diepgang is voor luie christenen

Vorige week lag er een postkaart in de bus. Zo een ouderwets blanco geval waar je alleen je boodschap ff opschrijft, zonder foto, tekening of iets leuks… Een volgekrabbelde postkaart, open en bloot voor iedereen te lezen. De kinderen waren nog niet thuis, gelukkig vond ik ‘m voor iemand anders ‘m had gelezen.

Wat ik las was nogal beschamend. Een boodschap waarvan mijn nekharen overeind gingen staan, mijn tanden spontaan begonnen te knarsen en mijn handen gingen jeuken. …

De toon was ijzig afstandelijk, verwijtend en behoorlijk liefdeloos. Mijn man werd toegebeden dat de Heere hem zou zegenen met diepgang, al zat dat er waarschijnlijk niet in. (Wat een vertrouwen in je Heer- denk ik dan) Er werd benoemd dat iemand (die zelden of nooit naar de kerk komt, en ook geen lid is) het helemaal met manlief had gehad. En owja, het geluid was die zondag ervoor bar slecht en ze had mijn man nauwelijks verstaan behalve het bijbelgedeelte. Ze had geen vragen, enkel verwijten.

Jurgen had de zondag ervoor niet eens gesproken – maar achja- detail toch? De persoon in kwestie zie je nooit op de gebedsavonden, komt niet trouw op de kring, en neemt nooit deel aan bijbelstudies. Ik snap wel dat je dan diepgang mist. Maar ik vond het nogal ver gaan om dit mijn man te verwijten.

Weet je, mensen zijn gewoon dom. En lui. Ongelooflijk lui en dom. Op zondag wordt er in de kerk geen bijbelstudie gegeven tijdens de dienst. Sommigen blijven verwachten van wel. Er zitten bij ons om en bij de 250 mensen, waarvan een heel stel in de tiener of jeugdleeftijd. Velen zijn randkerkelijk of jong gelovig en kunnen ‘zware kost’ niet eens aan. Ook gasten snappen geen drol van ingewikkelde ‘diepgaande’ studies. Een preek mag ook niet te lang duren. Nee, God verhoede dat, want dan duurt de dienst menigeen te lang en moeten ze daar weer brieven over schrijven. Een preek van 30 minuten vindt merendeel al behoorlijk. En dan verwachten sommigen nog een zeer diepgaande bijbelstudie . Sorry hoor. Een diepgaande studie – binnen 30 minuten die begrepen wordt door jong én oud, nieuw gelovig en reeds lang gelovig: Euh – dat kan niet! Nouja, Jezus mogelijk wel, maar verder moet ik nog de eerste spreker tegenkomen die elke doelgroep aanspreekt.

Dit is nou precies de reden dat er iedere zondag in het kerkblaadje verdiepingsmogelijkheden staan. Extra teksten om te bestuderen, vragen om te overdenken enz. Maar niet alleen dat, er staan vaak ook vragen bij om in de kring verder te bespreken. Behalve deze mogelijkheden wordt iedereen ook uitgenodigd om te komen naar het gebedsuur, of naar de bijbelstudies. Owja de kring heb je ook nog. Genoeg kansen tot verdieping zou ik denken. Maarja, sommigen zijn zo dom om dit niet in te zien.

En te lui. Want eigenlijk doen ze door de week liever niet teveel zelf. Nee, de domi moet op zondag alle voeding ineens naar binnen proppen. Alsof je een gans bent die een grote lever moet kweken. De rest van de week hebben ze absoluut geen zin om zelf een potje geestelijk te koken. Het feit dat ze zelf ook kunnen bijbellezen, of naar de studie kunnen gaan – dat gaat toch echt te ver! Nee joh! Hoe kunnen ze dan ooit de pelgrimscode blijven volgen? Dan missen ze hun favo tvprogramma’s! Kan toch niet!

Gebrek aan een diepgaand geestelijk leven ligt meestal aan jezelf en niet aan de dominee. Het is zo lafhartig om een ander je eigen gebreken te verwijten. En nog erger: wanneer je daarover gaat roddelen en partners in crime gaat zoeken. En wanneer je oprecht denkt dat je te weinig voeding binnenkrijgt: dan ga je idd naar de dominee om hem om hulpt te vragen. Maar je start toch niet met verwijten? Alsof je lid bent van een voetbalclub, nooit komt trainen en boos bent op je coach omdat je iedere wedstrijd verliest…

Weet je – geestelijke diepgang zit ‘m niet in kennis vergaren over de christelijke leer, maar in het kunnen uitvoeren ervan. Wat heb je aan een kookboek uit je hoofd kennen, om alsnog aardappels aan te laten branden? Wat heb je eraan dat je alle noten van de wereld blindelings kan opschrijven of lezen, maar geen klank muziek speelt? Wat heb je eraan om alle voetbaltechnieken te weten, om vervolgens altijd op de bank te blijven zitten?

Mensen hebben geen idee hoe het voelt om dit soort verwijten over je heen te krijgen. Dus heb ik iets gedaan wat ik nog nooit heb gedaan. Ik heb de kaart verscheurd en in de kachel geknikkerd. Niets aan de domi gezegd. Hij heeft diepgaandere dingen om zich druk over te maken.

december 16, 2011 0

Oude wijngaard van jaloezie?

Onderstaande heb ik vanmorgen even uit de oude doos gehaald. Trof me wel weer.

Heb net het stukje van de werkers in de wijngaard weer eens gelezen. (Mat 20:1-16) Overbekend stukje wat ik van kindsbeen af al verteld kreeg. Maar deze keer las ik het anders.

Het lijken wel moderne praktijken. Geen Nederlandse, maar Amerikaanse dan. Steeds vaker komt het daar voor dat werkloze lui ’s ochtends bij een bedrijf aankloppen of ze nog werk voor hun hebben. Met een beetje mazzel hebben ze dan voor 1 dag werk.

In het verhaal dito. Werkloze mannen kloppen aan bij de wijnboer. ‘Mogen wij vruchten plukken?’ Een deel wordt toegelaten, een ander deel niet. Blijkbaar is de oogst nog niet groot genoeg, of schat de werkgever de overige lui niet capabel genoeg in… Tenminste, ik ga ervan uit dat de andere lui er al stonden. Kan ook zijn van niet. Het staat er niet. Misschien hebben die anderen het wel eerst bij allerlei andere wijnboeren geprobeerd? Of waren ze te depressief om hun bed uit te komen? Of hebben ze de hele dag in de brandende hitte staan wachten in de hoop op een kans? Een kans om voor een kleine beloning toch nog even vruchten te mogen plukken?

Ik denk niet dat het in dit verhaal gaat om het feit of het eerlijk is dat het loon voor iedereen even groot is. Het gaat er niet om dat je 1 schelling krijgt als je een dag werkt en ook 1 schelling als je een uur werkt.

Gaat het in dit verhaal niet om jaloezie? Iedereen wil vruchten plukken in zijn leven. Weten dat je leven nut heeft gehad. We staan allemaal te wachten bij de Wijnboer. De een kan of mag eerder naar binnen dan de ander. En heeft dus meer te werken (dienen). Wie later binnengehaald wordt werkt even hard. Vinden we het eerlijk dat zij evenveel beloning krijgen?

Oude rotten in de kerk en nieuw grut. Hoe vaak onderschatten we jong gelovigen? Of gewoon ‘jongeren’. Hoe vaak vinden we dat ze eea nog niet kunnen en vragen we hun niet om mee vruchten te plukken? De Wijnboer heeft ze wel gevraagd. Hij heeft hen wel binnengehaald. Hij heeft hun evenveel beloofd als de werkers die al jaren trouw naar de kerk komen. Het werk wat de laatsten doen is hetzelfde…

Het gaat er niet om of je jong gelovig bent of al jaren christen. Het gaat er niet om of je veel dient of weinig. Het gaat erom dat je vruchten plukt voor de juiste wijnboer.

Pluk jij vruchten bij de juiste wijnboer? Of sta je nog bij de poort te wachten?

december 13, 2011 0

zonder contributie geen lid vd kerk!

Begin dit schooljaar kwamen zowat alle rekeningen ineens. Ik wilde me graag aansluiten bij één of andere creaclub maar het koste me een beetje teveel. Vooral omdat onze beide heertjes graag voetballen en daar ook hun contributie moesten betalen. Maar niet alleen de contributie moest betaald, ook de schoenen, de sokken, shirtjes en broeken… tel maar op x2. Het was een flinke hap in onze maand.

Maarja, het hoort erbij. De kids zien zichzelf als ware voetballers, profs in spe, en het is ook nog eens goed voor hun conditie. Dus heb je het er als ouders wel voor over. Nu wordt iedere week het clubblad gebracht, kunnen ze 2 keer per week sporten en mogen ze elke zaterdag hun kunsten vertonen in een wedstrijd. Ze hebben er behoorlijk wat lol aan.

Het zou wat zijn als ze gewoon iedere keer naar de training gingen zonder dat we betaald hadden. Zouden ze onze jongens dan iedere keer laten meetrainen? Zouden ze ze opstellen voor een wedstrijd? Zou het clubblad nog langsgebracht worden? Dacht het niet. Het zou ook gek zijn als we dat dan nog wel zouden verwachten…

Toch zijn er mensen die dit verwachten. Ik bedoel, dat ze zonder enige contributie toch alle voordelen van hun ‘vereniging’ mogen ontvangen. Dat iedereen het compleet normaal vindt dat ze overal aan deelnemen en hun mening gevraagd of ongevraagd mogen uiten. Niet bij de voetbal – dat bedoel ik niet – maar in de kerk. Nu gaat het misschien een beetje ver om de kerk als ‘gewone’ vereniging te zien – maar toch.

De huur van de zaal, de verwarming, de koffie, het kinderwerk, de voorganger, de jeugdwerker, … het wordt niet betaald van de liefde. Nee, daar is gewoon koud geld voor nodig. De kerk maakt haar kosten. Het is dan ook niet meer dan logisch dat haar leden hun ‘contributie’ betalen. Gelukkig heeft de Bijbel dit beter geregeld dan de voetbal. Waar we bij de voetbal gewoon voor ieder kind de volle pot moeten betalen, ongeacht je inkomen, of je nu werkloos bent of niet, bij de kerk betaalt iedereen naar verhouding. Of je nu 2500 euro verdient of maar 800, de Bijbelse voorschriften leren ons dat iedereen 10% van zijn inkomen betaald. Dus of je nu een rijke stinkerd bent of een arme student: je draagt slechts 10% van je salaris af.

Toch zijn er velen die weigeren hun deel te betalen. De kosten laten ze over aan de andere leden terwijl ze wel verwachten dat hun stem evenwaardig meeweegt. Wanneer er te klagen valt zijn het vaak juist deze ‘wanbetalers’. Ze komen op zondag, nemen deel aan activiteiten, lezen het kerkblad, ontvangen de zorg die ze nodig hebben, maar bijdragen naar vermogen – ho maar.

Van de kerk wordt veel te vaak alle liefde en toewijding voor nop verwacht. Ze claimen christen te zijn, maar beperken dat wanneer het over hun portemonee gaat…

Bizar, want was het Jezus niet die zei “Niet iedereen die zegt Heere Heere zal het koninkrijk der Hemelen binnengaan, alleen wie doet de wil van mijn Vader.”?

Betaal jij (als lid) je 10%? Waarom wel / niet?

december 12, 2011 0