Allen die het hoorden, stonden verbaasd over wat de herders tegen hen zeiden, maar Maria bewaarde al deze woorden in haar hart en bleef erover nadenken. (Lukas 2:18-19)
We lezen er zo gemakkelijk overheen … Maria bewaarde het gezegde in haar hart.
Wanneer wij vandaag denken aan iets in je hart bewaren denken we al snel aan een bepaalde emotie. Iets met hart en ziel doen bijvoorbeeld linken we aan passie of gedrevenheid. Maar in de tijd van Jezus had ‘hart’ een veel bredere connotatie. Omdat ze in die tijd nog geen uitgebreide anatomische kennis hadden, wist men niet dat je het verstandelijk overdenken met je brein deed. Voor hen was het het hart de plek waar begrip ontstond, het orgaan waarmee je verbanden legde. Je hart gebruikte je om te onderscheiden wat waar en niet waar was. Wijsheid kwam voort uit je hart, net zozeer als emotie.
Met deze kennis in je achterhoofd lees ik deze verzen toch iets anders. Waar de herders met grote verhalen de anderen verwonderden en met emotie overlaadden, laat Maria zich niet leiden door de waan van de dag. Wat lang niet alle omstanders hebben geweten of geloofd is dat ze maanden ervoor al een engel had gesproken … en dat haar verloofde Jozef in zijn droom ook door een engel was aangesproken. En dan moeten ze die helse reis naar Bethlehem maken – in haar toestand. Maria kende hoogstwaarschijnlijk de geschriften; de voorspellingen rondom de Messias die van generatie op generatie waren doorgegeven… In haar hoofd maakte ze de optelsom.
Het griekse woord voor nadenken kan zich ook vertalen in ‘op een rijtje zetten’.
Middenin de hectiek nam Maria de tijd om in het moment te blijven. Om niet toe te staan dat de emoties de overhand namen.
Niet veel later spreekt Simeon een profetie over haar uit. Hij waarschuwt haar dat het niet altijd even makkelijk zal worden. Dat het voor haar zal voelen alsof ze doorboord wordt door een zwaard. … En even later lezen we weer dat ze de woorden in haar hart bewaart. (Lukas 2:35) Weer wikt en weegt ze alles verstandelijk af.
Wat een wijsheid.
Maria was de enige – voor zover we dat weten – die zowel bij de geboorte als bij het sterven van Jezus aanwezig was. Ze leefde jaren als vluchteling met haar kleintje in een ander land, heeft meegemaakt dat de samenleving opstond tegen haar zoon. Dat hij bespot werd, moest vluchten, dat hij bedrogen, gegeseld en gefolterd werd. Misschien was het maar goed dat ze al van in het begin de gewoonte had om zich niet louter door emotie te laten leiden, maar alles in het kader van God’s beloften te plaatsen.
Maria leert ons het belang van in het moment blijven. Van je niet te laten leiden door de waan van de dag. Ze leert ons de noodzaak van feiten van emoties te onderscheiden. Ze laat ons zien dat we alles wat om ons heen gebeurt, moet afgezet worden in het eeuwigheidsperspectief van God’s plan.
Maria – niet een vrouw waarmee ik had willen ruilen, wel een vrouw om veel van te leren.
Hoe blijf jij in het moment in deze hectische tijd?
(Meer biblejournaling op mijn instagram of facebook)
Geef een reactie