwilligers die Zijn liefde willen verkondigen. Hij zoekt geen mensen die vol van zichzelf voor Hem uitlopen. Hij zoekt mensen die het antwoord willen zijn op Zijn vraag. Hij zoekt zondige, onbekwame mensen die Hij geschikt kan maken. Mensen die Hij kan zenden. Wat is jouw antwoord?
โWie zal ik sturen?โ
Hier ben ik Heer, zend mijโ
Ik verwerkte dit tekstgedeelte in mijn Illustrated Faith bijbel. Ik maakte de tekening van hoe Jesaja (hoe hij er in mijn hoofd uitzag) op een apart blad en maakte er een printable van. De kleurige achtergrond maakte ik van wateroplosbare krijtjes van Vicki Boutin in combi met een paar leuke stencils. (Ik verdeel de kleuren over het blad en wrijf ze uit met een licht vochtig doekje, met een stencil en een vochtig doekje neem ik dan weer kleur ‘weg’ of met versamagic inkt voeg je extra kleur toe.)
Verder gebruikte ik ook letterstickers en tekst stickers van Tim Holtz; alles voordelig verkrijgbaar via de webshop van @Lucinde (warm aanbevolen :)) Deze maand krijg je bij elke bestelling gratis de printable waarop oa. ‘mijn’ Jesaja en mijn ‘Paulus‘ staan. Je vindt in haar webshop ook nog meer printables en diecuts van mijn tekeningen.
Op instagram vind je meer van mijn creaties. Vragen? Neem gerust contact op!
(Niets van deze website mag zonder mijn toestemming gedeeld of verspreid worden. Bronnen voor dit verhaal, naast de Bijbel zelf, waren oa. de studiebijbel, David Guzik commentary en een studiemap van de ETA)
Mijmerend staarde hij voor zich uit. De grond onder hem voelde klam en koud. Aan de muren kleefde een benauwde duisternis. De lucht was zwaar en broeierig. In de gang weerklonk het zachte gejammer van een opgesloten en gekwelde ziel. Rammelende sleutels vergezelde het weerkaatsende gestamp van een van de bewakers. In de verte hoorde hij het geratel van vele handkarren en de kakafonie van handelende verkopers. Zijn gedachten dwaalden naar de marmeren straten en het eeuwige gekrioel van de zonovergoten markt. Het naderende onheil van een executie hing hem zwaar boven het hoofd. Toch kon de duisternis hem niet raken. Hij had onverwacht de ware helderheid van Geest ontvangen en ervoer een vurigheid die hij nooit voor mogelijk had gehouden.
Zelfs in deze roerige en onrustige tijd, hier in de gevangenis, overheerste in hem een diepe vrede. Voorzichtig maar niet onzeker hief hij met zijn donkere bariton een loflied aan. Even bestonden er geen donkere muren, was de realiteit van deze plek slechts een verre illusie, was er geen knagende honger, vluchtte elke vorm van angst. Een geladen stilte daalde neer, geluiden om hem heen verstomden.
Hij was dankbaar. Ook wel enigszins teleurgesteld. Misschien een tikkeltje weemoedig. Berustend. Er waren christenen en gristenen; medegelovigen die met een oprecht verlangen en met volle inzet hetzelfde nastreefden als hij, maar er waren ook gelovigen die hun oude natuur van competitie en rivaliteit nog niet hadden kunnen afleggen. Ergens begreep hij ze wel. Maar ook weer niet. De oude โPaulusโ zou heetgebakerd allerlei verwijten hebben uitgekraamd. Zijn โoude ikโ zou zich in de steek gelaten voelen, ongewaardeerd, mogelijk zelfs in de rug gestoken. Maar hij had het Licht geproefd en berustte. Niet dat hij opgaf. Dat nooit. Hij rekende het ze gewoon niet aan. Ergens voelde hij misschien wat verdriet, treurde hij om de houding en vooral om de gemiste kansen die ermee gepaard gingen . Maar Hij was boven alles dankbaar, want God had hem zoveel gegeven, zoveel laten zien, zoveel vergeven.
Natuurlijk vond hij het als mens moeilijk dat er over zijn hoofd heen geprofiteerd werd van zijn gevangenschap. Dat er gristenen waren die โsoort van- blij waren dat hij even uit beeld was zodat ze zelf in de spotlights konden staan. Onbedoeld hadden zijn positie en bekendheid ervoor gezorgd dat anderen zich met hem gingen vergelijken. Er was een jaloersheid ontstaan en een wedijver. En al was het maar een klein groepje, hun ongenoegen had luid genoeg geklonken. Het had zelfs anderen geรฏnfecteerd.
De roddels waren hem wel vaker ter ore gekomen. Het had hem echter totaal niet geรฏnteresseerd of hij technisch goed kon preken, of hij wel welbespraakt en geleerd genoeg overkwam. Of hij meer of minder Hebreeuwse woorden gebruikteโฆHoe vaak hij bij wie op visite ging…
Daar draaide het toch niet om? Maar blijkbaar had het anderen wel wat uitgemaakt. En nu hij gevangen zat werd het niet onder stoelen of banken gestoken dat er ook betere opties dan hem waren, dat hij zo zijn fouten had. Laag was het. Zielig.
Maar wat maakte het uit? Wat maakte het uit wie op de voorgrond stond? Als er maar gepreekt werd! Als er maar mensen werden bereikt met de meest grote, mooie en waardevolle boodschap ooit! En dus, alle weemoed ten spijt, ervoer hij vooral vreugde en dankbaarheid. Als hij dit alles zou overleven; dan leefde hij niet voor de goedkeuring van andere christenen. Hij leefde met volle inzet voor Christus! Zou hij sterven; dan was dat winst. Want hij wist waar hij na zijn dood zou opstaan.
Paulus sloot zijn ogen. De muren hoorden zijn zachte doch vastberaden gefluister;
โWant voor mij is leven Christus en sterven winst.โ
(Ik maakte de tekening met pastelpotlood en verwerkte hem daarna in mijn bijbel. De letterstickers, kruis-stencil en inkt kan je vinden in de webshop van @lucinde. Ze verkoopt ook diecuts, gemaakt van mijn tekeningen en prachtig faith papier; handig wanneer je met een scrapbook stijl zoals op de bovenste foto wil biblejournalen. Biblejournalen vereist dus totaal geen tekentalent!
GRATIS: Wanneer je deze maand wat via Lucinde haar webshop bestelt ontvang je gratis een printable met onder andere โmijnโ Paulus. (Zie foto hieronder.) Andere printables kan je er voor slechts 1โฌ aanschaffen!
Meer van mijn maaksels vind je op instagram. Vragen over hoe ik eea maak of heb tips nodig: neem gerust contact op via instagram of het contactformulier!
(This time no translation – please comment, contact or email me when you really want to receive an English translation other than google translate ๐)
Het leek wel alsof er een smet op hem lag. Hoe kan je een kind nou een naam geven waarbij iedereen denkt aan een dief? En dat alles vanwege iets wat hij tijdens het geboren worden had gedaan. Alsof hij toen bij volle verstand was. Zijn broer was het eerst geboren, harig als hij kwam werd hij Esau (behaard) genoemd. Maar met het eruit komen had hijzelf klaarblijkelijk de hiel van zijn broer gegrepen. Alsof hij eerst had willen zijn, alsof hij toen al dacht aan het eerstgeboren recht.
God had voor hun geboorte een profetie over hen uitgesproken; haar zoons zouden rivalen zijn, beide zouden aan het hoofd van een natie staan maar de oudste zou uiteindelijk de jongste dienen. Was dit wat ze noemden โself fulfilling prophecyโ?
Logisch dat hij met die naam jaloers was geweest op zijn broer. De broer die overal goed in was. Die door vader werd gekoesterd als โ de grote jagerโ. Had hij anders kunnen handelen dan dat hij deed? Esau had zijn geboorterecht al verspeeld met de linzensoep. Hoezo was hij dan de bedrieger toen hij de zegen in ontvangst nam in plaats van Esau?
Hielgrijper hadden ze hem genoemd. Oftewel bedrieger, dief. Jakob.
Het leek een eeuwigheid geleden. Intussen was hij 2 vrouwen en kinderen rijker. God had hem veel gegeven. Zelfs een nieuwe naam. Hij had er flink om gevochten; een dergelijk gevecht had hij nooit meer gevoerd. Het was alsof hij, destijds, een worsteling met zowel zichzelf als met God gevoerd had. Dus had hij na afloop om een zegen gevraagd. Die zegen kwam in de vorm van een nieuwe naam. Een naam vol van belofte. Israรซl; God strijdt. God heerst.
Het was een eyeopener gebleken en tegelijk ook niet. Hij had in zijn leven zo geworsteld met alles en iedereen. Zo moeten vechten om zijn plek. En met deze naam zei God eigenlijk โJij hoeft niet te strijden. Dat doe ik. Ik, jouw God, ik strijd. Ik ben degene die heerst. Niet jij. Ik ben degene die jouw weg baant, niet jijzelf, want het houdt niet op met jou.โ Deze naam, met de belofte dat God voor hem zorgen zou, dat Hij de toekomst in de hand had zelfs tot ver na zijn dood, had hem gesterkt in het tegemoet treden van zijn broer. Het onderling strijden met Esau was opgehouden. Maar daarmee niet de worstelingen des levens. Zijn dochter was tot schande gebracht en daarmee kwam ‘gedoe’ in alle hevigheid terug, en vanaf dat moment waren ook zijn zoons verwikkeld in de strijd. Nu stond niet alleen hij โ tot in de verre omgeving- bekend als een bedrieger, maar ook zijn zoons. Hij was bang geweest voor hun veiligheid. Had gevreesd dat ze als stam volledig weggevaagd en gelyncht zouden worden.
Maar God had hem bij zich geroepen. God had herhaald dat hij dan wel โ Jakob, bedriegerโ heette, en dat hij onder die naam bekend stond. Maar God herinnerde hem aan Zijn beloften; Hij zou voor hem strijden. God zou zijn weg banen, ook al zag Jakob dat zelf niet. Het verleden โ de Jakob- zou in schril contrast staan met de toekomst โ Israรซl.
Vanaf dat moment lukte het hem- met vallen en opstaan- om te blijven zien, hopen en geloven op die beloften. De hielgrijper, de dief en de bedrieger waren niet de rollen die God voor Hem had weggelegd. Hij was Israรซl; degene waarvoor God strijdt. En ja er waren momenten dat hij verviel in zijn oude gedrag; dat hij de beloften uit het oog verloor en zich weer Jakob waande. En velen zagen โ net als hijzelf in de spiegel- slechts de man, en niet de belofte.
Maar hier lag hij nu op zijn sterfbed. Zijn zoons rond hem verzameld.
โKom en luister, zonen van Jakob, de man, luister naar je vader Israรซl, luister naar de belofte, naar dat wat komen gaat.” (Genesis 49:2)
Hij was Jakob, de man. En de man zou sterven. Maar hij was ook Israรซl; het volk en de belofte. En God zou nooit ophouden met strijden. Telkens wanneer zijn namen geschreven of genoemd zouden worden, mocht duidelijk zijn dat ieder mens de neiging zou hebben om zelf voor zijn plek te vechten maar dat alleen God, de Eeuwige, zou heersen. De eigen geschiedenis zou in contrast staan met de beloften en de toekomst die Hij in Zijn hand houdt.
Want God was er altijd al bij, is er nu en zal er zijn. Toen, nu en dan.
Als de Heer het lot van zijn volk ten goede keert, zal Jakob juichen, Israรซl zich verheugen. Psalm 14:7
Meer biblejournaling van mijn hand vind je op mijn instagram. Biblejournaling printables met mijn tekeningen zijn te verkrijgen via Lucinde haar webshop.
It was as if there was a blot on him. How could theyโve ever given him an name that made everyone think of a thief or a deceiver? All because of something he had done while being born. As if he was fully responsible for that. His brother was the first born, hairy when he came out he was called Esau (hairy). But when he himself got out, he apparently grabbed his brother’s heel. As if he had wanted to be first, as if he was already thinking about the right of the firstborn.
Before they were born, God had prophesied to this mother; her sons would be rivals, both would lead a nation one day, but the oldest would eventually serve the youngest. Was this what people called “self-fulfilling prophecy”?
It was only logical that heโd been jealous of his brother. The brother which was good at everything. Their father cherished “the great hunter”. Could he have acted differently than he did? Way before his biggest so called deception Esau had already lost his birthright with lentil soup. Who should be called the real supplanter?
They had called him a heel grabber. Cheater, thief, supplanter.
It seemed an eternity ago. In the meantime, he married 2 women and many children richer. God had given him a lot. Even a new name. He had wrestled for it; in a wau he never fought again. It was as if, at that time, he had struggled with both himself and God. So he asked for a blessing afterwards. The blessing was given in the form of a new name. A name full of promise. Israel; God is fighting. God rules.
It turned out to be an eye opener and at the same time he couldnโt see more than before. In his life he had struggled so hard with everything and everyone โฆ He never was given anything by chance, always had to fight for his place. And with this new name, God actually said “You don’t have to fight.” I will. I am your God, I will prevail. I’m the one who reigns. Not you. I am the one who is paving your way, not you, because it doesโnt stop with you. ” This name, with the promise that God would take care of him, that He controlled the future far after his death, had strengthened him in meeting his brother after all those years. The conflict with Esau had ceased. But not the struggles of life. His daughter was brought to shame and with that, the fighting and struggling came back in full force, and from that moment on his sons were involved. Now he surely was known as the cheater, also his sons. He had been afraid of their safety. Had feared that they would be wiped out and lynched as a tribe.
But God reached out to him. He repeated that at birth he was given the name of a “deceiver,” and was known by that name. But God also reminded him of His promises; He would fight for him. God would make his way, even though Jacob himself wouldnโt see. The past – the Jacob – would be in contrast to the future – Israel.
From that moment on he succeeded – by trial and error – in continuing to see, hope and believe on those promises. The heel grabber, the thief and the supplanter were not the roles that God had set aside for Him. He was Israel; the one for whom God fights. And yes there were times when he fell into his old behavior; that he lost sight of the promises and and there were moments he looked at himself as Jacob again. And many saw – just like he did in the mirror – only the man, not the promise.
But here he was, laying on his deathbed. His sons gathered around him
โCome and listen, sons of Jacob, the man, listen to your father Israel, listen to the promise, to what is yet to come.โ (Genesis 49:2)
He was Jacob, the man. And the man would die. But he was also Israel; the people and the promise. And God would never stop fighting. Whenever his names were written or mentioned, it would be clear that every person could tend to fight for his own place, but that only God, the Eternal one, would reign. Menโs own history would always be in the shade of His promise; the future in His hands.
Because the Almighty always was, is and will be.
When the Lord restores the fortunes of his people, let Jacob rejoice, let Israel be glad. Psalm 14:7
(More bible journaling on my instagram. Go to Lucinde her webshop when you’ld like to purchase some biblejournaling printables with my drawings. I used a photo I found on Pinterest as an inspiration for my journaling but can’t seem to find the photographer so can’t tag him / her. )
โIk zag een andere machtige engel uit de hemel neerdalen. Een wolk omhulde hem en de regenboog was om zijn hoofd. Zijn gezicht was als de zon en zijn benen waren als zuilen van vuur. Hij hield een kleinere boekrol geopend in zijn hand. Hij zette zijn rechtervoet op de zee en zijn linkervoet op het land. Hij riep met luide stem, zoals een leeuw brult en daarna lieten zeven donderslagen hun stem horen.โ (Openbaring 10:1- 3)
Hij riep zoals een leeuw brult โฆ De leeuw wordt wel eens de koning van de dieren genoemd. Bewoners van gebieden waar leeuwen actief zijn weten dat met deze dieren niet te spotten valt. Ook in het oude Israรซl kwam de leeuw voor en dus wisten de schrijvers van de bijbel waar ze het over hadden wanneer ze iets of iemand met een leeuw vergeleken.
In de bijbel wordt het beeld van de leeuw op vele wijzen gebruikt. Zo wordt omschreven dat hij ontzagwekkend is maar ook angst inboezemt. Hij geldt als symbool voor koningschap (oa. 2 Kron 9). Maar kan ook staan voor dood en verderf (oa.Psalm 22, Ez 22). Maar in het brullen van de leeuw zit iets wat zowel majestueus, angstaanjagend als indrukwekkend beschouwd kan worden.
In real life, brult een leeuw vanuit een territoriaal gevoel. Door het laten galmen van zijn stem laat hij andere leeuwen weten dat hij in de buurt is. Zijn positie wordt duidelijk. Tegelijk is het ook een waarschuwing. Want met de kracht van zijn gebrul wil hij ook duidelijk maken hoe krachtig en machtig hij verder is; er valt niet met hem te spotten! Wie zijn gebrul aanhoort moet zich dus nog een keer extra bedenken voor hij verder wandelt in zijn territorium. De meeste leeuwen brullen het vaakst in de ochtend, bij het opkomen van de zon. Dan worden ze namelijk het meest actief.
Wanneer Jezus, de leeuw van Judah, wederkomt, kunnen nog zoveel wolken hem omhullen: Zijn licht zal zo stralen dat er dwars door die wolken een regenboog van hoop verschijnt. Het kwade zal verteert worden en hij zal zijn heerschappij innemen; aan de ene kant zal hij laten weten te regeren over alle wateren, en aan de andere kant zal zijn territorium zich ook uitstrekken tot alles op en in het land. En dan zal Hij brullen als een leeuw. Hij zal laten weten dat hij net als voor de leeuw in de ochtend, het nu Zijn tijd is om in actie tekomen. Zijn toon zal kenbaar maken dat er met Hem niet te spotten valt. Hij zal laten weten wat ZIJN territorium is en welke positie hij daarin inneemt.
Zijn stem zal erkenning eisen. Zal vol glorie en kracht zijn. Zijn stem zal zijn heerschappij aankondigen. (lees ook Psalm 29)
Advent. Wanneer we Jezus komst als baby gedenken, mogen we tegelijk ook uitzien naar de dag dat Hij zal wederkomen en zal brullen als een leeuw.
Meer schrijfsels van mij vind je op mijn blog of instagram.
โThen I saw another mighty angel coming down from heaven. He was robed in a cloud, with a rainbow above his head; his face was like the sun, and his legs were like fiery pillars. 2 He was holding a little scroll, which lay open in his hand. He planted his right foot on the sea and his left foot on the land, 3 and he gave a loud shout like the roar of a lion. When he shouted, the voices of the seven thunders spoke.โ Revelation 10:1-3
And he gave a loud shout like the roar of a lion …
The lion, the king of animals. Residents of areas where lions are active know that these animals cannot be fooled around with. The lion also appeared in ancient Israel, so the Bible authors knew what they were talking about when comparing something or someone with a lion.
The image of the lion is used in many ways in the Bible. Itโs described as awesome but also as instilling fear. The lionserves as a symbol for kingship (for ex. 2 Chron 9). But can also stand for death and destruction (for ex. Psalm 22, Ez 22). The lion’s roar contains something that can be considered majestic, frightening and impressive.
In real life, a lion roars out of a territorial feeling. By making his voice echo, he lets other lions know that he is around. His position becomes clear. At the same time itโs also a warning. Because with the power of his roar, he also wants to make clear how powerful and mighty he is; there is no denying him! Anyone who listens to his roar should think twice before walking further into his territory. Most lions roar most often in the morning when the sun rises. Thatโs the time they become the most active.
โฆ
When Jesus, the lion of Judah, returns, clouds may robe him but His sunny light will shine so fiercely that a rainbow of hope will appear through those clouds. The evil will be consumed and Jesus will take over his dominion; on the one hand (foot) he will let be known who it is who rules thewaters, and on the other hand (foot) he will show that his territory also extends to everything on and in the land.
And He will roar like a lion. He will let everyone know that his time of action has come, just like a lion. By His voice He will show no one is able to mock with Him. His voice will demand recognition. Will be full of glory and power. His voice will announce his rule. (also read Psalm 29)
Advent. When we remember Jesus, coming as a baby, we may at the same time look forward to the day that He will return and roar lion.
Met zijn โer is niets nieuw onder de zonโ-mantra focust Prediker zich in het hier en nu. Als je alleen naar het hier en nu kijkt, dan kan de boel aardig tegenvallen. Daarom moet je, volgens hem, alles zien in het perspectief van de eeuwigheid.
Prediker is duidelijk: Hoewel Godโs grootheid wel degelijk zichtbaar is zijn schepping, belemmeren onze vooringenomenheid en onze omstandigheden altijd ons zicht. Als mens zijn we nooit in staat om wie Hij is en dat wรกt er toe doet in alle volledigheid te aanschouwen.
Daarom, zegt Prediker, moeten we Godโs liefde en aanwezigheid niet afmeten aan ons gevoel van welbehagen of aan dat wat we zelf zien… want ellende overkomt iedereen; jong zowel als oud, gelovig zowel als ongelovig.
โGod regeert over alles. Hij is soeverein… en hoe goed je ook leeft gelooft of bent, ellende overkomt ook jou. En uiteindelijk gaat toch iedereen doodโ zegt hij onder andere in hoofdstuk 9. Dit lijkt een beetje uit te nodigen tot fatalisme. Maar dat is het allerminst. Het kan fatalistisch lijken wanneer je zijn woorden enkel in de context van het huidige leven zet. Maar dat doet hij niet.
Wanneer alles en iedereen ophoudt bij de dood, dan regeert de yolo-(you only live oneโs) gedachte. En vanuit dat idee moet je het er in dit leven inderdaad vooral van nemen. Kreten als โdenk om jezelfโ of โzet jezelf eens op de eerste plaatsโ zijn dan de logische orde van de dag.
Na zijn lange monoloog over de zinloosheid van alles in dit leven maakt Prediker echter duidelijk dat het allemaal slechts zinloos is wanneer het werkelijk zou stoppen bij de dood.
Maar het stopt daar niet.
Ons leven nu mogen we bekijken vanuit het perspectief van de eeuwigheid. Ons leven nu is geen opwarmrondje, het is geen introductiecursus voor de eeuwigheid. We hebben niet eindeloos nieuwe kansen. Er komt een moment dat we het dodenrijk (Hebreeuwse Sheol) bereiken. Wat we nu doen, hoe we nu leven heeft invloed op onze eeuwigheid, het is dus belangrijk dat we leven vanuit wijsheid en met alle macht en inzet doen wat onze hand vindt om te doen.
Doe wat je hand te doen vindt. Doe het met volle inzet, want er zijn geen daden en gedachten, geen kennis en geen wijsheid in het dodenrijk. Prediker 9:10
Die inzet (het Hebreeuwse Koach) wijst op een soort van innerlijke vastberadenheid. Misschien kan je wel spreken van โeen innerlijke driveโ ; niet eentje die aangestuurd wordt vanuit egoรฏsme maar juist vanuit een door God gegeven aansporing.
Onze spullen en status nemen we niet mee het graf in, noch opgedane kennis of eer. Het hiernamaals is niet te koop. God zelf is de uiteindelijke rechter die beslist over onze eeuwigheid. En gelukkig weten wij dat Hij een rechtvaardige rechter is. En dat we zijn liefde niet moeten afmeten aan onze omstandigheden of aan ons gevoel, maar aan dat wat Hij voor ons gedaan heeft aan het kruis.
Dus doe wat je hand vindt om te doen, laat Zijn liefde daarin je drijfveer zijn: het heeft eeuwigheidswaarde.
Luistertip: Qua lied vind ik het nummer โThis is your lifeโ van the Newsboys perfect passen bij dit thema.
Boekentip: De (jeugd) serie โEerste levenโ van Gena Showalter maken je ook zeer bewust van de noodzaak van je keuzes in dit eerste levenโ
Meer biblejournaling vind je op mijn instagram. Een deel van mijn tekeningen zijn nu te downloaden bij @lucinde voor eigen gebruik.
With his โunder the sunโ premise” Ecclesiastes focuses in the here and now in a sharp contrast to eternity.
The Preacher shows us that although God’s greatness is indeed visible in His creation, our bias and our circumstances obstruct our view. As human beings, weโll never be able to see who He truly is. That is why, this preacher says, we shouldnโt measure God’s love and presence by our sense of well-being or what we see with our eyes … because bad things happen to everyone; young as well as old, both believing and unbelieving.
“God rules everything. He is sovereign … and no matter how you live or believe; misery will happen to you too. And in the end everyone dies anyway, โ says Preacher in Chapter 9.
This seems an invitation to a defeatist attitude when you put Preacher’s words only in the context of current life. When everything and everyone stops at death, the yolo (you only live oneโs) thought rules. And from that idea you have to make it count now. Quotes like “think about yourself” or “put yourself firstโ flow from it.
But after his long monologue about the pointlessness of – well- just everything, the preacher makes it clear that itโs only meaningless if it would stop at death indeed. But it doesn’t. We can view our lives with the perspective of eternity.
Whatever your hand finds to do, do it with your might, for there is no work or thought or knowledge or wisdom in Sheol, to which you are going. (Ecc 9:10)
Our life now is not a warm-up round, it is not a trial heat. It isnโt an infinite resource nor a starter course. What we do now, how we live now affects our eternity, so it is important that we live with wisdom and do what our hands find to do with all our might! That might (the Hebrew Koach) in Ecclesiastes 9:10 points to some sort of inner determination. Perhaps you can also talk about โan inner drive”; not driven by egoism but a motivation given by God.
We canโt take our belongings and status into the grave. So we should act with wisdom and do what He is asking us to do! And God himself will be the ultimate judge who decides on our eternity.
And luckily we know that He is a righteous judge. And we shouldnโt measure his love by our circumstances or well-being. We can measure His love by what He did for us at the cross.
More biblejournaling on my insta. Several of my drawings are Now available as a printable. You can purchase them for just a dollar on @lucinde her website.
Vandaag doet mijn lijf me weer eens zeer en hebben mijn hersenen teveel tabbladen openstaan; soms voelt het leven mij een worsteling. Op dit soort dagen is het voor mij van belang dat ik me concentreer op wie ik ben, vรกn wie ik ben en waartoe Hij me geroepen heeft.
Mijn gezondheid of gevoel van welbevinden verandert niet het doel dat Hij me heeft gegeven, nooit. Dus kies ik ervoor om mijn pijnlijke lijf en zelfs mijn gebrokenheid te accepteren en erop te vertrouwen dat Zijn licht door elke barst zal schijnen.
Accepteren betekent overigens niet dat ik een fatalistische houding aanneem!
Ook al gaat ons uiterlijke bestaan verloren, ons innerlijke bestaan wordt van dag tot dag vernieuwd. 2 Kor 4:16
Wanneer duisternis jou (mij) omringt, heb jij (ik) licht nodig om de weg te (her)kennen. Je hoeft de lampen in je slaapkamer niet aan te doen als je van plan bent de avond in de keuken door te brengen … als je niet van plan bent op zolder wat te zoeken, waarom zou je daar dan het licht aandoen?
Het licht moet zijn waar jij bent. Je moet zelf in het licht lopen. Met dit in gedachten: je hoeft niet elk detail of feit van de bijbel te kennen om in Zijn licht te wandelen. Je hoeft de elektriciteitsleer niet te begrijpen om โs avonds bij een lamp je boek te kunnen lezen … je hoeft niet alles te begrijpen van de Schrift om Zijn aanwezigheid op te merken.
Je hoeft niet de hele trap te zien om de eerste stap te zetten.
Zijn woord zal zich ontvouwen wanneer dat nodig is. Net zoals het licht in de volgende kamer aangaat wanneer jij daar binnengaat. Wanneer het jouw tijd is, zal Hij Zijn waarheid voor jou ontvouwen. En Hij is er altijd bij.
Als uw woorden opengaan is er licht en inzicht voor de eenvoudigen. Psalm 119: 130
Als docent weet ik dat er โvoor allesโ een tijd is qua groei en onderwijs. Soms is het tijd om de leerlingen onder te dompelen in een lading theorie… op andere momenten is het beter om ze in aanmoediging en met geduld te trainen, een enkele keer hebben ze correctie of zelfs een berisping nodig.
Soms is het zelfs beter om het hoe of wat niet uit te leggen … maar ze de boel zelf te laten verkennen en ontdekken en hun te laten komen met vragen in hun eigen tempo.
Met het geloof en Gods woord is dat niet anders. Soms heb je de tijd nodig om te ontdekken en te leren door ervaring … op andere momenten moet je gewoon eerst dingen weten en de bijbel bestuderen of jezelf trainen … soms moet je gecorrigeerd worden …
Elke schrifttekst is door God geรฏnspireerd en kan gebruikt worden om onderricht te geven, om dwalingen en fouten te weerleggen en om op te voeden tot een deugdzaam leven. 2 Tim. 3:16
Dus; je hoeft echt niet eerst de hele trap te zien om de eerste stap te kunnen zetten. Je hoeft niet eens te weten hoe je een trap moet bouwen … je hoeft niet perfect te zijn of de hele bijbel te kennen om te beginnen met vertrouwen in God … laat Gods woord je leiden…
Ook als ik pijn heb of even (of zelfs langer) in een dal zit: Hij is erbij en Zijn woord leidt mij.
Ik tekende een @jenskevisser tekening in mijn eigen stijl – daar maakte ik deze print mee, kleurde het, schilderde de banner, gebruikte een stencil en inkt die ik had via @ lucilight88 haar webshop . Inmiddels zijn al een aantal van mijn tekeningen middels printables verkrijgbaar op haar webshop! Meer biblejournaling vind je op mijn instagram.
@carlamantenfotografie
๐น๐ ๐๐ ๐ฆ ๐ฅ๐๐๐ฆ๐
My body is aching and my brain has too many tabs open; life can feel like a struggle these days. So itโs even more important to focus on who and whose I am and to what He has called me to. My health does not and will not change the purpose He has given me.
So I choose to accept my brokenness as a part of my life and trust in the fact that His light will shine through every crack there is. (By the way accepting doesnโt mean I have to take a defeatist attitude!) ๐ช๐ป
When darkness surrounds you (me), you (I) need light to know the way. You donโt need to put on the lights in your bedroom if you are spending the evening in your kitchen… nor do you leave the lights on in your basement after you have left.
The light needs to be where you are. You need to walk in the light. So with this in mind: you donโt have to know every detail or fact of the bible to walk in His light. You donโt have to understand electricity to experience your sight… you donโt have to understand everything God does to be able to notice He is present.
You donโt have to see the whole staircase to just take the first step.
His word will unfold when needed. Just as the light that goes on in the next room when you enter it. When itโs your time, your way Heโll unfold His truth to you.
As a teacher I know thereโs a time for โeverythingโ. Sometimes itโs time to pour out knowledge unto your students… at other times itโs better to wrap them in encouragement and patience, or even to correct or rebuke them.
Sometimes itโs even better not to explain the howโs or whatโs… but let them explore and find out step by step.
Nothing different when it comes to faith. Sometimes you need the time to explore and find out by experience… at other times you just need to know things first and study or train yourself… sometimes you even need to be rebuked…
You donโt need to see the whole staircase to just take the first step. You donโt even need to know how to build the stairs… you donโt need to be perfect or know the whole bible to start believing.. But let Godโs word lead you! .
I started out by drawing this girl from @jenskevisser in my own style – then I created this printable out of it- colored it, painted the banner (cut and pasted it) used a stencil and versamagic dewdrops that I got from @lucilight88 her webshop. Soon she wil upload a few of my printables on her webshop so they will be available. ๐คช (By the way: The girl and banner are pasted as a tip-in. So they can be folded to the side so the text is still readable ๐) .
More biblejournaling on my instagram. All drawings and pictures are copyrighted!
Mijn longen lijken te barsten. Wat seconden moet zijn lijkt uren te duren. Mijn lijf slaat om zich heen maar mijn spieren verzuren in hoog tempo waardoor het water mij als een dikke gelmassa lijkt te omhullen. Het wilde gezwaai van mijn armen bereikt alleen de honderden lichtblauwe luchtbelletjes die al wervelend het vrije oppervlak ontmoeten. Met geen mogelijkheid kan ik een weg naar boven banen. Ik kronkel en draai, omwentel, ploeter en tol. Maar de knoestige handen met worsten van vingers en zwart omrande nagels omklemmen mijn hals, knijpen de aders en luchtpijp dicht, houden me stug onder water. Adem, nood.
Een verzengende druk in mijn borst. Hoe lang kan dit duren? Ik schop en sla in het luchtledige. De ploppende druk in mijn oren heeft inmiddels mijn ogen bereikt die nu uit hun kassen lijken te puilen. Opengesperd doch niets is zichtbaar, behalve die armen en naderende duisternis. Opwellende tranen lijden schipbreuk nog voor ze mijn ooghoek bereiken en de vloeibare stilte smoort het oorverdovende geschreeuw wat oprijst vanuit het diepste van mijn ziel maar enkel ย in vage gedachten haar klank vindt. Angst omklemt mijn hart net zo stevig als de monsterlijke handen mijn keel. Met een laatste list probeer ik mijn belager nog te misleiden. Ik laat mijn lijf verslappen alsof alle leven het water insijpelt. ย Half zwevend, alsof de dood reeds is ingetreden, drijven mijn handen bij mijn lichaam vandaan terwijl mijn hoofd met een traag knikje naar de bodem draait. Maar mijn agressor blijft mij met gestrekte armen het water in persen.
Ik geef op. Diepe
eenzaamheid en het gevoel van totale verlatenheid lijkt ineens het angstige
geklop van mijn hart te domineren. Ademnood.
Sterven doe je echt alleen.
Wakker worden ook.
#nachtmerries #dromen #biblejournaling #Job Meer tekeningen van mij vind je op Instagram.
Het is midden in de nacht maar het is kraakhelder; iemand schuifelt in oorverdovende stilte de trap op. Ik probeer het nog voor mezelf te ontkennen – ik โhoorโ โs nachts wel vaker nooit geklonken geluiden. Dus ik twijfel. Maar dan is het daar weer: het typische protest van een traptrede die gedwongen wordt het trage gewicht van een insluiper te dragen.
Ik por mijn snurkende wederhelft op niet zo delicate wijze. Voor de verandering houdt het piepende gefluit van zijn ademhaling gelijk op, en ook al is het verblindend duister, ik voel hoe hij met gespitste oren gealarmeerd rechtop gaat zitten.
Het zou echter mijn echtgenoot niet zijn wanneer hij onmiddellijk en doelgericht het bed uit zou springen om heldhaftig het gespuis te bestrijden. Dus met groeiende ergernis van mijn kant trekt hij tergend langzaam de lakens aan de kant en een broek aan. Het gekraak heeft inmiddels de overloop bereikt en tot mijn afgrijzen zie ik een zwak licht en een schim in de kier van de opendraaiende deur verschijnen.
Mijn nekharen – voor zover ik ze heb- staan recht overeind, de gezwollen aders in mโn keel bonzen vervaarlijk en de vuist die mโn hart in haar ijzige greep houdt maakt zich klaar voor een infarct. Ik bevries. Met geen mogelijkheid lijk ik me te kunnen bewegen en mijn stembanden weigeren pertinent mijn innerlijke paniek in daadwerkelijk krijsende geluidsgolven om te zetten.
Het zwakke schijnsel van de maan wat zich achter het angstaanjagende silhouet lijkt te bewegen werpt ineens een heel ander licht op de zaak; de trap staat verkeerd om. En in plaats van de halve draai strekken de laatste drie treden zich rechttoe uit.
Ik droom.
En ook al werd ik vannacht voor de verandering een keer niet gewurgd; het griezelig huiveringwekkende gevoel beklijft.
Als een gekwelde zenuwlijder kruip ik tegen het ronkende lijf van manlief. Zijn klamme warmte werkt deze keer echter niet als een sedatief. Ik had beter kunnen opstaan om een kalmeringspil te pakken want terwijl ik de volgende droom inglijd word ik alsnog vermoord.
